ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1069
เซียวฉางเฉียนก็โมโหจนหน้ามืด
เขาออกแรงเขย่งตัวด่าออกไปว่า “หม่าหลัน อีสารเลว รนหาที่ตายนะมึงอะ? ”
หม่าหลันได้ยินดังนั้น ก็หัวเราะพูดว่า “พี่ใหญ่ อย่าเพิ่งโมโหสิ หมวกเขียวกองนี้ฉันเสียเงินซื้อมาตั้งหลายร้อย จะเอามาให้พี่อยู่นะเนี่ย”
พูดไป หม่าหลันก็ไม่รู้ว่าไปหยิงตุ๊กตานินจาเต่าสีเขียวออกมาจากไหน แล้วก็พูดเสียงดังว่า “พี่ใหญ่ พี่ดูตุ๊กตานินจาเต่านี้สิ มันเหมือนพี่รึเปล่า ไม่เพียงมีหัวสีเขียวนะ แถมยังอดทนเก่งด้วย มันดูสื่อถึงพี่ดีจริงๆ ฮ่าๆๆ .......”
เซียวฉางเฉียนก็โมโหจนแทบบ้า ตัวสั่นไปทั้งตัว แม้กระทั่งเสียงก็สั่นไปด้วย “อีชั่ว ทำไมไม่ตายไปซะวะ มึงไร้คุณธรรมแบบนี้ สมควรตกนรก”
หม่าหลันก็หัวเราะ “พี่ใหญ่ ฉันก็อุตส่าห์จะให้หมวกพี่ พี่ยังจะมาแช่งให้ฉันตกนรกอีก ฉันนี่ทำคุณบูชาโทษจริงๆ เลย แต่ว่านะ ฉันเป็นคนที่เอาเรื่องกับคนกระจอกงอกง่อย หมวก20ใบนี้ก็ให้พี่แล้วกัน พี่จะได้ใส่ไม่ซ้ำกัน20วันเลย”
เซียวฉางเฉียนก็ไม่รู้จะทำอย่างไร ได้แต่กัดฟันพูดว่า “หน็อยแหนะอีหม่าหลัน มึงคอยดูเถอะ กูจะไปโทรหานิติบุคคล ร้องเรียนมึง！”
พูดจบ ก็รีบโทรหานิติบุคคลของคฤหาสน์Tomson Riviera พูดว่า “ผมคือเจ้าของบ้านa04 ผมขอร้องเรียนว่าบ้านa05 แขวนสิ่งของที่ไม่เป็นอารยะที่ระเบียงบ้าน พวกคุณรีบมาจัดการหน่อย！”
ไม่นาน รถไฟฟ้าของนิติบุคคลก็ขับมาอย่างเร็ว
จากนั้น ก็มีพนักงานนิติบุคคลลงมาจากรถ4คน แล้วถามว่า “คุณคือคนที่โทรร้องเรียนใช่ไหม? ”
เซียวฉางเฉียนตอบว่า “ใช่แล้ว ผมเอง ร้องเรียนผู้หญิงที่อยู่บนตึกนั่น คุณดูสิว่าบนระเบียงมันแขวนอะไรไว้！”
หม่าหลันก็พูดเสียงนิ่งว่า “ทำไมล่ะ ฉันแขวนหมวกของฉันเองที่ระเบียง พวกคุณจะมายุ่งด้วยหรือ? ”
พนักงานนิติบุคคล4คนเห็นแล้วก็พูดอย่างทำอะไรไม่ได้ว่า “คุณผู้ชายครับ ระเบียงของเจ้าบ้านเป็นพื้นที่ส่วนตัว ตามหลักแล้ว ไม่ว่าจะแขวนอะไรไว้ พวกเราก็ไม่สามารถเข้าไปยุ่งเกี่ยวได้ นอกจากเป็นสิ่งผิดกฎหมาย แต่เธอได้แขวนหมวกไว้ มันไม่ผิดกฎหมายน่ะสิครับ มันเป็นสิทธิ์ของเธอ”
เซียวชูหรันถอนหายใจพูดว่า “เย่เฉิน คุณว่าแม่ทำแบบนี้ไม่ค่อยดีเลยเนาะ”
เย่เฉินก็ยิ้ม แล้วพูดว่า “จริงๆ แล้วก็ไม่มีอะไรไม่ดีหรอก เมื่อก่อนนี้พวกเขาก็ทำไม่ดีกับเราไว้เยอะไม่ใช่หรือ? ”
“พอพวกเขารู้ว่าพวกเรามีปัญหาอะไร ก็มาหัวเราะเยาะพวกเราเหมือนกัน”
“คุณลืมไปแล้วหรือ ที่ห้องซื้อขายTomson Riviera พวกเขาเยาะเย้ยพวกเราไว้อย่างไร? ”
“แล้วก็ตอนที่คุณเปิดกิจการ พวกเขาก็มาเยาะเย้ยพวกเราไม่ใช่หรือ? ”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...