จริงๆ แล้วในตำราเก้าเสวียนเทียน ก็บันทึกสูตรยามหัศจรรย์ไว้มากมาย แค่ยาสำหรับโรคกระเพาะ ก็มีอยู่หลายแบบ เลือกออกมาสักสูตร ก็สามารถช่วยเว่ยเลี่ยงโจมตีบริษัทผลิตยาโคบายาได้แล้ว
แต่ว่า การผลิตยา เป็นธุรกิจที่ได้กำไรมาก ดังนั้น ตนเองคงจะไม่ช่วยเว่ยเลี่ยงฟรีๆ แน่
จากนั้น เขาก็พูดกับเว่ยเลี่ยงว่า “เว่ยเลี่ยง ผมก็พอมีสูตรยาดีๆ หลายสูตร ถ้าผลิตออกมาได้ จะต้องขายดีเป็นแน่นอน ถ้าผมจะอาศัยสูตรยานี้ เข้าเป็นหุ้นส่วนด้วย คุณจะให้ผมถือหุ้นเท่าไร? ”
เว่ยเลี่ยงก็พูดอย่างลังเลว่า “อาจารย์ครับ ที่เว่ยเลี่ยงมีวันนี้ได้ ก็เพราะคุณ ทั้งบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อล้วนเป็นของอาจารย์เย่ ขอเพียงคุณพูดมาคำเดียว ผมก็จะยกให้หมดเลยครับ!”
ในใจเว่ยเลี่ยงก็รู้ดี
ถ้าไม่มีเย่เฉิน ตนเองก็ไม่มีทางมารับช่วงต่อบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อได้
ถ้าไม่มีเย่เฉิน แล้วถ้าสองพ่อลูกตระกูลเว่ยกลับมา ตนเองก็คงจะปกป้องบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อไว้ไม่ได้
ดังนั้น เขายินยอมที่จะพึ่งพาอาศัยเย่เฉินทั้งหมด ต่อให้จะต้องยกบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อให้ไป ก็จะไม่ทิ้งโอกาสให้สองพ่อลูกตระกูลเว่ย มันฟื้นตัวขึ้นมาได้เด็ดขาด
เย่เหลงใหลก็พยักหน้า แล้วพูดว่า “เอาอย่างนี้ ถ้าผมให้สูตรยาคุณไป แล้วสรรพคุณของยามันดีกว่าของบริษัทผลิตยาโคบายาล่ะก็ งั้นก็เอาหุ้น80เปอเซนต์ของบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อมาให้ผม จากนั้นผมก็จะเอาสูตรยาดีๆ มาให้คุณเรื่อยๆ เพื่อทำให้บริษัทผลิตยาเว่ยซื่อในอนาคต กลายเป็นบริษัทระดับแสนล้าน พอถึงตอนนั้น แค่ทรัพย์สินส่วนของคุณ ก็ทะลุหมื่นล้านแล้ว”
ตอนนี้ทรัพย์สินของบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อ น่าจะอยู่ที่ไม่เกิน2-3พันล้าน แต่ว่าพวกเขาก็ยังมีค่าใช้จ่าย บวกกับช่วงนี้บริหารได้ไม่ค่อยดี โดยรวมแล้วเป็นกราฟขาลง
ถ้าเย่เฉินสามารถทำให้บริษัทผลิตยาเว่ยซื่อ ในอนาคตกลายเป็นบริษัทระดับแสนล้านได้ล่ะก็ ต่อให้เว่ยเลี่ยงมีหุ้นเพียง10เปอเซนต์ ก็ยังสามารถเห็นทรัพย์สินที่เพิ่มเป็นเท่าตัว
ร่วมมือกันประสบความสำเร็จ ถึงจะเป็นวิธีที่ดีที่สุด
จากนั้น เย่เฉินก็พูดกับเว่ยเลี่ยงว่า “ถ้าเป็นแบบนี้ คุณก็กลับไปก่อน เดี๋ยววันพรุ่งนี้ผมให้ทนายความเป็นเซ็นสัญญากับคุณ พอถึงตอนนั้นก็จะเอาสูตรยาให้คุณด้วยเลย”
ท่าหงห้าที่อยู่ด้านข้าง ก็รีบถามขึ้นว่า “อาจารย์เย่ครับ แล้วเรื่องตระกูลอู๋จะเอาอย่างไรดีครับ? ”
เย่เฉินก็ยิ้มๆ “เดี๋ยวผมจัดการเอง พวกคุณไม่ต้องกังวล!”
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...