เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1067

นายหญิงใหญ่เซียวก็ไม่เข้าใจเหตุผล เธอไม่เข้าใจว่า ทำไมหลังจากที่ลูกชายตนเองตื่นนอนขึ้นมา สิ่งแรกที่จะทำก็คือจะไปคิดบัญชีกับหม่าหลัน

จากนั้นเธอก็รีบเดินเข้าไปถามว่า “ฉางเฉียน แกจะไปหาหม่าหลันทำไม? ”

เซียวฉางเฉียนก็พูดอย่างหัวเสียว่า “นังหม่าหลันมันหน้าไม่อายแม่ มันเอาหมวกสีเขียว(มีความหมายแฝงคือสวมเขา)แบบต่างๆ 20กว่าใบ ไปแขวนไว้ที่ระเบียงบ้านมัน มันจะเยาะเย้ยผม”

นายหญิงใหญ่เซียวก็มีสีหน้าตกใจ แล้วถามว่า “มีเรื่องแบบนี้ด้วยหรือ? ”

เซียวฉางเฉียนก็กัดฟันพูดว่า “แม่ตามผมไปดูก็รู้เองแหละ”

จากนั้นสองแม่ลูกก็เดินออกประตูไปพร้อมกัน

พอออกไป นายหญิงใหญ่เซียวก็เห็นว่า ระเบียงห้องของหม่าหลัน มีหมวกสีเขียวแขวนปลิวไสวอยู่20กว่าใบ

พอมองไป เธอก็โมโหจนจมูกจะเบี้ยว

นายหญิงใหญ่ก็ด่าออกมาว่า “อีหม่าหลันนี่มันน่าจริงๆ ！มันน่าจะเห็นคลิปวิดีโอของเราที่โรงพยาบาลแล้ว มันก็เลยตั้งใจจะเยาะเย้ยเราแน่นอน！”

เซียวฉางเฉียนก็พยักหน้า แล้วกัดฟันพูดว่า “ใช่ครับแม่ ผมไม่ให้อภัยมันแน่！ให้ตายเถอะ มันเกินไป！”

สองแม่ลูกก็เดินอารมณ์เสียมาที่หน้าประตูคฤหาสน์ของเย่เฉิน จากนั้น นายหญิงใหญ่ก็เคาะประตูอย่างแรง พร้อมด่าออกมาว่า “หม่าหลัน อีลูกเต่า ออกมาเปิดประตูเดี๋ยวนี้เลยนะ！”

พอตะโกนไป หม่าหลันก็ยืนด่าอยู่ที่ระเบียงชั้น3ว่า “อ้าว อีแก่ ไม่อยู่ดูแลลูกสะใภ้ที่กำลังท้องที่บ้าน ถ่อมาโวยวายทำไมที่นี่ละ? ”

สองแม่ลูกไม่คิดเลยว่า คำแรกที่หม่าหลันพูด จะเป็นเรื่องที่เฉียนหงเย่นตั้งท้อง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน