ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1235

เมื่อเห็นอิโตะนานาโกะตอบตกลง เสียงของอิโตะทาเคฮิโกะจึงได้อ่อนลง แล้วถามว่า “อิโตะ กินข้าวกลางวันหรือยัง?”

อิโตะนานาโกะตอบกลับไปว่า “รายงานท่านบิดา ตั้งแต่หนูกลับมาจากยิมเนเซียมก็ฝึกซ้อมมาโดยตลอด ยังไม่ได้ทานข้าวกลางวันค่ะ”

อิโตะทาเคฮิโกะส่งเสียงอืม แล้วสั่ง “พอดีเลย พ่อเห็นเป็นช่วงเที่ยงแล้วพอดี งั้นหนูก็ให้โคบายา ชิจิโร่อยู่ทานข้าวกลางวันที่นั่นเลยก็แล้วกัน ถือเสียว่าต้อนรับแขกแทนพ่อ”

“ให้เขาอยู่ทานข้าวกลางวันด้วย?”

อิโตะนานาโกะไม่ค่อยเต็มใจสักเท่าไหร่

เดิมทีเธอเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างเย็นชา และตอนเด็กที่ตระกูลสั่งสอนเธอเรื่องมารยาท ได้ให้เธอรักษาระยะห่างกับผู้ชาย บวกกับหลายปีมานี้เธอหลงใหลในศิลปะการต่อสู้ ดังนั้นจึงไม่ได้พูดคุยกับเพศชายแต่อย่างใด

นอกจากคนในตระกูลด้วยกัน เธอโตขนาดนี้แล้ว ยังไม่เคยทานข้าวส่วนตัวกับชายวัยรุ่นมาก่อน ต่อให้เป็นผู้ช่วยของตัวเองทานากะโคอิจิ ก็ไม่มีโอกาสได้ทานข้าวกับเขา

แต่ เธอได้ยินเสียงเน้นย้ำของบิดา รู้ว่าต่อให้ตัวเองจะต่อต้านก็ไม่มีประโยชน์ใดๆ จึงได้รีบกล่าว “ได้ค่ะท่านบิดา อิโตะรับทราบค่ะ…...”

อิโตะทาเคฮิโกะกล่าวอย่างพอใจว่า “อิโตะ ตอนนี้ตระกูลกำลังดำเนินการด้านความร่วมมืออย่างสำคัญมากกับบริษัทผลิตยาโคบายา ดังนั้นหนูห้ามละเลยอีกฝ่ายเด็ดขาด เข้าใจมั้ย?”

อิโตะนานาโกะรีบกล่าว “เข้าใจแล้วค่ะ ท่านบิดา”

หลังจากวางสาย อิโตะนานาโกะถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย เธอโทรหาทานากะโคอิจิ แล้วพูดกับเขาว่า “ทานากะซัง ช่วยฉันดูแลคุณชิอิจิโร่ก่อนนะ ฉันซ้อมจนเหงื่อเต็มตัว ต้องอาบน้ำก่อน”

ทานากะโคอิจิรีบตอบรับ แล้วพูดกับโคบายา ชิจิโร่ว่า “คุณชิอิจิโร่ กรุณารอสักครู่นะครับ คุณหนูของเราจะอาบน้ำ อีกสักครู่จะมาถึงครับ”