ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1314

ดังนั้น เธอรีบนำสองมือวางพื้น ก้มหัวโค้งคำนับพูดว่า “ คุณเย่ นานาโกะเป็นตัวแทนคนญี่ปุ่นทั้งหลายที่เคยทำร้ายประชาชนของประเทศจีนมาก่อน กล่าวขอโทษท่านกับประชาชนหัวเซี่ย ขอโทษ! ช่วงชีวิตที่เหลือนานาโกะจะทุ่มสุดกำลังชดใช้หนี้แทนคนประเทศญี่ปุ่นอย่างแน่นอน!”

เย่เฉินโบกมือแล้วโบกมืออีก “เอาล่ะ บัญชีนี้ก็อาจจะนับไม่ชัดเจนตลอดกาล คุณมีใจเช่นนี้ ผมก็รู้สึกปลื้มใจอย่างมากแล้ว”

พูดจบ เขายื่นมือพยุงอิโตะนานาโกะขึ้นมาพูดว่า “ต่อจากนี้ไปคุณยังมีการแข่งขันสองรอบที่ต้องแข่ง รีบกลับไปเตรียมแข่งให้ดีๆเถอะ ผมเป็นครูฝึกของฉินเอ้าเสวี่ยน ยังคงเฝ้ารอคอยอยากเห็นพวกคุณทั้งสองเจอกันอยู่ในรอบชิงชนะเลิศอย่างมาก ดังนั้นรอบรองชนะเลิศรอบถัดมา คุณจะต้องแสดงความสามารถออกมาให้ดีๆอย่างแน่นอน ประสบความสำเร็จในการเข้ารอบชิงชนะเลิศ จึงจะสามารถเจอกันกับฉินเอ้าเสวี่ยนในรอบชิงชนะเลิศ”

อิโตะนานาโกะพูดอย่างแน่วแน่มั่นคงว่า “คุณเย่โปรดวางใจ นานาโกะจะทุ่มพลังทั้งหมดอย่างแน่นอน เจอกันกับฉินเอ้าเสวี่ยนในรอบชิงชนะเลิศ!”

“ดี” เย่เฉินพยักหน้าต่อๆกันอย่างพอใจ “งั้นก็เจอกันที่รอบชิงชนะเลิศ”

พูดจบ เย่เฉินหมุนตัวกลับไปในรถBMW ขับรถBMWเข้าไปในคฤหาสน์Tomson Rivieraของบ้านตนเอง

อิโตะนานาโกะจ้องมองอยู่ตามทิศทางหลังรถนานมาก ตลอดจนเย่เฉินหายไป เธอยังยืนอยู่กับที่ ประมาณสิบนาที

ในเวลานี้ ในใจลึกๆของเธอ อยู่ดีๆปรากฏความรู้สึกเลื่อมใสศรัทธากับเย่เฉินที่เด่นชัดออกมา

ที่แท้ ผู้ชายอย่างเย่เฉินแบบนี้ จึงจะเป็นปรมาจารย์ด้านศิลปะการต่อสู้ที่แท้จริง

อยู่ในใจลึกๆของเธอ เอาสองคนมาทำการเปรียบเทียบ

ภายใต้การเปรียบเทียบ แม้ว่าจิตใจของอาจารย์ตนเองเด็ดเดี่ยวหนักแน่นพอ แต่พลังความสามารถกับนิสัย กลับห่างกันกับเย่เฉินมากเกินไปแล้ว

โดยเฉพาะความหัวแข็งดื้อรั้นและอวดดีถือดีของอาจารย์แต่ก่อน ตนเองคิดว่าตนเองเป็นยอดฝีมือที่สุดยอดแล้ว เป็นฝ่ายเอ่ยคำพูดยั่วยุเย่เฉินเอง จากจุดนี้แล้ว ก็สามารถมองออกว่า สภาวะจิตของอาจารย์เทียบกับเย่เฉินที่ไหนจะพ่ายแพ้แค่สิบหมื่นแปดพันลี้ล่ะ