เฉีบนหงเย่นรู้สึกคันและอารมณ์เสียมากขึ้นเรื่อย ๆ แต่เธอเองก็ไม่มีทางอื่นที่จะจัดการกับคืนนี้
ไปโรงพยาบาลก็ไม่มีเงิน ต้องรอจนกว่าเครื่องชงกาแฟจะขายได้พรุ่งนี้
ช่วยไม่ได้ เธอทำได้เพียงลุกขึ้นและกลับไปที่ห้องชั้นสองกับเซียวฉางเฉียน
ทันทีที่เขาเข้าไปในห้องนอนใหญ่และหรูหราบนชั้นสอง เซียวฉางเฉียนแทบรอไม่ไหว พึมพำว่า:"ที่รัก คืนนี้ฉันยังอยากรำลึกความหลังกับเธอ…"
เฉียนหงเย่นตกใจมากเมื่อได้ยินเรื่องนี้ และในขณะที่พยายามดิ้นรน เธอพูดว่า:"วันนี้ช่างมันเถอะ รีบนอนเถอะ"
เซียวฉางเฉียนอ้อนวอน:"อย่าสิที่รัก"
เฉียนหงเย่นรู้สึกอึดอัดอย่างมากในเวลานี้ ไม่มีความคิดแบบนั้นหรอก และเธอก็โพล่งออกมา:"บอกว่าไม่ได้ก็ไม่ได้ วันนี้เราสองคนจะนอนแยกกัน!"
แม้ว่าเซียวฉางเฉียนจะหดหู่มาก แต่เมื่อได้เห็นอารมณ์ของภรรยาของเขาตื่นเต้นมาก เขาไม่อยากบังคับ ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอม
ทั้งสองนอนอยู่บนเตียง เซียวฉางเฉียนยังคงพยายามเกลี้ยกล่อมเฉียนหงเย่น แต่ท่าทางของเฉียนหงเย่นนั้นแน่วแน่มาก เมื่อทำอะไรไม่ได้ เซียวฉางเฉียนเลยหลับลึกไป
แต่เฉียนหงเย่นที่นอนอยู่ข้างๆเขา พลิกไปพลิกมาไม่สามารถนอนหลับได้
อาการคันที่ขีดข่วนหัวใจและตับของเธอ ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่ง และหัวใจของเธอก็เต้นระรัวมากขึ้น รู้สึกเหมือนกับว่าเธอเป็นโรคนี้จริงๆ
เธอกำลังคิดที่จะไปโรงพยาบาลในวันพรุ่งนี้เพื่อตรวจดูอย่างละเอียด และในขณะเดียวกันก็กังวลว่าสามีของเธอจะติดเชื้อเพราะตัวเธอเอง
…….
เย่เฉินเอาแต่คิดที่จะเตรียมสวนผักให้ภรรยาของเขาเก็บ
ต่อมา เย่เฉิน พลิกตัวและลุกจากเตียงและไปที่ลานด้านล่าง
ไม่กี่นาทีต่อมา หวังเจิ้งกางได้นำรถบรรทุกขนาดเล็กสองสามคันมาที่ประตูคฤหาสน์
รถบรรทุกเต็มไปด้วยผัก แตง และพืชทุกชนิด และแต่ละผลก็ออกผล และการเติบโตก็น่าพอใจมาก
เมื่อหวังเจิ้งกางเห็นเย่เฉิน เขาพูดด้วยความเคารพว่า:"อาจารย์เย่ ผมมีพืชผักและผลไม้ที่ดีที่สุดที่หาได้ในเมืองจินหลิง!"
"พันธุ์ไม้หรือพันธุ์อะไรก็ได้ในนี้ถูกคัดสรรมาอย่างดีในโรงขนาดใหญ่นับไม่ถ้วน และเลือกที่ดีที่สุด! สวนผักที่ผมจะหามาให้คุณจะไม่มีวันหาต้นที่สองในเมืองจินหลิงหรือแม้แต่คนทั้งประเทศจะหาได้แล้ว !"
เย่เฉินพยักหน้าอย่างพึงพอใจและพูดด้วยรอยยิ้มว่า:"เหนื่อยหน่อยนะ ฉันจะจำเรื่องนี้ไว้"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...