ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 804
ดังนั้น เซ่เหวินหรูจึงตอบในกลุ่มทันที:"เฮ้อ ภรรยาของฉันเสียชีวิตไปนานแล้ว ดูเหมือนว่าหานเหม่ยฉิงและฉันมีชะตากรรมเดียวกัน ... "
เพื่อนร่วมชั้นเก่าที่มีเรื่องดีๆ ได้ยินคำพูดของเขาและบอกในกลุ่มทันทีว่า:"โอ้ ถ้าอย่างนั้นนายกับหานเหม่ยฉิงพวกเธอก็เป็นคู่ที่ฟ้าประทานนะสิ?"
เพื่อนร่วมชั้นเก่าคนอื่นๆอีกหลายคนที่รับซองแดง ก็เข้าร่วมด้วย
บางคนถึงกับพูดว่า:"โอ้ เหวินหรู นายกับหานเหม่ยฉิงเป็นหม้ายแล้ว พวกเธอสองคนเหมาะสมกันจริงๆ และฉันจำได้ว่าตอนนั้นนายรักเหม่ยฉิงแค่คนเดียว นายต้องพยายามเขานะ เพื่อนร่วมชั้นเก่าอย่างพวกเราอวยพรพวกเธอจากก้นบึ้งของหัวใจของเราเลยนะ!"
เมื่อเซ่เหวินหรูได้ยินเช่นนี้ เขาก็หัวเราะทันทีและพูดว่า:"งั้นฉันคงต้องขอบคุณสำหรับคำอวยพรของเพื่อนร่วมชั้นเก่า แต่เรื่องนี้ยังคงขึ้นอยู่กับเหม่ยฉิง"
เขาพูดอีกครั้งว่า:"ไม่ว่าเหม่ยฉิงจะตอบหรือไม่ก็ตาม ครั้งนี้ฉันตัดสินใจกลับไปเมืองจินหลิงเพื่อพัฒนาระยะยาว"
"จริงเหรอ?"ใครบางคนในกลุ่มอุทานออกมาว่า:"เหวินหรู ครอบครัวของนายมีพัฒนาการที่ฮ่องกงมาหลายปีแล้วไม่ใช่เหรอ? ทำไมจู่ๆถึงตัดสินใจกลับมาที่เมืองจินหลิงในเวลานี้ล่ะ?"
เซ่เหวินหรูพูดว่า:"เหม่ยฉิงอาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกามาหลายปีแล้ว และตอนนี้เธอได้ตัดสินใจที่จะกลับมา ดูเหมือนว่าเมืองจินหลิงของเราจะดีนะ นี่คือสถานที่ที่เราผ่านมาในเยาว์วัย หยาดเหงื่อและน้ำตา ครั้งนี้ที่กลับมา ตั้งใจที่จะกลับมาเกษียณในเมืองจินหลิง!"
เซียวฉางควนทนไม่ไหวแล้วในตอนนี้ เขาบอกในกลุ่มว่า:"เซ่เหวินหรู ฉันแนะนำนายอย่าไปตั้งรกรากในเมืองจินหลิง ตอนนั้นเหม่ยฉิงไม่ชอบนาย ตอนนี้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะชอบนาย ดังนั้นนายอย่าหาเรื่องใส่ตัวเลย!"
ในความเป็นจริง ตอนนี้เซียวฉางควนรู้สึกประหม่าและด้อยกว่า
ในความเห็น เซ่เหวินหรูเป็นนักธุรกิจรายใหญ่ในฮ่องกง มีมูลค่าหลายร้อยล้าน และเขาแข็งแกร่งกว่าตัวเองไม่เท่าไหร่
หลายปีมานี้คนก็ไม่ได้มีชีวิตที่ดีมาตลอด เมื่อเทียบกับความทะเยอทะยานของตนในวิทยาลัย มันเป็นโลกแห่งความแตกต่าง
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ เขาและหม่าหลันยังไม่ได้หย่ากัน ตนเป็นผู้ชายที่แต่งงานแล้ว และตอนนี้เซ่เหวินหรูเป็นม่าย!
ดังนั้นจึงเป็นนิสัยในการกดซองแดงทุกฉบับ
วันนี้เซ่เหวินหรูแจกซองแดงในกลุ่ม เขาไม่ได้สนใจด้วยซ้ำว่าใครส่ง อย่างแรกเลยคือแย่งมันขึ้นมาก่อนแล้วค่อยว่ากัน
สุดท้ายซองแดงแต่ละซองราคา 200 หยวน และเซียวฉางควนที่แย่งเขากลับดีใจ แต่เขาไม่เคยคิด
เมื่อเห็นว่าเขาหยุดพูด เซ่เหวินหรูยังคงเยาะเย้ยต่อไป:"ประธานาธิบดีใหญ่จริงๆ จบมาตั้งนานแล้ว ยังอยากจะสั่งฉันอีก?"
เซียวฉางควนฝืนตอบว่า:"ฉันไม่ได้สั่ง แต่เกลี้ยกล่อมนาย มันดีต่อนาย"
เซ่เหวินหรูตอบทันทีว่า:"มันดีต่อฉัน? ดีต่อฉันแล้วทำไมนายไม่ให้ฉันกลับเมืองจินหลิง อยู่กับทุกคนล่ะ? ฉันคิดว่านายน่ะ หลายปีแล้วและยังไม่สามารถลืมเหม่ยฉิงได้ เกรงว่าฉันจะกลับไปปักหลักที่เมืองจินหลิง เป็นศัตรูความรัก!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...