ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1314
ดังนั้น เธอรีบนำสองมือวางพื้น ก้มหัวโค้งคำนับพูดว่า “ คุณเย่ นานาโกะเป็นตัวแทนคนญี่ปุ่นทั้งหลายที่เคยทำร้ายประชาชนของประเทศจีนมาก่อน กล่าวขอโทษท่านกับประชาชนหัวเซี่ย ขอโทษ! ช่วงชีวิตที่เหลือนานาโกะจะทุ่มสุดกำลังชดใช้หนี้แทนคนประเทศญี่ปุ่นอย่างแน่นอน!”
เย่เฉินโบกมือแล้วโบกมืออีก “เอาล่ะ บัญชีนี้ก็อาจจะนับไม่ชัดเจนตลอดกาล คุณมีใจเช่นนี้ ผมก็รู้สึกปลื้มใจอย่างมากแล้ว”
พูดจบ เขายื่นมือพยุงอิโตะนานาโกะขึ้นมาพูดว่า “ต่อจากนี้ไปคุณยังมีการแข่งขันสองรอบที่ต้องแข่ง รีบกลับไปเตรียมแข่งให้ดีๆเถอะ ผมเป็นครูฝึกของฉินเอ้าเสวี่ยน ยังคงเฝ้ารอคอยอยากเห็นพวกคุณทั้งสองเจอกันอยู่ในรอบชิงชนะเลิศอย่างมาก ดังนั้นรอบรองชนะเลิศรอบถัดมา คุณจะต้องแสดงความสามารถออกมาให้ดีๆอย่างแน่นอน ประสบความสำเร็จในการเข้ารอบชิงชนะเลิศ จึงจะสามารถเจอกันกับฉินเอ้าเสวี่ยนในรอบชิงชนะเลิศ”
อิโตะนานาโกะพูดอย่างแน่วแน่มั่นคงว่า “คุณเย่โปรดวางใจ นานาโกะจะทุ่มพลังทั้งหมดอย่างแน่นอน เจอกันกับฉินเอ้าเสวี่ยนในรอบชิงชนะเลิศ!”
“ดี” เย่เฉินพยักหน้าต่อๆกันอย่างพอใจ “งั้นก็เจอกันที่รอบชิงชนะเลิศ”
พูดจบ เย่เฉินหมุนตัวกลับไปในรถBMW ขับรถBMWเข้าไปในคฤหาสน์Tomson Rivieraของบ้านตนเอง
อิโตะนานาโกะจ้องมองอยู่ตามทิศทางหลังรถนานมาก ตลอดจนเย่เฉินหายไป เธอยังยืนอยู่กับที่ ประมาณสิบนาที
ในเวลานี้ ในใจลึกๆของเธอ อยู่ดีๆปรากฏความรู้สึกเลื่อมใสศรัทธากับเย่เฉินที่เด่นชัดออกมา
ที่แท้ ผู้ชายอย่างเย่เฉินแบบนี้ จึงจะเป็นปรมาจารย์ด้านศิลปะการต่อสู้ที่แท้จริง
อยู่ในใจลึกๆของเธอ เอาสองคนมาทำการเปรียบเทียบ
ภายใต้การเปรียบเทียบ แม้ว่าจิตใจของอาจารย์ตนเองเด็ดเดี่ยวหนักแน่นพอ แต่พลังความสามารถกับนิสัย กลับห่างกันกับเย่เฉินมากเกินไปแล้ว
โดยเฉพาะความหัวแข็งดื้อรั้นและอวดดีถือดีของอาจารย์แต่ก่อน ตนเองคิดว่าตนเองเป็นยอดฝีมือที่สุดยอดแล้ว เป็นฝ่ายเอ่ยคำพูดยั่วยุเย่เฉินเอง จากจุดนี้แล้ว ก็สามารถมองออกว่า สภาวะจิตของอาจารย์เทียบกับเย่เฉินที่ไหนจะพ่ายแพ้แค่สิบหมื่นแปดพันลี้ล่ะ
เขารีบลงจากรถไล่ถามว่า “คุณนานาโกะ คุณเจอกับเย่เฉินหรือยัง?”
อิโตะนานาโกะพยักหน้าต่อๆกัน ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเล็กน้อยพูดเสียงเบาๆว่า “เจอ.......เจอกันแล้ว”
โคบายา ชิจิโร่รีบไล่ถามอีกว่า “งั้นเขารับปากจะยื่นมือช่วยรักษาคุณยามาโมโตะหรือยัง?”
อิโตะนานาโกะส่ายหัวแล้วส่ายหัวอีก เหมือนดั่งพูดกับตัวเองบ่นเสียงเบาๆว่า “เรื่องนี้ฉันคิดผิดแล้ว คิดมากไปแล้ว ฉันไม่ควรละทิ้งวิญญาณของนักต่อสู้ มาขอคุณเย่ช่วยคน.......อาจารย์ผู้เฒ่าเขา เป็นนักต่อสู้ที่ได้มาตรฐานคนหนึ่ง นักต่อสู้ที่ได้มาตรฐานคนหนึ่ง ต้องมีความกล้าหาญที่จะเผชิญหน้ากับชะตากรรมของตนเองโดยตรง .......”
“แต่ฉัน.....ในเมื่อคิดอยากจะเป็นนักต่อสู้ที่ได้มาตรฐานคนหนึ่ง ก็ต้องมีความกล้าหาญที่เผชิญหน้ากับชะตากรรมของคนอื่นโดยตรง.....”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...