ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1072

เซียวฉางเฉียนพูดเสียงเบาลงเรื่อยๆ แต่นายยิ่งใหญ่ก็ยังฟังไม่เข้าใจ

พอได้ยิน นายหญิงใหญ่ก็พูดอย่างกังวลมากว่า “ไอ้หยา!ยัยเฉียนหงเย่นไปอยู่ในที่แบบนั้น ไม่รู้ว่าไปทำอะไรกับพวกผู้ชายป่าเถื่อนที่ไหนบ้าง ฉันว่ายัยนั่นไม่เพียงท้องอย่างเดียวนะ อาจจะไปรับเชื้ออะไรมาด้วย!ไป!ไปตรวจที่โรงพยาบาลกัน!”

พอเซียวฉางเฉียนได้ยินดังนั้น ในใจก็เดาว่า ตนเองคงจะได้รับเชื้อทางเพศสัมพันธ์จากเฉียนหงเย่นแน่ๆ จากนั้นก็หัวร้อนมากกว่าเดิม

แต่หัวร้อนก็ส่วนหัวร้อน สำหรับตนเองแล้ว ตอนนี้จะต้องรีบไปตรวจที่โรงพยาบาลให้ชัดเจน ว่าตนเองติดโรคหรือเปล่า

จากนั้น เขาก็รีบพูดว่า “แม่ครับ เรื่องแบบนี้ จะให้แม่ไปด้วยได้อย่างไรครับ แม่เอาเงินมาให้ผมก็พอ เดี๋ยวผมไปเอง”

นายหญฺงใหญ่เซียวก็พูดอย่างตั้งใจมาก ว่า “ไม่ได้ ถ้าฉันไม่ได้ไปด้วย ก็จะไม่สบายใจ แกอย่าพูดเลย เดี๋ยวฉันไปด้วย ไปเดี๋ยวนี้เลย!”

พูดจบ นายหญิงใหญ่ก็ลุกขึ้น เตรียมจะออกบ้านไป

เซียวฉางเฉียนก็ไม่มีวิธีอื่น ได้แต่พยักหน้า แล้วก็ตามแม่ออกบ้านไป อย่างทำอะไรไม่ได้

ตอนที่เซียวฉางเฉียนและนายหญิงใหญ่เซียวกำลังเดินทางไปโรงพยาบาลนั้น

ลูกน้องคนเดียวของตระกูลอู๋ ที่อยู่ภูเขาฉางไบ ก็มีโอกาสแอบเข้าไปอยู่ที่ห้องดับจิตของโรงพยาบาลท้องที่

เขาจ่ายเงินไปไม่น้อย เพื่อติดสินบนกับคนเฝ้าห้องดับจิต ถึงได้ให้โอกาสเขาเข้าไป

เขาเจาะจงรายชื่อคนทั้ง8คนที่ตายจากเหตุการณ์หิมะถล่มที่เขาฉางไบ ฝั่งนั้นก็บอกเขาว่า “จะดูก็ดูได้ แต่ว่าคุณจะต้องเตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อม 8คนนั้นตายอย่างน่าอนาถมาก”

ลูกน้องตระกูลอู๋ก็พยักหน้า จากนั้นฝั่งตรงข้ามก็เอื้อมมือไปเปิดห้องเย็นที่เก็บศพของ8คนนั้นไว้

ตอนที่ถุงห่อศพถูกเปิดออกนั้น ลูกน้องของตระกูลอู๋คนนั้นก็ต้องอ้าปากค้างไป!

ถึงแม้ราชาบู๊ทั้งแปดจะตายอย่างน่าอนาถ แต่เขาก็ยังจดจำได้ ว่าศพทั้ง8นี้ ก็คือราชาบู๊ทั้งแปด

จากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วถ่ายรูปศพของราชาบู๊ทั้งแปด เพื่อจะส่งให้กับอู่ตงไห่

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน