เย่เฉินยิ้ม:"คุณโคบายาก็ไม่เลวนี่ ดูสิคุณแต่งตัวแล้วอายุก็น้อยลงเลย แต่ว่าเตี้ยไปหน่อยเท่านั้นเอง"
โคบายา ชิจิโร่รู้สึกหดหู่
เขาสูงไม่ถึง 170 เซนติเมตร แม้ว่าเขาจะสูงปกติในหมู่ผู้ชายเอเชีย
โคบายา ชิจิโร่ฝันที่จะสูงถึง 180 เซนติเมตร แต่หลังจากพยายามมาหลายวิธีแล้ว เขาก็ยังทำไม่ได้
ดังนั้นปัญหาของความสูงจึงเป็นความเจ็บปวดในหัวใจของเขามาโดยตลอด
ตอนนี้ต่อหน้าอิโตะนานาโกะ ถูกเย่เฉินที่สูง185เซนติเมตรเยาะเย้ยความสูงของเขา ซึ่งทำให้เขาเสียหน้าเล็กน้อย
เย่เฉินพูดอีกว่า:"เฮ้ คุณโคบายา ฉันไม่นึกเลยว่าคุณจะพูดภาษาจีนกลางชัดมาก ดีกว่าพี่ชายของคุณมาก!"
โคบายา ชิจิโร่รีบพูดขึ้นว่า:"ก่อนตายพี่ชายของฉันเป็นคนเกียจคร้าน ดังนั้นเขาจึงไม่ได้เรียนภาษาจีนอย่างจริงจัง"
"โอ้……"เย่เฉินพยักหน้าเบา ๆ และยิ้ม:"ฉันได้ยินมาว่าบริษัทของคุณเสี่ยวหลิน สนับสนุนการแข่งขันการต่อสู้แบบฟรีสไตล์ครั้งนี้ นี่คือเหตุผลที่คุณมาที่จินหลิงเหรอ?"
"ใช่ ใช่ครับ……"โคบายา ชิจิโร่ปาดเหงื่อ และพูดอย่างเร่งรีบ:"เราเป็นผู้สนับสนุนการแข่งขันครั้งนี้ และฉันจะมอบรางวัลให้ผู้ชนะการแข่งขันครั้งนี้เป็นการส่วนตัว หลังการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศ"
เย่เฉินพยักหน้าและยิ้มและพูดกับฉินเอ้าเสวี่ยนข้างๆเขาว่า:"เอ้าเสวี่ยน เห็นไอ้เตี้ยนั้นไหม?เดี๋ยวพอเธอได้แชมป์เขาจะเป็นคนให้รางวัลเธอ"
"ไอ้…...ไอ้เตี้ยงั้นเหรอ?!"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ โคบายา ชิจิโร่ก็รู้สึกหดหู่มาก!
โคบายา ชิจิโร่ถูกโจมตีมีอีกครั้ง เหมือนเลือดจะติดอยู่ในลำคอ เกือบจะอาเจียนออกมา
อิโตะนานาโกะที่อยู่ข้างๆ หัวเราะออกมาดังๆทันที
เธอฟังออกว่าเย่เฉินจงใจฉวยโอกาสเยาะเย้ยโคบายา ชิจิโร่ แต่เธอไม่คิดว่าชายคนนี้จะมีอารมณ์ขันขนาดนี้
ในเวลานี้ ยามาโมโตะ คาซึกิกลับหน้าบึ้งแล้วพูดว่า:"ที่ฉันบอกว่าพูดอวดดี ไม่ได้หมายถึงไอ้เตี้ยนี้ แต่สิ่งที่คุณพูดกับฉินเอ้าเสวี่ยนเมื่อกี้ แชมป์ของการแข่งขันครั้งนี้ จะต้องอิโตะนานาโกะที่อยู่ข้างๆฉัน เธอเป็นยอดฝีมือการต่อสู้แบบฟรีสไตล์ที่อายุน้อยที่สุด และมีความหวังมากที่สุดในญี่ปุ่น! ในบรรดาเพื่อนของเธอ ไม่มีใครเทียบได้!"
เมื่อได้ยินอย่างนั้น อิโตะนานาโกะก็รีบก้มศีรษะลงเล็กน้อย และพูดอย่างนอบน้อมว่า:"ท่านอาจารย์ท่านพูดเกินไปแล้วค่ะ มีสุภาษิตจีนโบราณว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมีคน นานาโกะไม่กล้าพูดว่าไม่มีใครเทียบได้……"
ยามาโมโตะ คาซึกิพูดอย่างเย็นชา:"นานาโกะ! นักรบต้องมีศรัทธาและความมั่นใจที่จะชนะตลอดเวลา!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...