เย่เฉินมองเขาอย่างเหยียดหยาม กล่าวอย่างไม่พอใจว่า “คุณเรียกผมว่าคุณชายเย่ก็ได้แล้ว”
ซุนเต๋อวั่งค่อนข้างตกใจ นี่มันยุคไหนแล้ว ยังมีคนเรียกตัวเองว่าคุณชายอีก?
หรือจะเป็นคุณชายตระกูลใหญ่ที่มีเบื้องหลังสูงส่ง?
ถ้าเป็นแบบนี้ งั้นก็ได้เจอเข้ากับเทพเจ้าจริงๆแล้วล่ะ!
ด้วยเหตุนี้ เขาจึงประจบประแจงด้วยความตื่นเต้นอย่างที่สุด “อุ๊ยคุณชายสวัสดีครับ! ผมทำธุรกิจเกี่ยวกับแป้ง มีโรงงานแป้งที่เมืองจินหลัง ไม่แน่คุณอาจจะเคยกินแป้งของเราก็ได้นะครับ แบรนด์แป้งของเราคือจินเฝิ่นซื่อเจีย!”
เย่เฉินขมวดคิ้ว ถาม “จินเฝิ่นซื่อเจีย (The Story of a Noble Family) เป็นชื่อของซีรี่ย์เค้าไม่ใช่เหรอ?”
ซุนเต๋อวั่งกล่าวอย่างไม่ค่อยสู้ดี “เราก็แค่อยากฉวยโอกาสความโด่งดังนี้ เค้าคือผงทอง ของเราคือแป้ง ความจริงก็ไม่ต่างกันมาก”
เย่เฉินดูแคลน ถามเขา “เฒ่าแก่ซุน วันนี้เป็นวันที่คุณแต่งลูกสะใภ้เข้าบ้าน ทำไมไม่มีขบวนรถไปรับเจ้าสาวล่ะ?”
ซุนเต๋อวั่งและภรรยามองหน้ากัน ด้วยสีหน้าอับอาย ไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรดี
เงียบไปสักครู่ ซุนเต๋อวั่งจึงได้รีบยิ้มพลางกล่าว “โธ่คุณชายเย่ คุณไม่รู้อะไร เดิมทีพวกเราได้จัดขบวนรถที่ทันสมัยมากไว้แล้ว แต่ขบวนรถนั้นจู่ๆก็มีปัญหาขึ้นมา ดังนั้น…...”
“เกิดปัญหากะทันหัน?” เย่เฉินขมวดคิ้วถาม “ต่อให้ขบวนรถจะมีปัญหา แล้วครอบครัวคุณไม่มีรถสักคนเลยเหรอ?”
ซุนเต๋อวั่งกล่าวด้วยสีหน้าเสียใจ “ต้องขอโทษคุณชายเย่จริงๆ ผมก็ยุ่งๆ เอาไม่ทัน เมินเฉยต่อเสี่ยวม่าน ต้องขอโทษด้วยจริงๆครับ!”
“ต่อว่าบ้าอะไรล่ะ!” สวีลี่ฉินกล่าวอย่างโมโห “ฉันไม่สนว่าคุณชายแซ่เย่จะยิ่งใหญ่มาจากไหน แต่ฉันรู้เพียงเรื่องเดียว ว่าแซ่เย่คนนี้ไม่มีทางให้เงินครอบครัวเราแม้แต่แดงเดียว ถ้าลูกชายเราแต่งกับจางเสี่ยวม่านจริงๆ แซ่เย่คนนี้ก็ไม่มีทางญาติดีกับเรา แล้วเราจะให้เกียรติเขาขนาดนี้ทำไม? หรือเพราะจางเสี่ยวม่านรู้จักเขา เราก็ต้องยินยอมพร้อมใจ ให้จางเสี่ยวม่านเป็นลูกสะใภ้ของเรางัั้นหรือ?”
ซุนเต๋อวั่งอดที่จะถามไม่ได้ว่า “งั้นคุณหมายความว่าไง? ตอนนี้เธอก็มาแล้ว เราจะดำเนินงานแต่งต่อไปมั้ย?”
“ไม่ดำเนินการต่อแล้วแน่นอน!” สวีลี่ฉินด่าอย่างเกรี้ยวกราด “ครอบครัวแซ่เย่บ้าไปแล้วหรือเปล่า พวกเราดูถูกพวกเขาขนาดนี้ พวกเขายังให้จางเสี่ยวม่านแต่งเข้ามาอีก ไม่ได้เรื่องจริงๆ!”
พูดพลาง เธอรีบกล่าวอีกว่า “เดี๋ยวคุณพูดน้อยๆหน่อย ดูฉันแล้วกัน วันนี้ฉันไม่มีทางให้จางเสี่ยวม่านคนนี้เข้ามาในตระกูลซุนของเราแน่นอน!”
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...