พอลพยักหน้าด้วยความตื่นเต้นและพูดออกมา:"ขอบคุณมากครับ คุณเย่ ผมจะให้คนมาจัดการโดยเร็วที่สุด"
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า:"ไม่ต้องกังวล ฉันยังพูดไม่จบ"
พอลรีบพูดด้วยความเคารพ: "คุณเย่ กรุณาพูดด้วย"
เย่เฉินพูดว่า:"เมื่อคุณติดฟิล์มบนกระจก คุณต้องวางปี่เซี๊ยะทองคำแต่ละด้าน มันจะต้องทำจากทองคำบริสุทธิ์ จึงจะมีบทบาทในด้านโชคลาภ ยิ่งไปกว่านั้นปี่เซี๊ยะยังมีชื่อเสียง วิธีที่ดีที่สุดในการเก็บเงินไว้กินแต่ไม่ดึงแต่ไม่ให้เข้า นี่เทียบเท่ากับการตั้งสำนักฮวงจุ้ยเพื่อเก็บเงิน พอเงินเข้า ก็เก็บไว้ได้ และธุรกิจก็จะเจริญรุ่งเรืองตามธรรมชาติ"
พอลคารวะเย่เฉินด้วยท่าทางขอบคุณ และกล่าวด้วยความเคารพ:"คุณเย่สมควรได้รับตำแหน่งอาจารย์เย่ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ผมจะเคารพท่านในฐานะอาจารย์เย่เหมือนคนอื่นๆ !"
เย่เฉินยิ้มและปัดมือ:"คุณอย่าเรียกฉันว่าอาจารย์เย่เลย ถ้าคุณเรียกฉันว่าอาจารย์เย่ ต่อหน้าพ่อตาของฉันหรือต่อหน้าแม่ของคุณ ฉันไม่รู้จะอธิบายอย่างไรกับพวกเขา"
พอลพูดออกมาว่า:"งั้นต่อไปต่อหน้าพวกเขา ผมจะเรียกคุณว่าคุณเย่ แต่เมื่อไม่อยู่ต่อหน้าพวกเขา ผมต้องเรียกคุณว่าอาจารย์เย่!"
พูดจบ พอลก็หยิบสมุดเช็คออกมาอีกครั้งทันที เขียนแล้วดึงออกมาสักพัก จากนั้นเขาก็ฉีกเช็ค ยื่นมือไปหาเย่เฉินด้วยความเคารพและพูดว่า:"อาจารย์เย่ นี่เป็นค่าตอบแทนเพิ่ม โปรดรับไว้"
เย่เฉินเหลือบมองและพบว่าเช็คเขียนไว้ 4 ล้าน เขาพูดกับพอลว่า:"หนึ่งล้านก็มากแล้ว คุณไม่จำเป็นต้องสุภาพกับฉันมากนัก ฉันจะยอมรับหนึ่งล้านนี้ แต่ 4 ล้านนี้ คุณเก็บกลับไปเถอะ"
เย่เฉินไม่นึกเลยว่า ที่แท้การเริ่มต้นธุรกิจของพอล จะรอดชีวิตมาได้เพราะฮวงจุ้ย
ฮวงจุ้ยบางครั้งก็วิเศษมาก เมื่อคุณพร้อมทุกอย่างแต่ขาดแค่สิ่งสำคัญอย่างเดียว สิ่งสำคัญนั้นอาจจะไม่มา
ไม่ว่าคุณจะเตรียมตัวอย่างไรก็เป็นไปไม่ได้ที่จะประสบความสำเร็จ
ฮวงจุ้ย แค่มีประโยชน์เพราะสิ่งสำคัญ!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...