ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 806
เซ่เหวินหรูรอคอยหานเหม่ยฉิงตั้งแต่เขาเข้าไปในห้อง ตอนนี้หานเหม่ยฉิงอยู่ที่นี่แล้ว เขามองตาไม่กะพริบเลย
เขาพบว่าหานเหม่ยฉิง ยังคงสวยงาม โดดเด่น น่าหลงใหลมาก
เขานึกไม่ออกว่า หานเหม่ยฉิงอายุ 50 ปีแล้ว เธอก็ยังดูสง่างามได้
สิ่งนี้ยังเสริมความแข็งแกร่งให้กับความเชื่อของเขา ในการไล่ตามหานเหม่ยฉิง
แต่เขาไม่เคยคาดคิดว่า หานเหม่ยฉิงผู้ที่ตนคิดถึงมานานกว่า 20 ปี จะเดินเข้ามาพร้อมกับเซียวฉางควนคนเลวทรามที่เคยทำร้ายเธอ
เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธ และยืนขึ้นและถามเซียวฉางควน:"เซียวฉางควน นายยังทีหน้ามากับหานเหม่ยฉิงอีกเหรอ? ตอนนั้นสิ่งที่นายทำกับหานเหม่ยฉิง เราทุกคนรู้ดี ถ้าไม่ใช่คนเลวอย่างนาย ทำไมเหม่ยฉิงถึงได้ ไปอยู่ในสหรัฐอเมริกามาหลายปีขนาดนี้? นายควรจะละอายใจกับเธอในใจ ถ้าฉันเป็นนาย ฉันจะไม่มีหน้ามาเลย!"
เซียวฉางควนก็โกรธมากเช่นกัน เขาพูดอย่างรำคาญ:"เซ่เหวินหรู นายอย่าพูดเกินไป เรื่องเมื่อตอนนั้น คนฉลาดบังรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่ได้โทษฉันเลย!"
พูดไป เขาก็เสริมว่า:"นายคิดว่าฉันมีชีวิตที่ดีในช่วงยี่สิบปีที่ผ่านมาเหรอ? ฉันจะบอกให้ ว่าในช่วงยี่สิบปีที่ผ่านมา ฉันเสียใจมากกว่าใคร และรู้สึกละอายใจมากกว่าใครๆ!"
เซ่เหวินหรูพูดอย่างไม่ยอมว่า:"นายละอายใจมันถูกแล้ว! ดังนั้นฉันแนะนำให้นายออกไปเร็วๆ นายไม่ควรมาทานอาหารมื้อนี้"
ในเวลานี้ จู่ๆหานเหม่ยฉิงก็พูดขึ้นว่า:"เอาล่ะเอาล่ะ พวกนายอย่าเอาเรื่องเก่าๆไร้สาระมาพูดแล้ว ก็ไม่ใช่ตอนเด็กๆ ที่ชอบคุยเรื่องซุบซิบ ตอนนี้อายุสี่สิบห้าสิบแล้ว ทำไมยังพูดแบบนี้อีก?"
หลังจากนั้น เธอมองไปรอบๆ และพูดอย่างจริงจังว่า:"พวกคุณทุกคนที่นี่ได้รับเชิญจากฉันเป็นการส่วนตัว ดังนั้นอย่ามีเรื่องไม่สบายใจระหว่างกันเลย"
ทันใดนั้นเซียวฉางควนเย้ยหยัน และพูดกับเซ่เหวินหรู:"เซ่เหวินหรูได้ยินไหม? ขนาดเหม่ยฉิงยังพูดแบบนี้เลย นายมีคุณสมบัติอะไรที่จะไล่ฉันออกไป?"
พูดจบ ก็ตบหน้าผากแล้วพูดว่า:"จริงสิ ฉันลืมบอกนาย ฉันไม่ได้แค่มากับเหม่ยฉิง ฉันมารับเธอที่โรงแรมที่เหม่ยฉิงอาศัยอยู่เมื่อเช้านี้ แล้วไปโรงเรียนเก่าด้วยกัน ฉันนึกถึงช่วงเยาว์วัยของเราในตอนนั้น แล้วถึงจะมาเจอพวกคุณทำไม? นายมีปัญหาอะไรเหรอ?"
เมื่อเซ่เหวินหรูได้ยินเช่นนี้ ก็รู้สึกไม่สบายใจด้วยความโกรธ
หานเหม่ยฉิงยิ้มและพูดว่า:"ไม่ใช่ของสามีฉัน ยังจะเป็นของใครได้ล่ะ?"
ทุกคนหัวเราะ
ทันใดนั้นเซ่เหวินหรูถามขึ้น:"เฮ้ เหม่ยฉิง พอลมีชื่อภาษาจีนด้วยใช่ไหม?"
หานเหม่ยฉิงพยักหน้าและพูดด้วยรอยยิ้ม:"แน่นอน ชื่อภาษาจีนของพอลนามสกุลเดียวฉัน"
ทุกคนรีบถามด้วยความสงสัย: "แล้วชื่อภาษาจีนของพอลคืออะไร?"
พอลยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า:"ลุงๆป้าๆ ชื่อจีนผมคือหาน….."
ก่อนที่คำพูดสุดท้ายจะออกมา หานเหม่ยฉิงก็รีบขัดจังหวะและพูดว่า:"วันนี้เป็นงานเลี้ยงของเรา ไม่ใช่กับลูกชายของฉัน ปล่อยเขาไปก่อน เรามารื้อฟื้นอดีตด้วยกัน!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...