ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1204

ซุนหงเหว่ยจับมือจางเสี่ยวม่านพร้อมกับขึ้นไปบนเวที

พิธีกรดำเนินการตามขั้นตอนปกติและกล่าวชมเชย จากนั้นเขาก็ไปที่ส่วนคำสาบานของการแต่งงาน

ซุนหงเหว่ยและจางเสี่ยวม่านนั้นรักกันมาก ดังนั้นท้ายที่สุดจึงเกิดงานแต่งขึ้น มันเป็นความประทับใจที่เอ่อล้นเป็นอย่างมาก

ดังนั้นทั้งสองจึงจับมือกันแน่นบนเวที น้ำตาต่างหลั่งไหลออกมาด้วยความตื่นเต้น

อารมณ์ของซุนหงเหว่ยนั้นซับซ้อนเป็นอย่างมาก เพราะเขาเพิ่งประสบพบเจอกับการหย่าร้างของพ่อแม่ อีกทั้งยังมาเห็นการแต่งงานครั้งที่สองของพ่ออีกต่างหาก ในใจของเขานั้นสับสนไม่น้อยเลยทีเดียว

หลังจากที่เจ้าสาวและเจ้าบ่าวแลกเปลี่ยนแหวนเสร็จแล้ว พิธีกรก็ยิ้มและพูดว่า “ต่อไปเราก็จะขอเชิญพ่อแม่ของฝ่ายชาย ซึ่งเป็นคู่ที่แต่งงานไปเมื่อสักครู่นี้ขึ้นมาบนเวทีกันนะครับ！”

ซุนเต๋อวั่งและเซว์จิ้งจิ้งที่เพิ่งลงจากเวทีไปได้ไม่นาน ได้แต่กัดฟันทน พร้อมกับขึ้นไปบนเวทีในฐานะพ่อแม่ของฝ่ายเจ้าบ่าว

ใบหน้าของคนในตระกูลซุนตอนนี้ดูน่าเกลียด หงห้าได้พาลูกน้องจำนวนมากมาปรบมือให้ แม้แต่ตัวลูกน้องเองก็ต่างพากันตะโกนร้อง “เฮ้ เจ้าสาวคนนี้นี่ช่างเหมือนกับแม่สามีอะไรขนาดนี้ พิธีกรถามหน่อยสิว่า เจ้าสาวมีอายุมากกว่าหรือแม่สามีที่มีอายุมากกว่ากันแน่？”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา พี่น้องของหงห้าก็พากันหัวเราะออกมา

เซว์จิ้งจิ้งเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศไม่นาน ยังไม่มีงานทำ ส่วนจางเสี่ยวม่านและเซียวชูหรันก็เพิ่งทำงานมาได้แค่สองปี ดังนั้นถ้ามองในเรื่องของอายุแล้ว จางเสี่ยวม่านมีอายุมากกว่าเซว์จิ้งจิ้งด้วยซ้ำ

ดังนั้น นี่จึงเป็นฉากที่ชวนอึดอัดชะมัด

สีหน้าของพิธีกรนั้นก็ดูกลืนไม่เข้าคายไม่ได้ออกเลยทีเดียว เขาไม่สามารถถามคำถามแบบนี้ออกไปได้ ไม่เช่นนี้งานการทำพิธีกรก็คงไม่ต้องทำมันอีกต่อไปแล้วล่ะ