ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1192
เธอรู้ว่าภูมิหลังของเฉินจื๋อข่ายนั้นใหญ่มาก และรู้ว่าเขาเป็นคนที่พูดคำไหนคำนั้นแถมยังเป็นผู้มีอำนาจอีกด้วย ถ้าเขาต้องการขับไล่ตัวเองและครอบครัวออกจากเมืองจินหลิงจริง ๆ เขาจะต้องทำอย่างที่พูดแน่ๆเลย
ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงๆตัวเองไม่เพียงแต่สูญเสียคู่ชีวิตเท่านั้น แถมยังสร้างความเดือดร้อนให้กับคนในครอบครัวอีกด้วย
ครอบครัวของเธอไม่ได้ร่ำรวยมากนัก ถือว่าพอกินพอใช้เท่านั้น ถ้าหากพวกเขาถูกไล่ออกจากบ้านเกิดเพราะตัวเองล่ะก็ ชีวิตพวกเขาจะต้องย่ำแย่แน่ๆเลย
ฉันจะไม่ทำให้ตัวเองและครอบครัวต้องลำบากอย่างแน่นอน มิฉะนั้นตัวเองก็จะกลายเป็นหนูข้างถนนที่มักจะถูกผู้คนเฆี่ยนตีนะสิ ?
ในขณะที่เธอตัดสินใจจะทำตามคำสั่งของเย่เฉินอย่างเจ็บปวดนั้น เธอก็เห็นจางเสี่ยวม่านที่ยืนอยู่ข้างเธอ
ทันใดนั้นสวีลี่ฉินก็รีบวิ่งไปหาจางเสี่ยวม่านราวกับว่าเธอเป็นผู้ช่วยให้รอดของตัวเอง จากนั้นเธอก็คุกเข่าลงบนพื้นและร้องไห้ขอความช่วยเหลือจากเธอ: “เสี่ยวม่าน ที่ผ่านมาป้าใจร้ายกับเธอมาโดยตลอด ป้าผิดไปแล้ว ต่อจากนี้ไป ป้าจะไม่คัดค้านการแต่งงานของเธอกับหงเหว่ยอีกต่อไป โปรดช่วยพูดกับอาจารย์เย่และขอร้องให้อาจารย์เย่ยกโทษให้ฉันด้วย ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่กำหนด เรารีบเตรียมงานแต่งงานอย่างรวดเร็ว ต่อไปนี้เธอจะเป็นลูกสะใภ้ที่ดีสุดของฉัน ฉันจะปฏิบัติต่อเธอเหมือนลูกสาวแท้ๆของตัวเอง เธอว่าดีไหม? ฉันขอร้อง!”
ตอนนี้สวีลี่ฉินรู้แล้วว่า ทุกอย่างในวันนี้เกิดจากจางเสี่ยวม่าน หากเธอไม่ทำทุกวิถีทางเพื่อขัดขวางลูกชายตัวเองแต่งงานกับจางเสี่ยวม่าน อาจารย์เย่จะไม่หาเรื่องตัวเองอย่างแน่นอน
เหตุผลที่อาจารย์เย่มุ่งเป้ามาที่เธอนั้น เป็นเพราะทัศนคติที่ตัวเองมีต่อจางเสี่ยวม่านนั้นแย่มาก จึงทำให้เขาโกรธ
ยิ่งไปกว่านั้น ตัวเองยังบังคับลูกชายแต่งงานกับลูกสาวของประธานเซว์อีกด้วย พฤติกรรมนี้คงทำให้อาจารย์เย่โกรธเคืองมากสินะ
นั่นเป็นเหตุผลที่อาจารย์เย่ลงโทษตัวเองและต้องการให้สามีตัวเองแต่งงานกับลูกสาวของประธานเซว์
เมื่อเห็นสีหน้าที่พัวพันของเธอแล้ว สวีลี่ฉินก็รู้ว่าเธอกำลังกังวลว่าตัวเองจะหาเรื่องเพื่อแก้แค้นเธอในอนาคต
เธอจึงร้องไห้คร่ำครวญต่อหน้าจางเสี่ยวม่าน และอ้อนวอนอย่างเศร้าสร้อยว่า: “ไม่ต้องกังวล ฉันจะรักและทะนุกถนอมเธออย่างแน่นอน ต่อไปนี้เธอจะเป็นลูกสาวของฉัน และเราสองคนแม่ลูกจะละทิ้งความโชคร้ายและใช้ชีวิตอย่างมีความสุข และหากฉันไม่ทำตามสัญญาก็ขอให้ฉันไม่ตายดี!”
จางเสี่ยวม่านใจอ่อนในทันที และเธอก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่เย่เฉิน
หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็พูดตะกุกตะกักกับเย่เฉินว่า: “คือ... เย่เฉิน... ไม่สิ... อาจารย์เย่ค่ะ...”เย่เฉินมองมาที่เธอและขัดจังหวะเธอ และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “ฉันรู้ว่าคุณจะพูดอะไร แต่ฉันอยากจะบอกคุณว่ามันไม่ใช่เรื่องระหว่างคุณกับเธออีกต่อไป แต่มันเป็นเรื่องระหว่างฉันกับเธอ ดังนั้นแม้ว่าคุณจะขอร้องแทนเธอมันก็ไม่มีประโยชน์อะไร ฉันจะไม่ให้เกียรติแก่คุณในเรื่องนี้ และฉันก็ไม่สามารถให้คุณด้วย!”
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...