ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 863
พวกเพื่อนที่อยากสนุก ก็รีบส่งเสียงตอบรับมา แต่ว่า รถไม่สามารถนั่งได้หมด ดังนั้น ก็มีเพื่อนบางคน เรียกรถนั่งไปเอง
เย่เฉินก็นั่งรถBMW760ที่ซื้อให้หม่าหลัน เซียวชูหรันก็นั่งข้างคนขับ
ป้าหลี่ หลี่เสี่ยวเฟิน และจ้าวเห้า ก็นั่งเบาะหลัง
เย่เฉินพูดกับคนในรถว่า “นั่งดีแล้วนะครับ เดี๋ยวทางตรงข้างหน้า ผมเหยียบมิดไมค์เดี๋ยวก็จบเกมแล้ว”
พูดจบ ก็หันมามองป้าหลี่ แล้วสั่งว่า “ป้าหลี่ครับ ป้าหาที่จับแน่นๆ นะครับ เดี๋ยวผมเหยียบให้มิด เพื่อเอารถเบนซ์มาให้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าของเราเองครับ！เอาไปขายด่วนๆ สัก3แสนหยวน แล้วก็มาซื้อของเล่นให้พวกเด็กๆ ！”
ป้าหลี่พยักหน้า แล้วยิ้มพูดว่า “งั้นป้าก็ขอบใจแทนเด็กๆ ในบ้านด้วยนะ！”
อีกฝั่ง ในรถของเจี่ยงหมิงก็นั่งอัดแน่น5คน แล้วเพื่อนที่ติดตามเขาสมัยก่อน
เจี่ยงหมิงขับรถมาข้างๆ รถเย่เฉิน แล้วเปิดกระจกลง ยิ้มพูดว่า “เย่เฉิน เตรียมพร้อมรึยัง กูต่อให้3วินาทีเลย”
เย่เฉินก็พูดถ่อมตัวว่า “อย่าเลยๆ ต่างก็เป็นเพื่อนกัน ต่อให้3วินาทีมันไม่สนุกหรอก พร้อมกันเลย”
“ฮ่าๆ ！” 5คนบนรถเบนซ์ก็หัวเราะลั่น เจี่ยงหมิงก็พูดว่า “เย่เฉินนี่มันใจจริงๆ อย่างนั้นล่ะก็ กูจะนับ123แล้วนะ? ”
เย่เฉินพยักหน้า “ได้เลย เอาเลย”
เจี่ยงหมิงก็หัวเราะพูดว่า “มา 1...2....3 ไป！”
พูดจบ เจี่ยงหมิงก็เหยียบคันเร่งจนมิด
เย่เฉินตั้งใจต่อให้เขา1วินาที แล้วค่อยเหยียบคันเร่ง ให้รถBMW760พุ่งตัวออกไป ราวกับลูกศรที่พุ่งออกจากคันธนู
เพียงแค่วินาทีเดียว เย่เฉินก็นำเจี่ยงหมิงไปไกลแล้ว
เพื่อนที่นั่งข้างๆ คนขับก็ถามว่า “เกิดอะไรขึ้นล่ะพี่หมิง เอาชนะไม่ได้แล้วหรือ? ”
“จะชนะได้ไงล่ะ.....” เจี่ยงหมิงก็แทบจะร้องไห้ แล้วพูดว่า “เห็นอยู่ว่ารถมันคนละระดับกับของมัน ต่อให้เหยียบจล้อหลุด ก็ตามมันไปไม่ทันหรอก มึงดูดิ มองไม่เห็นเงามันแล้วนั่น ระยะห่างจากโรงแรมข่ายเยว่ก็แค่3กิโลเมตรกว่าๆ กูจะเอาอะไรไปตามมัน！ครั้งนี้แพ้แน่แล้ว！”
“ห้ะ？！” คนข้างหลังก็พูดว่า “พี่หมิง ถ้าแพ้จริงๆล่ะก็ ก็จะต้องบริจาครถให้กับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าไปจริงๆ ใช่ไหมพี่? ”
“บริจาคหน้ามึงดิ！” เจี่ยงหมิงกัดฟันด่าออกมาว่า “มึงรู้ไหม กว่ากูจะซื้อรถคันนี้มาได้ ลำบากไปเท่าไร? ให้ตายกูก็ไม่บริจาคหรอก！”
“แต่ว่า พี่พนันกับเย่เฉินไปแล้วนะพี่ ถ้ามากลับคำล่ะก็ มันจะน่าเกลียดไปหน่อยไหม? ”
เจี่ยงหมิงก็นึกถึงเรื่องนี้ขึ้นได้
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...