พูดพลาง ในปากก็ส่งเสียงจุ๊บออกมา
เสียงฝั่งเซียวซูหรันเขินอายจนเก็บไว้ไม่อยู่ แล้วกล่าวด้วยเสียงเขินว่า “เชื่อคุณจริงๆ ยังลามกผ่านโทรศัพท์ได้อีก!”
เย่เฉินหัวเราะ “คุณคือเมียของผมนะ จะพูดว่าผมลามกได้ยังไงกัน?”
พูดพลาง เขาก็หยอกล้อขั้นมา “เมียจ๋า จุ๊บหน่อยนะ ได้มั้ย? ขอร้องละ!”
ชนชั้นนำของจินหลิง เกือบทุกคนจะรู้ ว่าเย่เฉินอาจารย์เย่คือผู้ยิ่งใหญ่ เมื่อคนทั่วไปเจอเขา ก็มีแต่จะประจบประแจง จะเคยเห็นเขาอ้อนวอนคนอื่นที่ไหนกัน?
ก็มีแค่ภรรยาของเขาเซียวชูหรัน ที่ทำให้เขานัวเนียไม่หยุดได้ขนาดนี้
แม้เซียวชูหรันจะเขินอาย แต่ในใจก็รู้สึกหวานละมุน จึงได้ส่งเสียงออดอ้อนไปแล้ว “โอเคโอเคโอเค กลัวคุณเหลือเกินละ แค่นิดเดียวนะ ห้ามได้คืบจะเอาศอก!”
“ได้ จุ๊บนิดเดียว นิดเดียวแล้วผมจะวางสายเลย”
เซียวชูหรันส่งเสียงจุ๊บอย่างเขินอายสุดๆ
เสียงจุ๊บนี้ เย่เฉินได้ยินจนละลายไปทั้งตัวแล้ว
ด้วยเหตุนี้เอง เขาจึงกล่าวอย่างทะเล้นว่า “เมียจ๋า เมื้อกี้เสียงเบาไป ฟังไม่ชัด อีกครั้งนะ!”
เซียวชูหรันกล่าวอย่างเกรี้ยวกราด “ไอ้บ้า รู้อยู่แล้วว่าคุณต้องคิดไม่ซื่อ วางสายแล้ว!”
พูดจบ ก็วางสายไปอย่างเขินอายที่สุด
เย่เฉินได้ยินเสียงตู๊ดๆดังขึ้น ก็หัวเราะอิอิ แล้วเอามือถือใส่ในกระเป๋าอย่างพอใจ จากนั้นก็ขี่รถพลังงานไฟฟ้าอันเจ๋งเป้งคันนั้นของเขา ไปที่ยิมเนเซียม
ภายในยิมเนเซียมขณะนี้ จากเวที8แห่งได้ลดลงเหลือ4แห่ง
ภายในสนามโล่งขึ้นมาทันใด แต่ทำนองเดียวกันผู้ชมก็มากตามขึ้นมาด้วย
ห้องที่อยู่ข้างๆห้องพักนักกีฬาของเธอ เพียงแค่กำแพงกั้นไว้ เป็นห้องของอิโตะนานาโกะ
ขณะนี้ ยามาโมโตะคาซึกิก็กำลังพูดกับเธอด้วยคำพูดเดียวกับที่เย่เฉินพูด “อิโตะ การแข่งขันในวันนี้ คู่ต่อสู้ฝีมือห่างไกลจากคุณมาก ดังนั้นผมจะไม่วางแทคติกอะไรให้คุณนะ เชื่อว่าคุณจะชนะได้อย่างง่ายดายอย่างแน่นอน ”
อิโตะนานาโกะพยักหน้า แล้วกล่าวอย่างตั้งใจ “อาจารย์วางใจได้ค่ะ อิโตะจะต้องชนะนัดนี้อย่างแน่นอน!”
กำลังพูดอยู่ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น
ทานากะโคอิจิที่ยืนอยู่ที่ประตูตลอดเวลารีบเปิดประตูห้อง เห็นโคบายา ชิจิโร่อันหล่อเหลา สวมชุดสูทสีฟ้าทั้งตัวกำลังยืนอยู่ที่ประตู ในมือถือดอกกุหลาบช่อหนึ่ง
เมื่อประตูเปิดออก เขาได้เดินเข้ามา ยิ้มกับอิโตะนานาโกะแล้วกล่าว “คุณอิโตะ ผมรีบมา เพื่ออวยพรให้คุณชนะตั้งแต่เริ่มต้นโดยเฉพาะเลยนะครับ!”
------------

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...