เมื่อได้ยินแบบนี้ หวังเจิ้งกางพูดอย่างตื่นเต้น:"เป็นเกียรติมากครับที่ผม สามารถรับใช้อาจารย์เย่!"
หลังจากนั้น หวังเจิ้งกางก็รีบพูดว่า:"อาจารย์เย่ จำนวนพืชทั้งหมดที่ผมมีมากกว่า 200 ต้น ถ้าปลูกทั้งหมดจะใช้เวลานาน หรือควรให้คนงานทำงานโดยเร็ว ประมาณว่าอย่างน้อยก็ใช้งานได้จนถึงตีห้าหรือหกพรุ่งนี้เช้า"เย่เฉินพยักหน้าและพูดว่า:"ได้ งั้นให้คนงานรีบทำกันเถอะ"
หวังเจิ้งกางรีบโบกมือให้ชายคนหนึ่งที่อยู่ข้างๆ เขาโพล่งออกมา:"สั่งคนงานให้ทำงานโดยเร็วและระวังอย่าให้พืชทุกชนิดเสียหาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งแตงและผลไม้ ถ้าทำได้ดี จะมีของรางวัล แต่ละคนจะให้ซองแดง 10,000 หากทำผลงานได้ไม่ดีอาจารย์เย่ไม่พอใจอย่าโทษว้าฉันไม่เกรงใจ!"
ผู้ช่วยพยักหน้าอย่างเร่งรีบ แล้วเดินมาหาคนงานและโพล่งออกมาว่า:"ทุกคนทำงานให้ดี อย่างที่ประธานหวังว่า ตราบใดที่ทุกคนทำงานเสร็จตรงเวลา แต่ละคนจะได้รับซองแดง 10,000 หยวน!"
เมื่อคำนี้ออกมา พนักงานทุกคนก็ตื่นเต้นมาก
โดยปกติพวกเขาไม่สามารถทำเงินได้ 10,000 หยวนต่อเดือน และได้เงินแค่5,000 หยวนก็หมด
แต่ตอนนี้ตราบใดที่พวกเขาทำงานได้ดีในคืนนี้ ทุกคนสามารถได้รับเงินเดือน 2 เดือน สำหรับพวกเขา มันเป็นของขวัญจากสวรรค์
เป็นผลให้กลุ่มคนงานเริ่มทำงานอย่างเต็มที่
เย่เฉินไม่หลับอีกต่อไป เขามองดูคนงานด้วยตาของตัวเองและปลูกต้นไม้ต่างๆ อย่างระมัดระวังในลานบ้าน
ลานภายในคฤหาสน์ของ Tomson Rivieraมีขนาดใหญ่ แบ่งเป็นลานด้านหน้าและหลังบ้าน ครอบคลุมพื้นที่อย่างน้อยสี่หรือห้าเอเคอร์
เย่เฉินปล่อยให้ติดกับผนัง วางแผนพื้นที่ประมาณหนึ่งเอเคอร์ จากนั้นจึงปลูกผักและผลไม้ทั้งหมดตามลำดับ ถ้าเซียวชูหรันภรรยาของเขา ชอบมันจริงๆ เขาสามารถให้คนอื่นเตรียมพื้นที่อื่นได้ ห้องอาบแดดครอบคลุม สวนผักทั้งหมดแล้วตั้งค่าอุปกรณ์อุณหภูมิและความชื้นคงที่ภายใน
ด้วยวิธีนี้ แม้ว่าหิมะจะตกในฤดูหนาว ก็จะมีผักและผลไม้สดอยู่ข้างในเสมอ
ในเวลานั้น เซียวชูหรันสามารถเก็บมันเองได้ทุกวัน ไม่รู้ว่ามันมีความสุขแค่ไหน
แม้ว่ามันจะยากขึ้นเล็กน้อย แต่ทำให้ภรรยามีความสุข มันเป็นเรื่องที่ดีกว่าสิ่งใด
หลังจากพูดแล้ว หม่าหลันก็สูดหายใจเย็นๆ แล้วหันหลังกลับห้อง"
เซียวฉานควนโกรธจนทรมาน แต่เขาทำไรไม่ได้ เขาทำได้เพียงพูดกับเย่เฉินด้วยใบหน้าเศร้า:"เห็นยัง?นี่ก็คือหญิงปากร้าย"
เย่เฉินยิ้มเบา ๆ ฉันรู้ดีกว่าพ่อ ว่าเธอเป็นหญิงปากร้ายรึปล่า
แต่แน่นอนว่าคำนี้ไม่สามารถพูดออกไปได้
ดังนั้นเขาจึงถามเซียวฉางควน:"วันี้พ่อได้พบกับป้าหานยัง?"
เซียวฉางควนโบกมือด้วยความตกใจ:"นายลดเสียงลงหน่อย ถ้าให้หญิงปากร้ายคนนั้นได้ยิน รู้ว่าป้าหานของนายกลับจีนแล้ว มันจะเกิดอะไรขึ้น?"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...