พอได้ยินเซียวฉางเฉียนด่า เฉียนหงเย่นก็ทำตัวไม่ถูก ในใจก็โกรธแต่ทำอะไรไม่ได้
เธอก็ยังหวังว่าบ้านจะสงบสุข ดังนั้นก็เลยอยากถอยออกมา หวังว่าเซียวฉางเฉียนจะหาผู้หญิงคนใหม่ได้
แต่เซียวฉางเฉียนกลับเกลียดเฉียนหงเย่นเข้ากระดูกดำ
เขาเกลียดเฉียนหงเย่น แต่ไม่เกลียดหอยเป๋าฮื้อ
จากนั้นก็กินคำใหญ่ พร้อมกับพูดนิ่งๆ ว่า “ผู้หญิงที่ไม่ทำหน้าที่เป็นเมียที่ดีอย่างแก ต่อไปอยู่ที่บ้านหลังนี้ ก็จะต้องทำหน้าที่เป็นคนรับใช้ที่ดี!”
เฉียนหงเย่นก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่กลุ้มใจกินบะหมี่ของตนเองไป ไม่พูดจา
จริงๆ แล้วตอนนี้ เฉียนหงเย่นก็ยังไม่รู้ว่าสามีตนเองติดโรคไปด้วยแล้ว ถ้ารู้เธอก็คงไม่ทำเมนูหอยเป๋าฮื้อมากมายแบบนี้มาให้สามีตนเอง
เธอรู้ว่าสีมีเธอนั้นชอบกินหอยเป๋าฮื้อมาก ก็เลยทำเมนูมากมายมาเอาใจเขา แต่ไม่คิดเลยว่าจะถูกเขาด่าเสียๆ หายๆ แบบนี้
เซียวฉางเฉียนก็เปลี่ยนความโกรธเป็นแรงกินข้าว คนเดียวกินหอยเป๋าฮื้อไป10กว่าตัว
เนื่องจากอารมณ์ไม่ดี เขาก็ยังจะซัดเหล้าไปอีกหนึ่งขวด
เจ้าของบ้านคนเก่าของหลังนี้ เก็บเหล้าดีๆ ไว้ที่ห้องได้ยินมากมาย
มีเหล้าขาวกับไวน์แดง และแชมเปญ
ตอนนั้นตระกูลอู๋ซื้อบ้าน ซื้อราคาเหมารวม ดังนั้นเหล้าพวกนี้พวกเขาก็ทิ้งไว้ด้วย
เซียวฉางเฉียนไปหยิบเหล้าเหมาไถออกมาจากห้องเก็บเหล้า แล้วก็ลากเซียวไห่หลงมาดื่มด้วยกัน สองพ่อลูกกินกันไปกว่าครึ่งลิตร
ดื่มกินจนอิ่ม เซียวฉางเฉียนก็กลับมาที่ห้องนอนตนเอง จะแอบงีบสักหน่อย
แต่ว่า พอหลังจากที่เขาเอนหลังลงไป เขาก็รู้สึกว่ามันแปลกๆ
แปลกตรงไหนกันน่ะหรือ?
เซียวฉางเฉียนก็พูดด้วยสีหน้าเจ็บปวดว่า “ผม......ผมรู้สึกไม่สบายตัวมากเลย ก็เลยจะไปให้หมอดูหน่อย”
นายหญิงใหญ่เซียวก็ถาม “มันเป็นอย่างไรไหนลองบอกแม่สิ”
เซียวฉางเฉียนก็พูดอย่างเคอะเขินว่า “เอ่อ มันบอกยากน่ะสิแม่ ให้เงินผมหน่อย ผมจะไปให้หมอตรวจที่โรงพยาบาล!”
นายหญิงใหญ่เซียวก็พูดอย่างตกใจว่า “แกเป็นโรคทางไอ้นั่นใช่หรือเปล่าเนี่ย? ”
เซียวฉางเฉียนไม่คิดเลยว่าแม่ตนเองจะเดาออก ก็เลยพูดอย่างเคอะเขินว่า “ตอนนี้ผมยังไม่แน่ใจ ก็เลยจะไปตรวจที่โรงพยาบาล”
นายหญิงใหญ่เซียวก็ชักสายตา แล้วถามว่า “ก่อนหน้านี้แกได้ร่วมหลับนอนกับเฉียนหงเย่นหรือเปล่า? ”
“เอ่อ.........” เซียวฉางเฉียนก็ลังเลครู่หนึ่ง แล้วก็พยักหน้า “ตอนที่อยู่บ้านตระกูลอู๋ วันนั้นผมได้มีอะไรกับเธอจริงครับ.........”
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...