โคบายา ชิจิโร่ที่ได้ยินผู้ช่วยพูดดังนั้น เขาจึงอดที่จะสนใจไม่ได้
เขาอดขมวดคิ้วไม่ได้ จึงพูดว่า“กู้ชิวอี๋คนนั้นผมรู้จัก เป็นผู้หญิงที่สวยมากจริงๆ การแสดงก็ยอดเยี่ยมมาก คิดไม่ถึงว่าครั้งนี้เธอจะเป็นพรีเซนเตอร์ให้คู่แข่งของเรา”
ชะงักไปครู่หนึ่ง เขาก็พูดขึ้นมาอีกว่า“เอาแบบนี้ดีไหม คุณไปติดต่อกับบริษัทต้นสังกัดของเธอ ไปถามหน่อยว่าถ้าหากเราให้เธอเป็นพรีเซนเตอร์ให้กับยากระเพาะเสี่ยวหลินของเรา ต้องใช้เงินเท่าไร!”
ผู้ช่วยพยักหน้า แล้วพูดว่า“งั้นพรุ่งนี้ผมจะติดต่อกับบริษัทต้นสังกัดของเธอแต่เช้าครับ”
โคบายา ชิจิโร่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ต้องรอพรุ่งนี้เช้างั้นเหรอ ไปติดต่อตอนนี้ซะ!โทรศัพท์ของผู้จัดการเธอเปิดเครื่องตลอด24ชั่วโมง และเปิดอยู่ตลอดเวลา”
“ได้ครับ ผมจะไปติดต่อเดี๋ยวนี้แหละครับ!”
โคบายา ชิจิโรกลับไปในห้อง ด้วยความรู้สึกหงุดหงิด
เขารู้ดี ยุคสมัยนี้ ไม่ว่าจะขายของอะไรก็ตาม สิ่งที่กลัวที่สุดคือผลกระทบจากไอดอล
แฟนคลับตัวยงพวกนั้น ไม่สนว่าสินค้าที่ไอดอลตัวเองเป็นพรีเซนเตอร์จะดีหรือไม่ดี ขอแค่ไอดอลของตัวเองเป็นพรีเซนเตอร์ ก็ต้องซื้อ อีกทั้งยังซื้อในปริมาณมากอีกด้วย
และ พฤติกรรมจากการซื้อของแฟนคลับที่คลั่งไคล้พวกนั้น ยังแข็งแกร่งมาก ผลิตภัณฑ์แบบเดียวกัน ถ้าหากเขาเลือกซื้อสินค้าที่ไอดอลของตัวเองเป็นพรีเซนเตอร์ งั้นผลิตภัณฑ์อื่นๆคงจะไม่อยู่ในสายตาอย่างแน่นอน
ถ้าหากเป็นเช่นนี้ ยากระเพาะเก้าเสวียนอาจจะ อาศัยอิทธิพลจากกู้ชิวอี๋ แย่งชิงผู้บริโภคกลุ่มใหญ่จากยากระเพาะเสี่ยวหลินไป!
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ สีหน้าของโคบายา ชิจิโร่ก็เริ่มมืดมน
บัดซบ
เดิมทียากระเพาะเสี่ยวหลินอาศัยการแข่งขันต่อสู้แบบฟรีสไตล์นี้ เป็นที่นิยมไปทั่วทั้งประเทศจีน คิดไม่ถึงว่าจะมาจะเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น!
ปกติ ในตอนที่เขารู้สึกไม่สบายท้อง ใช้ยากระเพาะเสี่ยวหลินสองห่อถึงจะบรรเทาได้
ดังนั้น เขาจึงหยิบยากระเพาะเก้าเสวียนมาสองห่อ โดยเตรียมจะใช้ปริมาณเดียวกันก่อน
แต่ไม่นานเขาก็ล้มเลิกความคิดอีกครั้ง รู้สึกว่าน่าจะลองเริ่มจากหนึ่งห่อก่อน ถ้าหากหนึ่งห่อไม่ได้ผล ค่อยเพิ่มอีกห่อ ถ้าหากยังไม่ได้ผล ค่อยเพิ่มปริมาณไปเรื่อยๆ
อย่างไรก็ตามตัวยาเองนั้นมีลักษณะการรักษาสุขภาพ วัตถุดิบที่ใช้ล้วนเป็นส่วนผสมที่ไม่มีพิษและผลข้างเคียง คงไม่ต้องกังวลอะไรหากจะทานไปหลายห่อ
โคบายา ชิจิโร่คิดดีแล้ว ทางที่ดีที่สุดยากระเพาะเก้าเสวียนทานไปสิบซองก็ไม่มีผล ถ้าเป็นแบบนั้น ก็ถือว่ายาตัวนี้ล้มเหลวพังไม่เป็นท่า
ด้วยเหตุนี้ เขาจึงฉีกหนึ่งในนั้นมาหนึ่งซอง นำผงละเอียดในซอง เทเข้าปากไป หลังจากนั้นก็หยิบวิสกี้กระดกตามลงไป

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...