บทที่ 117 ทำลายค่าย
อาจารย์ล่ายเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ จึงรู้ได้ว่าตนเองได้สร้างปัญหาแล้ว และรีบพูดว่า: “คุณซ่ง ฉันไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ! และอาจารย์ท่านนี้ ขอร้องท่านช่วยนำก้อนหินออกไปทิ้งให้หน่อย......”
เย่เฉินส่ายศีรษะ: “นำออกไปทิ้งก็ไม่เกิดประโยชน์ ค่ายล็อกมังกรถูกปิดลงแล้ว คล้ายกับการปาก้อนหินลงในน้ำ ต่อให้นำก้อนหินออกมา ก็ไม่สามารถหยุดการเกิดขึ้นของคลื่นน้ำได้”
ซ่งหวั่นถิงตกตะลึงแล้วมองไปยังเย่เฉิน ในใจรู้สึกมีความเคารพในตัวเขามากขึ้น และถามว่า: “ท่านอาจารย์ ขอความกรุณาท่านช่วยฉันแก้ไขปัญหาค่ายล็อกมังกรให้หน่อย จะต้องจ่ายเงินเท่าไหร่ ฉันก็ยอมทั้งนั้น! ”
เมื่อท่านหงห้าได้ยินเย่เฉินพูดถึงวิธีการแก้ไข จึงรีบพูดขึ้นว่า: “คุณเย่ ขอร้องท่านช่วยเหลือคุณผู้หญิงของพวกเรา......”
เย่เฉินพยักหน้าตอบรับ พูดว่า: คุณซ่ง ฮวงจุ้ยห้องของคุณ เดิมทีไม่ใช่เป็นเพราะค่ายล็อกมังกรหรอก แต่เป็นเพราะว่า ปีนี้คือปีชงของคุณ เดิมชะตาชีวิตของคุณนั้นจะเกิดการเปลี่ยนแปลงในปีชง เมื่อชะตาชีวิตเปลี่ยนแปลงแล้วจึงไม่เข้ากันกับฮวงจุ้ยของห้อง ดังนั้นจึงทำให้เกิดค่ายล็อกมังกรขึ้น”
เมื่อพูดจบ เย่เฉินก็พูดอีกว่า: “ตอนนี้ฉันจะปรับฮวงจุ้ยห้องของคุณ อาจจะทำให้ห้องของคุณเกิดความเสียหายบ้าง จึงหวังว่าคุณจะไม่ถือสา”
ซ่งหวั่นถิงพูดทันทีว่า: “เชิญท่านอาจารย์ได้เลย ต่อให้ท่านจะรื้อทำลายห้อง ฉันก็ไม่มีความไม่พอใจใด ๆ ทั้งนั้น! ”
เย่เฉินพยักหน้า และพูดกับพ่อบ้านว่า: “ลุงวี รบกวนคุณช่วยหาที่งัดมาให้หน่อย”
ลุงวีตอบรับทันทีว่า: “ฉันจะไปหาเดี๋ยวนี้! ”
ผ่านไปชั่วครู่ ลุงวีได้ถือเหล็กงัดเดินเข้ามา ถามว่า: “ท่านอาจารย์ แบบนี้ได้ไหม? ”
“ได้”
เย่เฉินดูบริเวณโดยรอบสี่ทิศอย่างละเอียด และนับนิ้วคำนวณ จากนั้นวัดขนาดกี่ก้าวภายในห้อง แล้วชี้ไปที่ไม้กระดานแผ่นหนึ่ง พูดว่า: “ท่านหงห้า รบกวนงัดแผ่นไม้กระดานนี้ออกให้หน่อย”
ท่านหงห้าพยักหน้าตอบรับ แต่ไม่ได้เดินไปช่วยงัดเดี๋ยวนั้น กลับจ้องมองไปที่อาจารย์ล่าย และต่อยไปที่ท้องของเขาหนึ่งหมัด
หมัดเดียวที่ชกเข้าไปนี้ ทำให้อาจารย์ล่ายกระอักเลือดออกมา ล้มลงไปนอนคว่ำบนพื้นพร้อมกับร้องไห้เสียใจอย่างหนัก
พูดตามตรง ท่านหงห้าที่ผ่านการใช้ชีวิตแบบอันธพาล มีประสบการณ์ชีวิตอย่างโชกโชน หมัดที่ต่อยไปนั้น ถึงกับทำให้อาจารย์ล่ายไม่มีแรงแม้แต่จะนั่ง ไม่ต้องพูดถึงว่าจะหลบหนี
จากนั้น ท่านหงห้าจึงรับเหล็กงัดมาจากลุงวี ทำตามที่เย่เฉินบอก งัดไม้กระดานแผ่นนั้นขึ้นมา
เมื่องัดไม้กระดานออก ก็เห็นพื้นปูนซีเมนต์
ท่านหงห้าถามเขาว่า: “คุณเย่ ขั้นตอนต่อไปต้องทำอย่างไร? ”
เย่เฉินพูดอย่างไม่รีบเร่งว่า: “ค่ายล็อคมังกรจำเป็นจะต้องมีเส้นแกนกลาง ดังนั้นเมื่อครู่ฉันได้อนุมานดูแล้ว ด้านล่างของจุดตรงนี้น่าจะเป็นเส้นแกนกลางของค่ายล็อคมังกร แกนกลางของค่ายล็อคมังกรจะมีน้ำเป็นตัวขับเคลื่อน น้ำไหลผ่านจุดศูนย์กลางของค่าย จะทำให้เกิดการปิดล็อคโชคชะตาไว้ ดังนั้นหากทายไม่ผิด ใต้ชั้นพื้นปูนซีเมนต์นี้ น่าจะมีท่อน้ำอยู่”
“จริงงั้นเหรอ? “ ท่านหงห้าถามอย่างตกใจ: “คุณเย่ ตาของท่านสามารถมองทะลุได้เลยเหรอ? ”
เย่เฉินพูดว่า: “ไม่ใช่ว่าจะสามารถมองทะลุได้ แต่สามารถอนุมานจากธาตุห้าและแผนผังแปดทิศได้ เปรียบเหมือนกับว่าคุณเห็นแสงไฟสว่างบนหลังคาบ้านนี้ ก็ทายได้ว่าบริเวณหลังคาจะต้องมีเส้นสัญญาณโทรคมนาคมฝังเอาไว้แน่นอน”
สิ่งเหล่านี้ที่เย่เฉินพูดถึง ก็คือ
ตอนนี้ เย่เฉินพูดเสริมอีกว่า: “ฉันว่าชั้นปูนซีเมนต์ที่อยู่บนท่อน้ำนี้น่าจะค่อนข้างบาง คุณใช้เหล็กงัดทุบตีดูไม่กี่ครั้งก็น่าจะรู้แล้ว”
“ตกลงตามนั้น! ” ท่าหงห้าออกแรงทุบลงไปที่ชั้นพื้นปูนซีเมนต์ เพียงไม่กี่ครั้งก็ทุบแตกชั้นบางๆของพื้นปูนซีเมนต์ได้แล้ว
ทุกคนมองดูอย่างใจจดใจจ่อ เป็นตามนั้นจริง เห็นท่านหงห้าทุบไปที่พื้นปูนซีเมนต์ เมื่อทุบแตกก็ปรากฏท่อน้ำพีวีซีขนาดเท่านิ้วหัวแม่โป้ง!
“ดีมากเลย! ”
ซ่งหวั่นถิงถึงกับเกิดศรัทธา! เพียงแค่ค่ายถูกทำลายลง โชคชะตาก็แปรเปลี่ยนไปทันที......
เมื่อวางสายโทรศัพท์ลง เธอมีท่าทางที่ตื้นตันใจและพูดกับเย่เฉินว่า: “คุณเย่ คุณคือเทพเจ้า ต้องขอขอบคุณคุณมากจริง ๆ! ”
เย่เฉินยิ้ม และพูดว่า: “คุณซ่งไม่ต้องเกรงใจ ผมก็ได้รับมอบหมายจากคุณหงห้าให้มาช่วยหลือ เป็นเรื่องที่ควรกระทำอยู่แล้ว”
ท่านหงห้าได้ยินคำพูดนี้ ถึงกับดีใจมากจนเกือบจะร้องไห้ คิดไม่ถึงว่า เวลานี้เย่เฉินยังจะช่วยพูดเข้าข้างให้กับตนเองอีก ถ้าเป็นอย่างนี้ สำหรับคุณผู้หญิงแล้วตนเอง จะมีความดีความชอบอย่างแน่นอน! ซึ่งเขานั้นคิดที่จะขออาศัยพึ่งใบบุญคุณผู้หญิงมาโดยตลอด แต่ว่าคุณผู้หญิงค่อนข้างที่จะออกห่างคนที่เคยอันธพาลอย่างเขามาก่อน ดังนั้นแต่ไหนแต่ไรมาเขานั้น ทำได้เพียงอยู่บริเวณกรอบภายนอกของกิจการตระกูลซ่ง เมื่อมีความดีความชอบจากเรื่องนี้แล้ว ต่อไปตัวเองคงจะได้เข้ามาอยู่ในขอบเขตร่วมกับกลุ่มคนสนิทสนมของตระกูลซ่งแล้ว!
ซ่งหวั่นถิงมองไปที่ท่านหงห้า พูดว่า: “เรื่องนี้คุณใส่ใจช่วยเหลือ ฉันจะจดจำไว้”
ท่าหงห้ารีบพูดกลับว่า: “คุณผู้หญิง เรื่องนี้ถือเป็นเรื่องของฉันส่วนหนึ่งเช่นกัน! ”
ซ่งหวั่นถิงพยักหน้า เมื่ออยู่ต่อหน้าของท่านหงห้า เธอยังคงเป็นคุณผู้หญิงที่สูงศักดิ์เสมอ แต่ว่าเมื่ออยู่ต่อหน้าเย่เฉิน เธอกลับมีความเคารพอย่างที่สุด
ขณะนั้น โทรศัพท์ของซ่งหวั่นถิงก็ดังขึ้นมีสายเรียกเข้าอีกแล้ว
เป็นคุณชายหลี่แห่งตระกูลหลี่จากฮ่องกง!
“คุณชายหลี่? ไม่ทราบว่าคุณมีเรื่องอะไรให้รับใช้? ”
เมื่อครู่เพิ่งถูกคุณชายหลี่ปฏิเสธไม่ทำตามสัญญา ในใจของซ่งหวั่นถิงยังคงรู้สึกไม่ค่อยพอใจ
คุณชายหลี่พูดในโทรศัพท์ว่า: “คุณซ่ง ขอโทษด้วยจริง ๆ ! เมื่อครู่มีการเข้าใจผิดพลาดอะไรเล็กน้อย อาจารย์ที่ดูฮวงจุ้ยให้กับทางคุณพ่อบอกว่า โชคชะตาของคุณซ่งแปรเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว ตอนนี้โชคลาภการเงินดีมาก ไม่มีอะไรมาบดบังได้ แนะนำอย่างมากให้พวกเราร่วมมือกับตระกูลซ่งของพวกคุณ ดังนั้นผมหวังอย่างจริงใจว่าพวกเราจะสามารถเซ็นสัญญาความร่วมมือให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ ผมคิดว่าพรุ่งนี้จะบินมาที่เมืองจินหลิง ไม่ทราบว่าทางคุณซ่งจะให้เกียรติเข้าพบได้หรือไม่? ”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...