ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1188
ผู้คนสองร้อยคนตะโกนหกคำนี้พร้อมกัน ราวกับเป็นเสียงฟ้าร้องดังสนั่น!
ส่วนคนที่เหลือก็ตกใจจนตัวแข็งไปหมด
ใบหน้าของสวีลี่ฉินซีดมาก ซุนเต๋อวั่งขาอ่อนแอไปหมด ส่วนเซว์ซิงหลงก็คุกเข่าลงบนพื้นโดยตรง
เขารู้ว่าตัวเองไม่รอดแน่
เขาไม่คาดคิดมาก่อนว่า ไอ้หนูที่ตัวเองต้องการจะฆ่านั้น จะมีอิทธิพลขนาดนี้
แม้แต่ท่านหงห้ายังปฏิบัติต่อเขาด้วยความเคารพเลย!
ในเวลานี้ ท่านหงห้าไม่มีออร่าของจักรพรรดิใต้ดินแห่งเมืองจินหลิงเลยแม้แต่นิดเดียว เขาเป็นแค่สุนัขตัวหนึ่งของชายหนุ่มคนนี้เท่านั้น!
นี่ตัวเองไปกระตุ้นโดนเทพเจ้าองค์ไหนกันแน่เนี่ย?
ในเวลานี้เย่เฉินมองไปที่หงห้า เขายิ้มอย่างแผ่วเบาและพูดว่า: “ไม่เป็นไร มันยังไม่สายเกินไป”
หงห้าถามทันที: “อาจารย์เย่ ไม่ทราบว่า คุณเรียกหงห้ามาที่นี่ มีอะไรจะให้หงห้ารับใช้เหรอครับ”
เย่เฉินชี้ไปที่เซว์ซิงหลงและพูดว่า: “คนคนนี้ต้องการจะจัดงานแต่งให้ลูกสาวของเขาในวันนี้ แต่คู่หมั้นของลูกสาวเขายังไม่ได้หย่ากับภรรยาปัจจุบัน ดังนั้นฉันจะให้เวลานายครึ่งชั่วโมงในการพาคู่หมั้นของลูกสาวเขาและภรรยาคนปัจจุบันของคู่หมั้นของลูกสาวเขา ไปที่สำนักงานกิจการพลเรือนเพื่อดำเนินขั้นตอนการหย่าร้างให้เสร็จสิ้น”
หงห้ารู้สึกสับสนและไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เขาก็พยักหน้าอย่างจริงจังและกล่าวว่า: “คุณวางใจได้เลยครับอาจารย์เย่ หงห้าจะจัดการเรื่องนี้ให้เสร็จภายในครึ่งชั่วโมงอย่างแน่นอน”
หลังจากพูดคำดังกล่าวเสร็จ หงห้าก็ถามอย่างระมัดระวังว่า: “อาจารย์เย่ครับ คู่หมั้นของลูกสาวของบุคคลนี้และภรรยาคนปัจจุบันของคู่หมั้นของลูกสาวคนนี้อยู่ที่ไหนครับ?”
เย่เฉินชี้ไปที่ซุนเต๋อวั่งและสวีลี่ฉินจากนั้นก็พูดด้วยเสียงราบเรียบว่า: “ไอ้แก่นี้ก็คือคู่หมั้นของลูกสาวเขา และยัยแก่ที่อยู่ถัดจากเขาเป็นภรรยาคนปัจจุบันของไอ้แก่คนนี้"
สวีลี่ฉินตกใจกับความดุร้ายของเย่เฉินอย่างมาก เธอไม่กล้าแม้แต่จะพูดอะไรอีก
ในเวลานี้หงห้าก็พูดอย่างเย็นชาว่า: “พวกแกสองคนได้ยินสิ่งที่อาจารย์เย่พูดแล้วใช่ไหม? อย่าชักช้านักเลย รีบไปรับใบหย่ากับฉันที่สำนักกิจการพลเรือนเดี๋ยวนี้เลย!”
เย่เฉินกล่าวว่า: “เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งพาพวกเขาไป พาลูกสาวของประธานเซว์ไปด้วย ให้ลูกสาวของประธานเซว์จดทะเบียนสมรสกับซุนเต๋อวั่งทันทีที่ไอ้แซ่ซุนนี้หย่ากับยัยแก่แล้ว หลังจากที่ทั้งคู่ได้รับทะเบียนสมรสแล้ว ก็ให้พวกเขามาจัดงานเลี้ยงตอนเที่ยงที่นี่เลย!”
เซว์ซิงหลงนั่งลงบนพื้นในเวลานี้ และพูดอย่างหมดหวังว่า: “ฉันไม่เห็นด้วย! ไม่มีใครยอมให้ลูกสาวของตัวเองแต่งงานกับไอ้แก่คนนี้หรอก!”
หงห้าพูดอย่างเฉียบขาดว่า: “แกกล้าขัดคำสั่งของอาจารย์เย่เหรอ? เชื่อหรือไม่ ฉันจะฆ่าแกเดี๋ยวนี้เลย”
“ฉันไม่เชื่อ!” เซว์ซิงหลงทรุดตัวลงและร้องไห้เสียงดัง: “ในเวลากลางวันแสกๆแบบนี้ ฉันไม่เชื่อว่าคุณจะฆ่าฉันได้! อีกอย่างแม้ว่าฉันจะตาย ฉันก็จะไม่ยอมให้ลูกสาวของฉันแต่งงานกับซุนเต๋อวั่งเด็ดขาด!"
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...