ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 806

เซ่เหวินหรูรอคอยหานเหม่ยฉิงตั้งแต่เขาเข้าไปในห้อง ตอนนี้หานเหม่ยฉิงอยู่ที่นี่แล้ว เขามองตาไม่กะพริบเลย

เขาพบว่าหานเหม่ยฉิง ยังคงสวยงาม โดดเด่น น่าหลงใหลมาก

เขานึกไม่ออกว่า หานเหม่ยฉิงอายุ 50 ปีแล้ว เธอก็ยังดูสง่างามได้

สิ่งนี้ยังเสริมความแข็งแกร่งให้กับความเชื่อของเขา ในการไล่ตามหานเหม่ยฉิง

แต่เขาไม่เคยคาดคิดว่า หานเหม่ยฉิงผู้ที่ตนคิดถึงมานานกว่า 20 ปี จะเดินเข้ามาพร้อมกับเซียวฉางควนคนเลวทรามที่เคยทำร้ายเธอ

เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธ และยืนขึ้นและถามเซียวฉางควน:"เซียวฉางควน นายยังทีหน้ามากับหานเหม่ยฉิงอีกเหรอ? ตอนนั้นสิ่งที่นายทำกับหานเหม่ยฉิง เราทุกคนรู้ดี ถ้าไม่ใช่คนเลวอย่างนาย ทำไมเหม่ยฉิงถึงได้ ไปอยู่ในสหรัฐอเมริกามาหลายปีขนาดนี้? นายควรจะละอายใจกับเธอในใจ ถ้าฉันเป็นนาย ฉันจะไม่มีหน้ามาเลย!"

เซียวฉางควนก็โกรธมากเช่นกัน เขาพูดอย่างรำคาญ:"เซ่เหวินหรู นายอย่าพูดเกินไป เรื่องเมื่อตอนนั้น คนฉลาดบังรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่ได้โทษฉันเลย!"

พูดไป เขาก็เสริมว่า:"นายคิดว่าฉันมีชีวิตที่ดีในช่วงยี่สิบปีที่ผ่านมาเหรอ? ฉันจะบอกให้ ว่าในช่วงยี่สิบปีที่ผ่านมา ฉันเสียใจมากกว่าใคร และรู้สึกละอายใจมากกว่าใครๆ!"

เซ่เหวินหรูพูดอย่างไม่ยอมว่า:"นายละอายใจมันถูกแล้ว! ดังนั้นฉันแนะนำให้นายออกไปเร็วๆ นายไม่ควรมาทานอาหารมื้อนี้"

ในเวลานี้ จู่ๆหานเหม่ยฉิงก็พูดขึ้นว่า:"เอาล่ะเอาล่ะ พวกนายอย่าเอาเรื่องเก่าๆไร้สาระมาพูดแล้ว ก็ไม่ใช่ตอนเด็กๆ ที่ชอบคุยเรื่องซุบซิบ ตอนนี้อายุสี่สิบห้าสิบแล้ว ทำไมยังพูดแบบนี้อีก?"

หลังจากนั้น เธอมองไปรอบๆ และพูดอย่างจริงจังว่า:"พวกคุณทุกคนที่นี่ได้รับเชิญจากฉันเป็นการส่วนตัว ดังนั้นอย่ามีเรื่องไม่สบายใจระหว่างกันเลย"

ทันใดนั้นเซียวฉางควนเย้ยหยัน และพูดกับเซ่เหวินหรู:"เซ่เหวินหรูได้ยินไหม? ขนาดเหม่ยฉิงยังพูดแบบนี้เลย นายมีคุณสมบัติอะไรที่จะไล่ฉันออกไป?"

พูดจบ ก็ตบหน้าผากแล้วพูดว่า:"จริงสิ ฉันลืมบอกนาย ฉันไม่ได้แค่มากับเหม่ยฉิง ฉันมารับเธอที่โรงแรมที่เหม่ยฉิงอาศัยอยู่เมื่อเช้านี้ แล้วไปโรงเรียนเก่าด้วยกัน ฉันนึกถึงช่วงเยาว์วัยของเราในตอนนั้น แล้วถึงจะมาเจอพวกคุณทำไม? นายมีปัญหาอะไรเหรอ?"

เมื่อเซ่เหวินหรูได้ยินเช่นนี้ ก็รู้สึกไม่สบายใจด้วยความโกรธ