ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 6038
ในเวลานี้ เสียงเคาะประตูดังขึ้น ลูกชายคนโตของเขา สตีฟ（Steve） รอธส์ไชลด์เอ่ยปากกล่าวอยู่ด้านนอกประตู: “บิดา ผมเข้าไปได้ไหมครับ?”
ฮาวเวิร์ดงุนงงเล็กน้อย จากนั้นหลับตาถอนหายใจเบาๆ ถึงได้เอ่ยปากกล่าว: “เข้ามาเถอะ”
สตีฟผลักประตูเข้าไป แล้วปิดประตูอย่างระมัดระวังจากข้างใน จ้องมองฮาวเวิร์ด กล่าวอย่างยากลำบาก: “บิดา......”
ฮาวเวิร์ดจ้องมองเขาแวบหนึ่ง เห็นเขาไม่ได้พูดต่อ ก็กล่าวถามด้วยเสียงเย็นชา: “มีเรื่องอะไร ว่ามาเถอะ”
สตีฟลังเลครู่ใหญ่ เอ่ยปากกล่าว: “บิดา......ตอนที่ประชุมเมื่อครู่นี้ คุณพูดว่าใครสามารถตามหาซื่อฟางเป่าจ้วงกลับมาได้ คนนั้นก็สามารถกลายเป็นผู้สืบทอดตระกูลคนต่อไป......”
ฮาวเวิร์ดพยักหน้าเงียบๆ กล่าวเสียงเรียบ: “ฉันพูดเอง ทำไมเหรอ?”
สตีฟกล่าวอย่างเต็มไปด้วยความน้อยใจ: “หลายปีมานี้ ตระกูลรอธส์ไชลด์ยังคงรักษาประเพณีการสืบทอดบัลลังก์โดยลูกชายคนโตมาโดยตลอด อีกทั้งได้จัดลำดับการคนสืบทอดเอาไว้แล้ว วันนี้คุณประกาศการตัดสินใจเรื่องนี้ ไม่ใช่ว่าเป็นการทำลายกฎของตระกูลไปแล้ว......”
ฮาวเวิร์ดพ่นลมหายใจอย่างเย็นชา: “กฎ? ถ้าหากซื่อฟางเป่าจ้วงหายไปแล้ว ชื่อของรอธส์ไชลด์ก็จะสูญเสียความเจริญรุ่งเรืองไป! นี่คือช่วงเวลาความเป็นความตายที่สำคัญของตระกูล ต่อหน้าของมัน กฎไม่นับว่าเป็นอะไรทั้งนั้น!”
พูดจบ ฮาวเวิร์ดลุกขึ้นยืน กล่าวด้วยความโมโห: “ใครสามารถนำซื่อฟางเป่าจ้วงกลับมาได้ คนนั้นก็จะสามารถรับประกันการสืบทอดความเจริญรุ่งเรืองของตระกูลต่อไป! เป็นบุคคลที่สร้างคุณูปการอันดับหนึ่งโดยสมบูรณ์ของตระกูล! ให้เขาเป็นผู้สืบทอดผู้นำตระกูลคนต่อไปก็สมเหตุสมผลและแน่นอนอยู่แล้ว!”
เขากล่าวถามด้วยความตื่นเต้น: “คุณพ่อ ที่คุณพูดเป็นความจริงเหรอ?”
ฮาวเวิร์ดพยักหน้าเล็กน้อย เอ่ยปากกล่าว: “สตีฟพูดความจริง นายคือลูกอันดับหนึ่งของฉัน แล้วก็เป็นลูกที่ฉันรักที่สุดในใจ”
พูดไป ฮาวเวิร์ดหรี่ตากล่าวเตือนสติ: “ยิ่งเป็นเวลาแบบนี้ ยิ่งต้องการความเป็นผู้นำของเธอ บุกโจมตีศัตรู สร้างความสำเร็จที่ไม่มีใครสามารถทำได้ ให้คนอื่นเห็น ให้ทุกคนไม่สามารถมีข้อคิดเห็นกับแกได้! ลูกรัก โอกาสสร้างความดีความชอบมาถึงแล้ว!”
สตีฟมีความรู้สึกเช่นเดียวกัน กำหมัดแน่นกล่าวอย่างหนักแน่น: “คุณพ่อวางใจ ผมจะต้องทุ่มเทแรงใจแรงกาย!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...