เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1039

อู๋ตงไห่จับใบหน้าแดงๆที่ถูกตบ รู้สึกอับอายขายหน้า

ในที่สุดเขาก็เพิ่งเข้าใจในตอนนี้ ว่าตัวเองผิดตรงไหน

กลยุทธ์ของตัวเองไม่ผิด ต้องรวมทุกอย่าง เอาศัตรูของศัตรูมาเป็นพันธมิตรของตัวเอง

ไม่ว่าจะเป็นพ่อลูกตระกูลเว่ยจากภูเขาฉางไบ คนของตระกูลเซียว หรือคนอื่นๆ ต่างก็เป็นฝ่ายที่เขาสามารถมารวมได้

แต่ที่ตัวเองผิด ก็ผิดตรงที่ ไม่ควรรีบร้อน ไม่ควรทำลายความมุ่งมั่งในการต่อสู้

ศัตรูอยู่ตรงนั้น คงไม่ใช่เพราะคุณไปช้าเพียงก้าวเดียว เขาก็ไม่อยู่แล้ว；

พันธมิตรก็อยู่ตรงนั้น ยิ่งไม่ใช่เพราะตัวเองไปช้าเพียงก้าวเดียว เขาก็ตายไปแล้ว；

ทำไมเขาต้องร้อนรนขนาดนี้ด้วย? ส่งคนขึ้นไปภูเขาฉางไบสองครั้ง ล้มเหลวทั้งสองครั้ง คน 20 กว่าชีวิตก็ตายที่นั่น ซึ่งทั้งหมดนั้นตายอย่างไร้ค่า

ถ้าเขาใจเย็นๆ รอจนถึงตอนนี้ รอจนกว่าพ่อจะตื่น

จากนั้นพ่อก็ส่งราชาบู๊ทั้งแปด ก็ต้องสามารถเอาชนะได้ในคราวเดียว

เมื่อคิดถึงตอนนี้ เขาละอายใจอย่างมากที่จะบอกท่านปู่อู๋ว่า: “พ่อ ผมผิดไปแล้ว……ที่พ่อวิจารณ์มันก็ถูกต้องแล้ว! ต่อไปผมต้องปรับปรุงตัวให้ดีขึ้นแน่นอน!”

ท่านปู่อู๋ทำเสียงถอนหายใจอย่างเย็นชา: “แกเคยพลาดโอกาสที่ดีที่สุดไป ตอนนี้แกทำเรื่องที่ง่ายเป็นเรื่องที่ยากด้วยตัวเอง”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน