ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1333
ในกล่องสกินแคร์นี้ ขนาดเหมือนกระเป๋าหนังทำงาน ใช้สีดำทองเป็นเบส ทั้งดูหรูหราแต่ก็คลาสสิก
เย่เฉินอดแปลกใจไม่ได้ว่า “ทั้งชุดใหญ่ขนาดนี้เลย?”
เฉินจื๋อข่ายรีบอธิบายว่า “คุณชาย ชุดสกินแคร์ที่ผมเลือกนี่เป็นชุดที่แพงที่สุดของประเทศเขาแล้ว ราคา 388,888 หนึ่งชุดมีสินค้าทุกชนิดของพวกเขา รวมถึงครีมและครีมทาตาที่เป็นซิกเนเจอร์ของพวกเขาอีก เรียกได้ว่าเป็นชุดพิเศษสุดเลย”
เย่เฉินพยักหน้า “ลำบากคุณแล้วนะ”
เฉินจื๋อข่ายรีบอธิบายว่า “คุณชายครับ เป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้วครับ!”
เย่เฉินรับคำหนึ่งทีพลางว่า “จริงสิเหล่าเฉิน อาทิตย์หน้าผมจะไปเย่นจิงสักหน่อย เรื่องทางด้านจินหลงฝากคุณกับหงห้าดูแลละกันนะ โดยเฉพาะด้านภรรยาผม ต้องให้คนแอบคอยคุ้มกันนะ จนถึงตอนนี้ตระกูลอู๋ยังพยายามดิ้นรนเฮือกสุดท้าย ผมเดาว่าพวกเขาไม่ยอมเลิกราง่ายๆแน่”
เฉินจื๋อข่าวอุทานอย่างตกใจ “คุณชาย คุณจะไปเย่นจิง? กลับตระกูลเย่หรือครับ?”
เย่เฉินส่ายหัวพลางว่า “ตอนนี้ผมยังไม่คิดกลับไป”
เฉินจื๋อข่าวถามอย่างสงสัยว่า “คุณชาย อย่าหาว่าผมปากมากเลย ครั้งนี้คุณไปเย่นจิงทำไมหรือครับ? ถ้าคุณไม่กลับไปตระกูลเย่ งั้นคุณต้องระวังเจ้าคุณชายขงของตระกูลขงให้มากๆนะครับ! ผมได้ยินมาว่า มันผ่าตัดเสร็จและพักรักษาตัวที่บ้านครึ่งเดือนแล้ว ตอนนี้เกลียดคุณเข้ากระดูกดำเลย!”
“เกลียดผมเข้ากระดูกดำ?” เย่เฉินยิ้มเย็นพลางว่า “แค่คุณชายตระกูลขงเท่านั้น ก็กล้ามาทำปากกล้าต่อหน้าผม ผมไปเย่นจิงครั้งนี้มีเรื่องต้องไปทำ ถ้าเขายังตาไม่ดีและกล้ามาหาเรื่องผม ผมไม่ให้เขาอยู่สบายๆแน่”
เฉินจื๋อข่าวถามอีก “คุณชาย งั้นให้ผมแจ้งที่บ้านไหมครับ พวกเขาจะได้คอยต้อนรับคุณทางโน้นด้วย คุณจะได้สะดวกสบายหน่อย”
“ไม่ต้องหรอก” เย่เฉินบอก “ผมไปครั้งนี้ไม่อยากให้คนตระกุลเย่รู้ ดังนั้นคุณต้องช่วยผมเก็บเป็นความลับด้วยล่ะ”
“ครับคุณชาย”
เย่เฉินพยักหน้าพลางว่า “เหล่าเฉิน ผมถามคุณเรื่องหนึ่งสิ”
แต่พอเขาเห็นกับตาถึงฝีมืออันน่ากลัวของเย่เฉินที่ใต้ภูเขาฉางไบ เขาก็ตัดสินใจเด็ดขาดแล้วว่า ชีวิตนี้จะตามติดเย่เฉิน!
เรียกได้ว่า ในสายตาเฉินจื๋อข่ายในตอนนี้ เขามีเจ้านายแค่คนเดียว นั่นก็คือเย่เฉิน
ถ้าวันไหนเย่เฉินให้เขาหันดาบเข้าหาคนตระกูลเย่ เขาก็จะทำตามอย่างไม่ลังเลเลย
.....
พอบอกลาเฉินจื๋อข่าย เย่เฉินขับรถออกจากโรงยิมจินหลิงโดยลำพัง
เขาไม่ได้มุ่งตรงกลับบ้าน แต่โทรหาเซียวฉางควนซึ่งเป็นพ่อตาตนก่อน พลางถามเขาว่า “พ่อครับ พ่ออยู่ไหนน่ะ?”
เซียวฉางควนหัวเราะร่าบอก “ลูกเขยที่รัก พ่ออยู่ที่มหาวิทยาลัยผู้สูงอายุแน่ะ งานอภิปรายที่พวกเราจัดประสบความสำเร็จมากเลย ตอนนี้ทุกคนกำลังโต้วาทีกันดุเดือด ลูกไม่รู้อะไร บรรยากาศในงานดีมากเลยนะ!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...