ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1027
“แดฟโฟดิลเหรอ?” เซียวฉางควนถามด้วยความประหลาดใจ: “แดฟโฟดิลจากไหน พวกเขากินดอกแดฟโฟดิลได้ยังไง?”
เย่เฉินยิ้มกล่าว: “ผมปลูกไว้ที่ตรงขอบรั้ว เป็นพืชที่พอมองแล้วเหมือนกับผักกุยช่าย แต่ที่จริงคือแดฟโฟดิล”
“คุณพระ!” เซียวชูหรันร้องออกมา: “นั่นไม่ใช่ผักกุยช่ายเหรอ? ฉันยังอยากกินมันอยู่เลย!”
เย่เฉินยิ้มกล่าว： “ดูเหมือนผักกุยช่าย แต่ไม่ใช่ผักกุยช่าย”
เซียวชูหรันพูด: ฉันจำได้ ในหนังสือชีววิทยาบอกว่าแดฟโฟดิลมีพิษนะ?”
เย่เฉินพยักหน้า ยิ้มกล่าวว่า: “ภรรยาของผมรู้เยอะดีจัง แดฟโฟดิลมีพิษจริงๆ หากในร่างกายโดนด่างแดฟโฟดิลเข้าไป การบริโภคมากเกินไปอาจทำให้เกิดพิษได้”
หม่าหลันเบิกตากว้าง ร้องด้วยความตกใจว่า: “โธ่เอ๋ยเย่เฉิน! แกตั้งใจหรือเปล่า? มิน่าล่ะแกถึงมาถามว่านายหญิงใหญ่ชอบกินผักอะไร ฉันบอกแกว่าเธอชอบกินกุยช่าย แกก็ปลูกแดฟโฟดิลมากมาย แกตั้งใจทำร้ายพวกเธอเหรอ!”
เย่เฉินทำสีหน้าจริงจังและบอกว่า: “แม่ จะพูดแบบนี้ไม่ได้นะ ผมไม่ได้ตั้งใจทำร้ายใครสักหน่อย ผมก็ปลูกแดฟโฟดิลไว้ที่บ้านก็เท่านั้นเอง ส่วนใครขโมยมันไป ขโมยเสร็จก็เอาไปกิน นั่นก็ไม่เกี่ยวอะไรกับผมแล้ว”
หม่าหลันรีบพูดด้วยรอยยิ้ม: “โธ่เอ๋ย ลูกเขยของฉัน แกคิดไปถึงไหนแล้วล่ะ? แกคิดว่าแม่จะโทษแกงั้นหรือ? แม่ซาบซึ้งใจแกจะแย่แล้ว! วันนี้แกทำได้ดีมากเลย ที่ช่วยแม่แก้แค้นได้!”
เซียวฉางควนอดไม่ได้ที่จะถาม: “เย่เฉิน แดฟโฟดิลถ้ากินเข้าไปเยอะ มันคงไม่อันตรายถึงชีวิตหรอกมั้ง?”
เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า: “ไม่หรอก อย่างมากก็แค่อาหารเป็นพิษ”
“งั้นก็ดีเลย” เซียวฉางควนถอนหายใจด้วยความโล่งใจ กล่าวว่า: “แม้ว่าครอบครัวของพวกเขาจะทำเกินไปหน่อย แต่สุดท้ายเลือดย่อมข้นกว่าน้ำ ให้บทเรียนพวกเขาได้ แต่อย่าเอาพวกเขาถึงตาย”
หม่าหลันชี้ไปที่เซียวฉางควนและด่าว่า: “คุณนี่ใจอ่อนเหมือนผู้หญิง! คุณไม่อยากทำให้เขาถึงตาย แต่พวกเขาอยากทำให้คุณตาย! รู้หรือเปล่าแม่ของคุณปฏิบัติกับฉันอย่างไรตอนอยู่ในคุก ฉันขาหักก็เพราะแม่ของคุณ!”
เมื่อพูดถึงตอนนี้ หม่าหลันตำหนิอย่างขุ่นเคืองว่า: “นายหญิงใหญ่ผู้สมควรตายถูกวางยาพิษ! ก็ควรจะให้เขาได้ลองรับบทเรียนดูบ้าง ดูว่าต่อไปจะกล้าอวดดีอีกไหม!”
อีกฝ่ายกล่าว: “แม่สามีของคุณ และก็ครอบครัวพี่ชายของสามีของคุณ ทะเลาะกันในโรงพยาบาล แล้วโดนพยาบาลเขาถ่ายคลิปวิดีโอแล้วเอาไปลงบนอินเทอร์เน็ต”
“งั้นหรือ?!” ทันทีที่หม่าหลันได้ยินว่าเกิดเรื่องที่นายหญิงใหญ่ทะเลาะกัน ก็เกิดความสนใจทันที และรีบพูดว่า: “รีบเอามาให้ฉันดูเร็วเข้า เร็วๆเลย!”
ครั้นแล้วอีกฝ่ายก็ส่งคลิปวิดีโอมาให้
หม่าหลันรีบเปิดคลิปวิดีโอ หลังจากที่บัฟเฟอร์คลิปวิดีโอ ก็เห็นเซียวฉางเฉียนและนายหญิงใหญ่เซียวตีเฉียนหงเย่นอย่างแรง
เย่เฉินและคนอื่นเมื่อเห็นตกตะลึงจนตาค้างพูดอะไรไม่ออก ไม่มีใครคิดเลยว่าครอบครัวหนึ่งอาหารเป็นพิษ เมื่อเข้าโรงพยาบาลยังทะเลาะตบตีกัน และอีกอย่างดูท่าทางเช่นนี้ มันเหมือนอาหารเป็นพิษซะที่ไหน?
ยังไงซะ สิ่งที่น่าตกใจยังมาไม่ถึง
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...