ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1087
ในเวลานี้ ที่บรรดาแขกเหรื่อเหล่านี้มาร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของซ่งหวั่นถิงโดยเฉพาะ ความจริงแล้วคนที่ลึกๆ ในใจกำลังเฝ้ารออยู่ก็คือเย่เฉิน
ใครๆ ก็รู้กันทั้งนั้น ช่วงก่อนที่พ่อลูกตระกูลอู๋มาเมืองจินหลิง ได้เกิดความขัดแย้งกับเย่เฉินเข้า
ในงานแซยิดของท่าซ่ง เย่เฉินถึงขั้นที่หักมือข้างหนึ่งของอู๋ซิน ต่อหน้าผู้คน
ต่อมา เฉินจื๋อข่ายออกหน้าให้ ถึงขั้นที่ขัดแข้งขาของพวกเขา สุดท้ายแล้วพ่อลูกคู่นี้ก็ต้องหนีกลับซูหังอย่างหัวซุกหัวซุน
นับตั้งแต่นั้นมา ทุกคนก็รู้สึกว่าปรมาจารย์เย่เฉินช้างไม่ยำฟ้าไม่เกรงดินเลย แม้แต่ตระกูลอันดับหนึ่งของเจียงหนานก็ไม่อยู่ในสายตา
ตอนนั้นคนมากมายยังกังวลกันอยู่เลย กังวลว่าสุดท้ายแล้วปรมาจารย์เย่จะสู้ตระกูลอู๋ที่ร่ำรวยมีอำนาจไม่ไหว
แต่ที่นึกไม่ถึงคือ ภายในระยะเวลาสั้นๆ ตระกูลอู๋ก็ร่วงตกลงมาจากตำแหน่งตระกูลอันดับหนึ่งของเจียงหนานแล้ว
แถมระยะนี้ตระกูลอู๋ก็เกิดเรื่องขึ้นมากมายเกินไปจริงๆ
เริ่มจากได้รับผลกระทบอย่างมหาศาล เนื่องจากมีชื่อเอี่ยวกับสำนักขอทาน
ต่อมาคือพวกเขาส่งยอดฝีมือไปที่ภูเขาฉางไบอย่างต่อเนื่องทว่าล้มเหลวมาโดยตลอด
หนสุดท้าย แม้แต่ไพ่ตายขนานแท้ของพวกเขา และเป็นที่พึ่งพาสุดท้าย...แปดราชันนภา ล้วนสิ้นชีพไปหมด
ตระกูลอู๋ในตอนนี้ ถึงขั้นที่ไม่อาจอยู่ในระดับของตระกูลชั้นนำได้แล้ว แม้แต่ตระกูลซ่งก็ยังเหนือกว่า ล้วนห่างชั้นกันไกลยิ่ง
ถึงแม้จะไม่มีหลักฐานว่าทั้งหมดนี้มีสาเหตุมาจากเย่เฉิน แต่ในใจของทุกคน ทุกอย่างนี้นับว่ามีที่มาจากเย่เฉิน
ในสายตาของพวกเขา มีเพียงปรมาจารย์เย่ที่มีความสามารถเช่นนี้
โดยเฉพาะเฉินจื๋อข่าย เขาอยู่ที่เชิงเขาฉางไย ได้เห็นเองกับตาว่าเย่เฉินสังหารแปดราชันนภาด้วยกำลังของเขาเช่นใด
ดังนั้นในเวลานี้ ในสายตาของเขา เย่เฉินคือเทพ เทพที่อยู่เหนือทุกสรรพสิ่ง!
หวังตงเสวี่ยนอยากเรียกเขาว่านายน้อยสักคำยิ่งนัก แต่เนื่องด้วยที่นี่มีคนมากมายขนาดนี้ เลยได้แต่เอ่ยเรียกอย่างสุภาพว่า “คุณเย่”
เย่เฉินพยักหน้ายิ้มน้อยๆ ให้เธอแวบหนึ่ง กล่าวว่า “ประธานหวังวันนี้แต่งตัวสวยมากเลยนะครับ นึกไม่ถึงจริงๆ ว่ารองประธานของตี้เหากรุ๊ป ที่แท้ก็โฉมงามที่สวยหยาดเยิ้มขนาดนี้”
ใบหน้าสะสวยของหวังตงเสวี่ยนพลันแดงก่ำ เอ่ยอย่างเขินอาย “คุณเย่ชมเกินไปแล้วล่ะค่ะ”
ว่าไปแล้ว หวังตงเสวี่ยนก็เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “คุณเย่คะ ไม่ทราบว่าเมื่อไหร่คุณจะมีเวลามานั่งเล่นที่ตี้เหากรุ๊ปบ้างละคะ?”
คำพูดของหวังตงเสวี่ยนทำเอาเย่เฉินหน้าแดงอยู่บ้าง
เขารู้ดีว่า ในฐานะประธานของตี้เหากรุ๊ป ตนค่อนข้างไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...