ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1149
เมื่อเย่เฉินได้ยินดังนั้น จึงถามเซียวชูหรันด้วยความสงสัยว่า "อะไรนะ วันนี้เธอจะแต่งงาน เธอประกาศให้เพื่อนร่วมชั้นเก่าอย่างคุณรู้เพียงคนเดียวหรือเปล่า"
“ใช่...” เซียวชูหรันกล่าว “เธอต้องการให้ฉันช่วยเธอ ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่สามารถจัดการคนเดียวได้ ตอนแรกฉันก็ต้องการให้เธอหาเพื่อนร่วมชั้นเก่าสักสองสามคนมาช่วย แม้จะมาเป็นกำลังใจให้ก็ยังดี แต่ว่าเธอไม่เห็นด้วย”
เย่เฉินพูดอย่างช่วยไม่ได้: "เธอคงไม่อยากเสียหน้าต่อหน้าเพื่อนร่วมชั้นเก่าหลายคน ก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้"
เซียวชูหรันพยักหน้าและกล่าวว่า “ฉันไม่เคยเห็นเธอน่าสงสารขนาดนี้มาก่อน ในวันแต่งงานที่สำคัญอย่างนี้ ครอบครัวของแม่ครอบครัวของสามีกลับไม่สนใจเธอ…”
เซียวชูหรันพูดแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ: "เย่เฉิน ที่จริงแล้ว ฉันคิดว่าดีจริง ๆ ที่ได้แต่งงานกับคุณ ถ้าครอบครัวของฉันให้ฉันแต่งงานกับชายหนุ่มร่ำรวย ถ้าอย่างนั้นฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะถูกครอบครัวของฝ่ายสามีรังแกบังคับอย่างไร”
เย่เฉินทำหน้าเขินอายเล็กน้อย
ภรรยาของเขายังไม่รู้เลยว่าแต่งงานกับสามีสวะคนนี้ที่เป็นทายาทหนุ่มของครอบครัวชั้นนำในประเทศ
เซียวชูหรันเห็นว่าท่าทีของเขาแปลกไป จึงคิดว่าเขากำลังโกรธ เลยรีบอธิบายอย่างเร่งรีบว่า "เย่เฉิน อย่าคิดมากเลย ฉันไม่ได้หมายความอย่างอื่น แค่อยากจะบอกว่า มันเป็นเรื่องดีจริง ๆ ที่ฉันได้แต่งงานกับคุณ!”
เย่เฉินพยักหน้ายิ้ม ๆ พลางถามว่า “ถ้าวันหนึ่งฉันกลายเป็นคุณชายของครอบครัวเศรษฐี แล้วคุณจะทำอย่างไรล่ะ?”
เซียวชูหรันยิ้ม พลางกล่าวว่า “สิ่งที่คุณพูดไม่มีวันเป็นจริงได้หรอก เพราะคุณเป็นเด็กกำพร้า คุณจะเป็นคุณชายของครอบครัวที่ร่ำรวยไม่ได้”
คู่สามีภรรยาเดินขึ้นบันไดด้วยกัน เมื่อพวกเขาเดินไปถึงชั้นสาม ก็ได้ยินเสียงคนข้างบนทะเลาะโวยวาย
“ลูกสาวคนนี้ของคุณพร้อมที่จะแต่งงานจริง ๆ เงินสักหยวนก็ไม่ได้ก็แต่งงานออกไป? ถ้าคุณแต่งงานแบบนี้ ต่อไปฉันจะไม่ถูกใครนินทาเรื่องน่าอับอายนี้จนตายหรอก? "
คนพูดเป็นหญิงวัยกลางคนคนหนึ่ง น้ำเสียงของเธอดูฉุนเฉียวมาก ซึ่งเหมือนกับหม่าหลันมาก
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...