ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1000
เย่เฉินยิ้มบางๆ ดูเหมือนตอนนี้พ่อตาจะกลัวหม่าหลันรู้เรื่องที่หานเหม่ยฉิงกลับประเทศ
แต่ว่า เรื่องแบบนี้ปิดได้ตอนนี้ แต่ปิดไปตลอดชีวิตไม่ได้หรอก
แต่จะปิดได้นายก็ไหนก็ต้องดูพ่อตาเองแล้ว
…...
นายหญิงใหญ่เซียวที่อยู่ข้างบ้านตื่นง่าย และเมื่อเธอได้ยินการเคลื่อนไหวข้างนอก เธอจึงลุกขึ้นจากเตียงและเดินไปที่ระเบียง
เหลือบไปเห็นและพบว่าบ้านของเย่เฉินสว่างไสว และหลังจากมองเข้าไปใกล้ๆ ปรากฏว่ามีคนงานจำนวนมากปลูกผักให้พวกเขา!
นี่มันอะไรกันเนี่ย?
การปลูกผักไม่ใช่ต้องเริ่มต้นด้วยการปลูกเหรอ?
เทียบเท่ากับเย่เฉินย้ายแปลงผักทั้งหมดไปที่ลานของเขา
เชยก็คือเชย คฤหาสน์ดีๆ กลับจะปลูกผักผลไม้ ทำร้ายธรรมชาติจริงๆ!
ถ้าเป็นตัวเอง จะต้องปลูกดอกไม้ระดับไฮเอนด์ ถึงจะสามารถแสดงสไตล์ที่น่าสนใจของคฤหาสน์หลังใหญ่นี้ได้!
แต่พอมองแบบนี้ คุณภาพของผักและผลไม้ที่พวกเขาปลูกนั้นค่อนข้างดี และควรเป็นอาหารออร์แกนิก ซึ่งมีราคาแพง
เมื่อคิดแบบนี้ นายหญิงเซียววางแผนที่จะหาเวลาให้เฉียน หงเย่น ไปขโมยผักในวันพรุ่งนี้
ในเวลานี้ เฉียนหงเย่นกำลังนอนพลิกไปพลิกมาเพราะนอนไม่หลับอยู่
เมื่อเห็นสิ่งนี้ เธอรู้สึกเสียใจมาก
มื้อเย็นกับอาหารทะเลหม้อไฟในตอนเย็น เธอเอาหม้อไฟรสหม่าล่า
ครั้งนี้ไม่อยากกินสองสิ่งนี้เลยในชีวิต
เฉียนหงเย่นกังวลว่าจะออกเดินทางสายเกินไปและไม่สามารถนำเครื่องชงกาแฟออกไปต่อหน้าครอบครัวได้ ดังนั้นเธอจึงลุกขึ้นอย่างเงียบๆ ตอนตี5กว่า ย่องเข้าไปในครัว และออกไปพร้อมกับเครื่องชงกาแฟในอ้อมแขน
เมื่อผ่านบ้านของเย่เฉิน สวนผักของเย่เฉินที่เตรียมไว้สำหรับภรรยาของเขาใกล้จะเสร็จแล้ว
ระหว่สงรั้วของลานบ้าน เฉียนหงเย่นประหลาดใจที่พบว่ามีสวนผักขนาดใหญ่ในบ้านของเย่เฉินในชั่วข้ามคืน เธอแปลกใจเล็กน้อย แต่เธอไม่สนใจเรื่องนี้ เพราะความสนใจของเธอไม่อยู่ที่ใครเลย
เธอรอที่หน้าประตูของ Tomson Riviera นานกว่าหนึ่งชั่วโมง และคนที่ซื้อเครื่องชงกาแฟถึงจะมา สิ่งแรกที่เฉียนหงเย่นทำหลังจากที่ เขาหยิบเครื่องชงกาแฟและรับเงิน คือขึ้นแท็กซี่ทันทีและไปที่ โรงพยาบาลชุมชนด่วน!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...