เช้านี้ เซียวชูหรันรู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลกใบนี้
แต่ว่า ในขณะเดียวกัน ก็มีผู้หญิงคนหนึ่ง รู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่โชคร้ายมากที่สุดในโลกใบนี้
ผู้หญิงคนนี้ก็คือเฉียนหงเย่นที่กำลังไปหาหมออยู่ที่โรงพยาบาลประชาชน
เธอเริ่มด้วยการเข้าตรวจโรคเกี่ยวกับระบบการสืบพันธุ์ของสตรี เข้าแถวนานมาก สุดท้ายก็ถึงคิวของเธอแล้ว
หลังจากที่เข้าไป หมอก็ทำการตรวจอาการปกติให้เธอ แต่เมื่อเจอกับสถานการณ์จริงๆ แม้แต่หมอที่มีประสบการณ์และความรู้ที่กว้างขวางก็อดตกใจไม่ได้ โพล่งพูดออกไปว่า : “คุณ นี่มันเกิดอะไรขึ้นเหรอ?ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ได้ ไม่ใส่ใจกับเรื่องสุขอนามัยของตัวเองเลยเหรอ?”
แม้ว่าคนที่ตรวจเธอจะเป็นหมอผู้หญิงก็ตาม แต่คำพูดของหมอก็ทำให้เฉียนหงเย่นรู้สึกอับอายอย่างมาก แทบจะอดไม่ไหวที่จะมุดแทรกแผ่นดินหนีไป
เธอทำได้เพียงเอามือปิดหน้าพร้อมพูดเงอะๆงะๆว่า : “หมอ ขอพูดอย่างไม่ปิดบังคุณเลยนะ หลักๆเลยผู้ชายของครอบครัวเราไม่รักความสะอาด……”
หมอพูดตำหนิว่า : “เขาไม่รักความสะอาด แต่คุณก็ควรจะขอร้องให้เขาใส่ใจความสะอาดของตัวเองนะ!คุณดูสิก่อความหายนะมาให้คุณแล้ว ปัญหานี้มันร้ายแรงมากนะ ฉันจะบอกคุณให้!”
เฉียนหงเย่นพูดถามด้วยความตกใจอย่างมากว่า : “คุณหมอ สรุปแล้วฉันเป็นอะไรกันแน่คะ?”
หมอพูดด้วยใบหน้าอึมครึมว่า “จากการตรวจตามปกติแล้วเกิดผื่นแดง มีการติดเชื้อ มีการเน่าเปื่อย ฉันคาดว่าบนร่างกายของคุณไม่ได้มีเพียงปัญหาที่จุดนี้อย่างเดียวเท่านั้น”
พูดแล้ว หมอก็พูดอีกว่า : “อย่างนี้นะ ฉันจะเขียนใบทดสอบทางการแพทย์ให้คุณ คุณไปตรวจเลือดและสารคัดหลั่งนะ ดูว่าผลการตรวจจะออกมาเป็นอย่างไร ”
เฉียวหงเย่นตกใจอย่างมาก เอ่ยถามอย่างตึงเครียดทันทีว่า : “หมอคะ ฉันคงไม่ได้เป็นเอดส์อะไรนั่นใช่ไหมคะ ?”
หมอบอกว่า : “โรคเอดส์ไม่ใช่ว่ามองด้วยตาเปล่าก็มองออกได้นะ ต้องผ่านการตรวจเลือดถึงจะสามารถยืนยันได้”
พูดจบ หมอก็พูดเร่งอีกว่า : “คุณรีบไปจัดการให้เร็วๆนะ ผลตรวจออกมาเราก็จะได้ทำแผนการรักษาออกมาได้เร็วๆ”
เฉียนหงเย่นทำได้เพียงลุกขึ้นยืนอย่างเร่งรีบ หยิบใบตรวจสอบทางการแพทย์ที่หมอออกให้นำไปชำระเงินเพื่อทำการตรวจ
หลังจากที่เจาะเลือดแล้ว เก็บสารคัดหลั่งไปแล้ว เฉียนหงเย่นนั่งรอบนม้านั่งด้วยใจที่ตุ้มๆต่อมๆ
เพราะว่าในใจรู้สึกกลัวอย่างมาก ในเวลานี้เธออดไม่ได้ที่จะคันตามร่างกาย เพียงแค่อยากจะรู้ให้แน่ชัดว่าตัวเองเป็นโรคอะไรกันแน่
หลังจากที่เฉียนหงเย่นนำมาไว้ในมือ ก็เริ่มดูตั้งแต่แผ่นแรก
ผลการรายงานแผ่นแรกก็ทำให้เธอตกใจเกือบตายแล้ว!
ตรวจสอบโรคหนองใน ผลเป็นบวก!
โรคหนองใน?นี่มันโรคหนองในไม่ใช่เหรอ……
แม่ง ไอ้เหี้ยคนคุมงานที่สมควรตายนั่น เอาโรคหนองในมาแพร่เชื้อให้กู?!
ในเวลานี้เฉียนหงเย่นรู้สึกกลัวอย่างมาก พลิกไปยังรายงานหน้าที่สองด้วยอาการมือไม้สั่น
รายงานหน้าที่สอง ด้านบนเขียนไว้ว่า การทดสอบปฏิกิริยาการเกาะกลุ่มของเชื้อซิฟิลิส ผลเป็นบวก!
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...