ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1070
“ในเมื่อตอนนี้แม่เยาะเย้ยกลับไป ผมคิดว่ามันก็เป็นแค่การ ใช้สิ่งที่พวกเขาเคยทำกับเรา มาทำใส่พวกเขากลับไปเท่านั้นเอง จะว่าไปแล้ว ก็เป็นเพราะพวกเขาหาเรื่องใส่ตัวทั้งนั้น”
เซียวฉางเฉียนและนายหญิงใหญ่เซียวก็ถูกหม่าหลันเยาะเย้ยจนแทบโมโหตาย แต่ก็สู้อะไรกลับไปไม่ได้ ทั้งสองคนก็โมโหหันหลังเดินกลับไป
เซียวฉางเฉียนก็เดินไปด่าไปว่า “อีหม่าหลันนี่มันมควรตาย จากนี้ถ้าผมมีโอกาส ผมจะเล่นมันให้ตายเลย！”
นายหญิงใหญ่ก็พูดอย่างหัวเสียว่า “อย่าเพิ่งพูดเรื่องมันเลย พรุ่งนี้รีบพาเฉียนหงเย่นไปเอาลูกมารหัวขนในท้องออกไปเสีย นี่มันเป็นความอัปยศของตระกูลเซียวในรอบ100ปีเชียวนะ！”
เซียวฉางเฉียนก็มีสีหน้ารังเกียจ แล้วกัดฟันพูดว่า “แม่วางใจเถอะครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะพาเธอไปเอง！”
พอกลับมาที่บ้าน เซียวไห่หลงและเซียวเวยเวยก็เพิ่งตื่น ตอนนี้กำลังอยู่ในห้องรับแขก กำลังรอเฉียนหงเย่นทำกับข้าว
ครั้งก่อน เฉียนหงเย่นซื้อเครื่องทำกาแฟมา แล้วเงินเหลือ วันนี้ก็เลยจะกระชับความสัมพันธ์ในครอบครัวเสียหน่อย ดังนั้น วันนี้ก็เลยซื้อหอยเป๋าฮื้อสดมามากมาย เตรียมจะจัดงานเลี้ยงหอยเป๋าฮื้อให้คนในบ้าน
แค่วัตถุดิบอย่างหอยเป๋าฮื้อ ก็จ่ายไปหลายพันหยวนแล้ว สำหรับเฉียนหงเย่นแล้ว ถือว่าควักเลือดควักเนื้ออยู่เหมือนกัน
พอนายหญิงใหญ่เซียวเห็นว่าเฉียนหงเย่นซื้อหอยเป๋าฮื้อมา แวบแรกก็ดีใจ เที่ยงวันนี้จะได้มีของดีกินแล้ว
แต่จากนั้น นายหญิงเซียวก็นึกรายละเอียดขึ้นมาได้ ก็เลยถามเฉียนหงเย่นไปว่า “เอาเงินที่ไหนมาซื้อหอยเป๋าฮื้อพวกนี้? ”
เซียวหงเย่นก็โกหกไปว่า “ก่อนหน้านี้มีเพื่อนเล่นไพ่มาได้ แล้วให้ยืมเงินมา ยังไม่ได้คืนมา ช่วงนี้ขัดสนไม่ใช่หรือ? หนูก็เลยไปเอาเงินคืนมา”
นายหญิงใหญ่เซียวก็พยักหน้าเบาๆ แล้วพูดเสียงขรึมว่า “เอาเงินที่เหลือทั้งหมด โอนมาที่วีแชทของฉัน ต่อไปนี้เงินทั้งหมดของบ้าน แม่จะเป็นคนดูแล รวมทั้งเงินที่ประธานอู๋ลงทุนกับบริษัทเซียวซื่อด้วย ฉันจะเป็นคนจัดการเอง ถ้าใครกล้าแอบเก็บเงินไว้เอง ก็ขอเชิญออกไปจากบ้านหลังนี้”
เฉียนหงเย่นก็รีบยิ้มตาม แล้วพูดว่า “แม่วางใจเถอะค่ะ เดี๋ยวหนูจะโอนเงินทั้งหมดที่เหลือให้เลย จะไม่เหลือไว้เลยค่ะ！”
แต่ว่า บนโต๊ะอาหาร เฉียนหงเย่นกลับกินบะหมี่ใส่เขียวเจียวชามหนึ่งธรรมดาๆ ไม่ได้กินเมนูหอยเป๋าฮื้อเลย
เซียวเวยเวยก็แปลกใจ แล้วถามเธอว่า “แม่คะ ทำไมแม่ไม่กินเป๋าฮื้อล่ะคะ? ทำมาตั้งนาน ทำไมกินสักคำเลยล่ะคะ? ”
เฉียนหงเย่นก็ไม่กล้าพูดความจริง จะกล้าบอกลูกสาวได้อย่างไร ว่าเธอนั้นป่วย ก็เลยกินอาหารทะเลไม่ได้
ดังนั้นเธอก็ได้แต่พูดว่า “ช่วงนี้แม่ท้องไม่ค่อยดี กินอาหารทะเลไม่ได้”
เซียวฉางเฉียนก็เพิ่งหัวเสียกับหม่าหลันมา ในใจยังร้อนรุ่ม ก็เลยมองเธอด้วยสายตาโกรธ แล้วพูดว่า “อย่างแกอะนะจะกินอาหารทะเล ไม่คู่ควรหรอก！จะกินมันไปทำไม? ไปช่วยบำรุงลูกมารหัวขนในท้องแกรึไง? ”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...