ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4955

เธอนอนกึ่งหลับกึ่งตื่นอยู่ในอ้อมกอดของเย่เฉินเกือบหนึ่งชั่วโมงแล้ว

หนึ่งชั่วโมงนี้ เป็นหนึ่งชั่วโมงที่อิ่มอกอิ่มใจที่สุด นับตั้งแต่เธอเป็นผู้ใหญ่มาเลย

เห็นนาฬิกาแขวนบนผนังที่ชี้ไปตำแหน่งเก้าโมงแล้ว คราวนี้เธอจึงค่อย ๆ ลงจากเตียงเบา ๆ สวมเสื้อผ้าใหม่ด้วยท่วงท่านุ่มนวล จากนั้นจัดเตียงอีกครึ่งหนึ่งที่ตัวเองนอนหลับไปนั้นให้เรียบร้อย และหยิบเส้นผมที่หล่นอยู่บนแขนของเย่เฉินโดยไม่ระวังขึ้นมา

ทำทั้งหมดนี้หมดแล้ว เธอมองเย่เฉินโดยไม่ละสายตา จูบเขาอีกครั้งโดยยากที่จะควบคุมเอาไว้ได้ คราวนี้จึงจะเดินออกมาจากห้องอย่างอาลัยอาวรณ์ และปิดประตูห้องอีกครั้งอย่างระมัดระวัง

……

ใกล้ถึงเวลาเที่ยงแล้ว เย่เฉินจึงจะค่อย ๆ ลืมตา

เขารู้สึกว่าตัวเองผ่านการนอนหลับที่ยาวนานที่สุด และปลอดภัยมากที่สุด นับตั้งแต่มีความทรงจำมาเลย

แม้ว่าการนอนหลับนี้ไม่ได้ทำให้ปราณทิพย์ของเขาได้รับการเพิ่มขึ้นที่แจ่มชัด แต่กลับทำให้จิตใจของเขาดีขึ้นอย่างมากเลย

เขาค่อย ๆ ลุกขึ้นจากเตียง เหยียดแขนสองข้างยืดเส้นยืดสายร่างกายไปตามสบาย ๆ จู่ ๆ รู้สึกว่าบนร่างกายของตัวเองมีกลิ่นหอมที่คุ้นเคยมาก ๆ เพิ่มมาด้วย

กลิ่นนี้เหมือนกับกลิ่นหอมบนร่างกายของเฮเลน่า

แม้ว่าตอนนั้นเพิ่งเข้ามาในห้องนี้ ถึงขนาดที่นอนลงบนเตียงนั้น เย่เฉินก็เคยได้กลิ่นหอมนี้ แต่เขากลับรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่า กลิ่นหอมบนตัวเองในตอนนี้ เข้มข้นยิ่งกว่ากลิ่นหอมที่เดิมทีมีอยู่บนเตียงนี้อยู่แล้ว แม้กระทั่งตอนที่ตัวเองเพิ่งจะนอนลงบนเตียงนี้ด้วย

ในใจของเย่เฉินนั้นรู้ดี กลิ่นหอมพวกนี้ ตัวมันเองจะเลือนหายไปเรื่อย ๆ ตอนนี้กลิ่นเข้มข้นยิ่งกว่าก่อนหน้า อธิบายได้เพียงว่ากลิ่นหอมนี้ได้รับการเติมเต็มในระหว่างที่ตัวเองนอนหลับไป