ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1043
เย่เฉินเห็นว่าเว่ยเลี่ยงค่อนข้างกังวล ก็เลยยิ้มๆ แล้วถามแทรกขึ้นมาว่า “เออใช่ ตอนนี้บริษัทผลิตยาเว่ยซื่อของคุณเป็นอย่างไรบ้างล่ะ? ”
เว่ยเลี่ยงก็อึ้ง แล้วก็รายงานว่า “อาจารย์เย่ครับ ตอนนี้บริษัทผลิตยาเว่ยซื่อก็พัฒนาไปอย่างมั่นคงดีครับ แต่ว่าการจะบุกเบิกตลาดใหม่ๆ ยังมีอุปสรรคอยู่บ้าง”
“อุปสรรคอะไร? ”
เย่เฉินพูดอย่างแปลกๆ จากความสามารถของบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อ ในวงการผลิตยาในประเทศ น่าจะมีคู่ต่อสู้น้อยเสียด้วยซ้ำ
แต่ว่า จะเปิดตัวยาใหม่ ขอเพียงหาสูตรให้ดี ก็น่าจะไม่มีปัญหาอะไร
แต่ถ้าสูตรยาไม่ดีล่ะก็ ต่อให้กำลังของโรงงานดีแค่ไหน ก็ไร้ประโยชน์
เว่ยเลี่ยงก็ตอบไปว่า “ช่วงนี้ บริษัทผลิตยาเว่ยซื่อลงทุนไปจำนวนมาก เพื่อวิจัยยาจีนตัวใหม่ออกมา สรรพคุณหลักๆ ก็เพื่อลดอาการของโรค ยาลดกรดในกระเพาะ รักษาโรคเจ็บกระเพาะ จุกเสียด พะอืดพะอมโดยตรง ล้วนมีผลการรักษาที่ดีมาก”
เย่เฉินพยักหน้า แล้วพูดว่า “โรคทางกระเพาะอาหาร ก็เป็นโรคที่สมัยนี้เป็นกันบ่อยๆ ตามที่ผมรู้มา ทำยาประเภทโรคของกระเพาะอาหารนี้ ในประเทศยังมีน้อยมาก นอกจากยากระเพาะสามเก้าไท่ ที่พอมีชื่อเสียงแล้ว ก็ไม่เคยได้ยินยาจีนอะไรดังๆ ที่สามารถรักษาโรคในกระเพาะอาหารได้อีกเลย ในสถานการณ์แบบนี้ คุณไม่น่าจะมีอุปสรรคอะไรนะ? ”
เว่ยเลี่ยงก็ขมวดคิ้วอธิบายว่า “ผมเปิดตัวยาตัวนี้ไป ก็พบว่าคนในเมืองจัดเลี้ยงกันบ่อย วัยรุ่นวัยทำงาน อายุยังน้อยก็เกิดโรคกระเพาะกันหมด กลุ่มลูกค้าค่อนข้างกว้าง ดังนั้นก็เลยนำทีมเจาะฐานลูกค้า หาสูตรยาจากของโบราณนับไม่ถ้วน แต่ไม่คิดเลยว่าจะถูกบริษัทต่างประเทศมาปาดหน้าเค้กไป แล้วพวกเขาก็ยังพัฒนาสูตรจากสูตรพื้นฐานเดิมของพวกเราไปด้วย”
เย่เฉินก็ขมวดคิ้ว “บริษัทต่างประเทศงั้นหรือ? มาคัดลอกสูตรจีนโบราณของพวกเราไปงั้นหรือ? บริษัทพวกนั้นเน้นทำยาสมัยใหม่รึเปล่า? ”
เว่ยเลี่ยงส่ายหัวพูดว่า “ไม่ใช่ยาแผนปัจจุบันครับ แต่เป็นบริษัทผลิตยาโคบายามาเอาสูตรยาโบราณตัวหนึ่งจากในประเทศเราไป จากนั้นก็วิจัยจากสูตรยาโบราณ แล้วได้ยาโรคกระเพาะออกมา สรรพคุณของยานี้ ก็ดีกว่าของพวกเรา ดังนั้นในตลาดยาโรคกระเพาะ ก็ถูกพวกบริษัทผลิตยาโคบายาคอบครองไปหมดแล้ว ไม่เป็นผลดีกับพวกเราเลย”
พูดจบ เว่ยเลี่ยงก็พูดอีกว่า “ช่วงนี้ การแข่งขันมวยสากลระดับมหาวิทยาลัยโลก ก็กำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว จะจัดขึ้นที่เมืองจินหลิงเรา การแข่งขันนี้มีบริษัทผลิตยาโคบายาเป็นผู้สนับสนุน โฆษณากันอย่างยิ่งใหญ่”
เย่เฉินก็ถามอย่างแปลกใจว่า “แล้วโคบายา ชิจิโร่ จะมาด้วยไหม? ”
เว่ยเลี่ยงตอบ “เรื่องนี้ปมก็ไม่แน่ใจครับ แต่ได้ยินว่า คนมอบรางวัลชนะเลิศ จะเป็นบุคคลระดับสูงของบริษัทผลิตยาโคบายา แต่เป็นใครยังไม่แน่ชัด อาจจะเป็นโคบายา ชิจิโร่ก็ได้”
เย่เฉินก็พยักหน้าเบาๆ
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...