ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 109

บทที่ 109 ยามาถึงก็หายป่วย

พอฉินกางเห็นเย่เฉินก็ยิ้มแล้วพูดว่า “อาจารย์เย่ ผมได้ยินมาว่าวันนี้คุณเจอเรื่องราวบางอย่าง ดังนั้นจึงรวบรวมสมุนไพรยาจำนวนหนึ่งแล้วส่งมาให้คุณดูหน่อย”

พูดจบบอดี้การ์ดคนหนึ่งที่อยู่ด้านหลังก็เดินขึ้นมาและมอบกล่องไม้สีแดงแสดงความนับถือ

ฉินกางเปิดฝากล่องแล้วยิ้มด้วยความนบนอบ “อาจารย์เย่ ช่วยดูหน่อย”

ในกล่องมีโสมภูเขาเก่าแก่ที่มีความหนาเท่าแขน เห็ดหลินจือประกายสีแดงม่วง และสมุนไพรยาราคาแพงมากมายในท้องตลาด ไม่สามารถพบเห็นได้ในร้านยาจีนทั่วไป

เย่เฉินกวาดสายตามอง สมุนไพรยาเหล่านี้แม้จะมีค่า แต่กลับไม่มีเรกิมากนัก แต่ก็ดีกว่าไม่มีอะไรเลย

ประจวบเหมาะกับที่เขาต้องทำยาเม็ดเพื่อกระตุ้นการไหลเวียนของเลือด สามารถใช้สมุนไพรเหล่านี้ได้

เย่เฉินพยักหน้าแล้วพูดว่า “ให้ผมเถอะ”

ฉินกางรีบหยิบกล่องขึ้นมาแล้วกล่าวว่า “ขอบคุณที่อาจารย์เย่ที่ชี้แนะ ตระกูลฉินทำอะไรก็ราบรื่น สองวันมานี้ธุรกิจยังมีกำไรเพิ่มขึ้นเท่าตัว ทั้งหมดได้พึ่งพาอาศัยคุณงามความดีจากอาจารย์เย่ วันหลังหากอาจารย์เย่มีอะไรให้ตระกูลฉินได้รับใช้ ทางตระกูลฉินจะพยายามอย่างเต็มกำลัง”

เย่เฉินตอบรับแล้วพูดว่า “งั้นคุณก็คอยเฝ้าดูให้ผมด้วย ถ้ามีสมุนไพรดีๆ อีกก็เอามาให้ผมสิ ผมต้องนำมาใช้”

“ครับท่าน!” หลังจากฉินกางตอบตกลงเขาก็รีบพูดว่า “อาจารย์เย่ ถ้าไม่มีธุระอะไรแล้ว รับประทานอาหารธรรมดาสักมื้อเป็นการให้เกียรติได้ไหม?

เย่เฉินพูดอย่างเรียบเฉย “เอาไว้วันอื่นแล้วกัน ตอนนี้มีธุระที่บ้านนิดหน่อย”

“ตกลง” ฉินกางรีบพูด “งั้นผมไม่รบกวนแล้ว!”

พูดจบก็บอกลาจากไป

เย่เฉินก็หันหลังกลับบ้าน

เซียวฉางควนรู้สึกปวดหัวจนทนไม่ไหวจึงให้เซียวชูหรันพาเขาไปร้านฝังเข็มแพทย์แผนจีนที่อยู่ใกล้ๆ เพื่อนวดกระตุ้นการไหลเวียนของเลือด

เย่เฉินจึงพูดกับเขาว่า “พ่อ ตอนนี้ไม่เหมาะที่จะเดินไปไหนมาไหน ควรพักผ่อนก่อนดีกว่า เพื่อนของผมส่งสมุนไพรยามาให้แล้ว ผมจะทำยาเม็ดให้พ่อ น่าจะได้ผลดี”

เซียวฉางควนถามด้วยความงุนงง “เย่เฉิน คุณยังมีความสามารถในการรักษาและสั่งยาด้วยเหรอ?”

“เมื่อก่อนเคยเรียนมานิดหน่อย” เย่เฉินกล่าว

มันยากสำหรับเขาที่จะบอกว่าเขาได้อ่านตำราเก้าเสวียนเทียน รู้ว่ามียาชนิดหนึ่งที่เรียกว่ายาช่วยหัวใจอยู่

นี่เป็นยาตำรับโบราณของจีนที่สูญหายไป ไม่เพียงแต่สามารถอาการเลือดคั่งในสมองได้ แต่ยังส่งผลอย่างน่าอัศจรรย์ต่อโรคทางสมองที่ร้ายแรง เช่นหลอดเลือดสมองตีบหรือเป็นลมหมดสติ

ถ้าเขาสามารถผลิตยาช่วยหัวใจได้ สำหรับเซียวฉางควนแล้วก็ย่อมสามารถรักษาอาการป่วยได้

แต่เซียวฉางควนรู้สึกกังวลเล็กน้อย เขาพูดอย่างอึดอัด “เย่เฉิน ไม่ใช่ว่าพ่อไม่เชื่อเธอนะ เธอต่อสู้เก่ง แต่การรักษาคนป่วยมันเรียนรู้จากการดูทีวีไม่ได้นะ...”

ว่าแล้วเขาก็กระแอมไอพูดว่า “เอ่อ ฉันให้ชูหรันพาไปโรงพยาบาลดีกว่า!”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยแล้วบอกว่า “โอเค ถ้าพ่อไม่ไว้ใจผม ก็ไปตรวจที่โรงพยาบาลก่อนก็ได้ ถ้าได้ผลก็เป็นเรื่องที่ดี”

เซียวฉางควนรีบพูดว่า “พ่อไม่ใช่ไม่เชื่อเธอ ตอนนี้พ่อปวดมาก ขอไปตรวจก่อน”

จากนั้นยึงบอกกับเซียวชูหรันว่า “ชูหรัน เราไปกันเถอะ”

เซียวชูหรันพยักหน้าแล้วช่วยพยุงเซียวฉางควนออกไป

เย่เฉินเดินเข้าไปในครัว เริ่มปรุงยาตามใบสั่ง