ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 942
บางบริษัทที่จดทะเบียนตลาดหลักทรัพย์มีมูลค่าบริษัทกว่าแสนล้าน สุดท้ายมูลค่าบริษัทเหลือแค่ร้อยล้าน มูลค่าบริษัทหายไปกว่าก้าวสิบเปอร์เซ็นต์
บางธุรกิจอาจจะแค่มีปัญหาทางการผลิต สุดท้ายราคาหุ้นตกจนทำให้ล้มละลายได้ แต่เมื่อเทียบกับความผิดของตระกูลอู๋แล้วมันเป็นเรื่องที่เล็กน้อยมากไม่ใช่หรือ?
ครั้งนี้ตระกูลอู๋อาจจะต้องเป็นแพะรับบาปให้กับสำนักขอทานของเซวหย่าฉิน เรื่อง ไร้มโนธรรมทั้งหมดที่เขาเคยทำทั้งหมด เรื่องทั้งหมดนี้อาจจะตกไปอยู่ที่ตระกูลอู๋!
ตอนนี้ในใจของอู๋ตงไห่ลนลานและร้อนรนมาก เพราะเขารู้อยู่แก่ใจว่า เรื่องที่ตระกูลอู๋เผชิญในตอนนี้ อาจจะเป็นมหันตภัยของตระกูลอู๋เลย
ดังนั้น เขาก็เลยพูดกับผู้ช่วยตัวเองว่า: “รีบออกประกาศโดยใช้นามบริษัท ถึงเซวหนานซานจะเป็นน้องชายของฉัน แต่ตระกูลอู๋ของเราไม่มีส่วนเกี่ยวข้องและไม่รู้เรื่องกับสิ่งที่เซวหนานซานทำ ทุกการกระทำของเซวหนานซาน เป็นความรับผิดชอบของเขาเอง ผมและตระกูลอู๋ไม่รู้เรื่องและไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง ขณะเดียวกันทางเราก็จะไปยืนยันความบริสุทธิ์กับตำรวจด้วย เพราะฉันกับเรื่องที่ผิดกฎหมายที่เซวหนานซานทำไม่มีความส่วนเกี่ยวข้องกันโดยตรงใดๆ ทั้งสิ้น หวังว่าทุกคนจะไม่ถูกคนอื่นประณามทางผิด！”
ผู้ช่วยเขาพยักหน้าและพูดโพล่งออกมาว่า: “รับทราบ ท่าประธาน ฉันจะไปออกประกาศเดี๋ยวนี้เลย!”
เซวหย่าฉินกำลังจมอยู่กับความรู้สึกเสียใจและเจ็บปวดที่เสียน้องชายไปและสูญเสียผู้สืบทอดสกุลไป ทันใดนั้นได้ยินสามีตัวเองบอกจะตัดความสัมพันธ์ทั้งหมดกับน้องชายตัวเอง เธอก็ได้โกรธออกมาทันทีและพูดว่า: “อู๋ตงไห่ นายคนนี้ยังมีจิตใจอยู่มั้ยหนานซานเป็นน้องชายของนายนะ และเป็นน้องชายของฉันด้วย เขาถูกคนฆ่าตาย เขาถูกฆ่าตายนายเข้าใจมั้ย?!นายไม่เพียงจะไม่ช่วยเขาล้างแค้น แถมยังจะตัดความสัมพันธ์กับเขาอีกหรือ?!นายยังเป็นคนอยู่อีกมั้ย!”
อู๋ตงไห่ก็กำลังโมโหอยู่เหมือนกัน เพราะถ้าจัดการเรื่องนี้ได้ไม่ดี อาจจะทำให้ทั้งตระกูลอู๋ต้องลำบากก็ได้
เห็นว่าตอนนี้ภรรยาของตัวเองยังปกป้องน้องชายที่สมควรตายคนนี้ของเธอ อู๋ตงไห่โกรธมากและด่าออกมาด้วยคำหยาบว่า: “ถ้าไม่ใช่น้องชายหมามาเกิดคนนี้ ตระกูลอู๋ก็ไม่ต้องเป็นฝ่ายถูกกระทำแบบนี้หรอก? ฉันเคยเตือนเธอตั้งแต่แรกแล้วว่า ให้เตือนเขาอย่าไปทำเรื่องที่ไร้มโนธรรมมากนัก แต่เธอก็ไม่เคยฟัง!”
“เธอเข้าข้างเขาประจำ และคอยปกป้องเขาเสมอ ฉันไม่เคยว่าสั่งสอนอะไรเขาได้เลย ตอนนี้เป็นอย่างไงละ? มีคนเรียกหาความเป็นธรรมให้แล้ว เขาตายแล้วไม่เป็นไร แต่ทำไมยังมาลำบากตระกูลอู๋อีกด้วย”
ตอนนี้น้องชายเธอตายไปแล้ว เธอก็ถูกอู๋ตงไห่ตบไปหลายครั้ง เธอกลายเป็นคนที่ไม่มีสติไปแล้ว
“อู๋ตงไห่นายมันไม่ใช่คน!ฉันตาบอดเอง!ฉันมองนายผิดไป!นายไม่ช่วยฉันล้างแค้นให้น้องชาย ฉันจะไปล้างแค้นเอง ต่อไปนี้ นายกับฉันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกันอีกต่อไป!”
เซวหย่าฉินพูดจบ ลุกขึ้นและวิ่งออกไปทางด้านนอก
อู๋ซินอยากที่จะวิ่งตามไป อู่ตงไห่ตะโกนเสียงดังออกมา: “เธอกลับมาเดี๋ยวนี้!ตอนนี้จะวิ่งตามเธอไปทำอะไร? ตามเธอกลับมาสร้างปัญหาหรือ? หรือเธอไม่รู้ว่าตอนนี้เรื่องอะไรสำคัญกับตระกูลอู๋ที่สุดในตอนนี้?”
อู๋ซินถึงเข้าใจและพูดโพล่งว่า: “พ่อ!เดียวฉันไปหากลุ่มแอคหลุมมาช่วยพวกเราลบล้างความผิด!ไม่ว่าจะใช้เงินมากแค่ไหนฉันก็ยอมจ่าย!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...