ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1086

พอเย่เฉินเห็นเธอ ก็อดตะลึงในความงามไม่ได้

เขารู้สึกแต่แรกแล้วว่ารูปลักษณ์และรูปร่างของซ่งหวั่นถิง ไม่ได้ด้อยไปกว่าภรรยาของเขาเซียวชูหรันเลย

กระทั่งกลิ่นอายความสูงศักดิ์ที่บ่มเพาะมาแต่เล็กจนโตของซ่งหวั่นถิง ยิ่งเป็นสิ่งที่ภรรยาของเขาไม่อาจเทียบติด

ยังไงก็เป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลใหญ่ชั้นสูงในพื้นที่นี้ สวมชุดหรูกินอาหารชั้นเลิศมาแต่เด็ก รับการสั่งสอนมรรยาทมาอย่างตระกูลชั้นสูง เมื่อเทียบกับหญิงสาวทั่วไปแล้วยังคงเห็นความแตกต่างได้เด่นชัด

พอซ่งหวั่นถิงเห็นเย่เฉิน ก็รี่มาหาอย่างตื่นเต้น เอ่ยอย่างกระดากอาย “อาจารย์เย่มาแล้วเหรอคะ”

เย่เฉินยิ้มน้อย ๆ เอ่ย “คุณซ่งหวั่นถิง วันนี้คุณจะฉลองวันเกิดทำไมไม่แจ้งผมก่อนสักหน่อยล่ะ”

ซ่งหวั่นถิงเอ่ยขออภัย “ขออาจารย์เย่อย่าได้ถือสา ที่หวั่นถิงไม่บอกคุณก่อน ก็เพราะว่ากลัวคุณจะไปสิ้นเปลืองเตรียมของขวัญให้หวั่นถิงอีก”

เย่เฉินยิ้มเอ่ย “ความจริงก็ไม่มีอะไรสิ้นเปลืองหรอกนะ พวกเราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ คุณจะฉลองวันเกิดผมย่อมต้องมอบของขวัญให้คุณ ต่อให้คุณไม่พูด ผมก็ต้องเตรียมของขวัญดี ๆ ให้คุณอยู่ดี”

เอ่ยจบ เย่เฉินก็หยิบกล่องเล็กที่บรรจุยาอายุวัฒนะไว้ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ

เพียงแต่ว่ากล่องของขวัญนี้ห่อไว้อย่างดีมาก จึงมองไม่ออกว่าด้านในใส่สิ่งใดเอาไว้

ซ่งหวั่นถิงเมื่อเห็นว่าเย่เฉินเตรียมของขวัญมาให้ตนเองอย่างไม่คาดคิด ในใจก็บังเกิดความยินดี

เธอรู้สึกชอบพอเย่เฉินมาตลอด อีกทั้งนี่ยังเป็นของขวัญวันเกิดที่คนในหัวใจมอบให้ เธอย่อมรู้สึกตื่นเต้นหาใดเทียม

ด้วยเหตุนี้เธอจึงรับของขวัญไว้ เอ่ยกับเย่เฉินอย่างซึ้งใจ “อาจารย์เย่ ขอบคุณคุณมากจริง ๆ นะคะ ยังเตรียมของขวัญมาให้หวั่นถิงเป็นพิเศษด้วย”

เย่เฉินยิ้มน้อย ๆ ทีหนึ่ง “เป็นเรื่องที่สมควรทำ คุณไม่ต้องเกรงใจนักหรอก”

ด้วยประโยคนี้ของเย่เฉิน ทำให้ซ่งหวั่นถิงบังเกิดความรู้สึกหวานล้ำปานน้ำผึ้งในหัวใจ

พอลที่อยู่ด้านข้าง ก็เดินขึ้นหน้ามาในเวลานี้ มอบกล่องของขวัญให้เธอชิ้นหนึ่ง ยิ้มเอ่ยว่า “คุณซ่ง สุขสันต์วันเกิดนะครับ”

ซ่งหวั่นถิงมองพอลพลางยิ้มถาม “คงเป็นคุณที่บอกอาจารย์เย่เรื่องฉันฉลองวันเกิดในวันนี้สินะคะ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน