ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 14

บทที่14 ผมคืออภิมหาเศรษฐีระดับเทพ

เห็นฉากที่อลังการขนาดนี้ หวังเย่นแอบตกตะลึงในใจ แอบคิดว่าคงไม่ใช่คนที่ยาจกคนนี้เรียกมาหรอกมั้ง

แต่พอย้อนคิด จะเป็นไปได้ไง！

ยาจกแบบนั้นจะไปรู้จักคนระดับนี้ได้ไงกัน

ถังซื่อไห่ลงมาจากรถโรลสรอยด์คันที่สาม เดินย่างก้าวเข้ามาที่ชุ่ยเก๋อซวน หวังเย่นรีบลุกขึ้นหน้ามารับ

แต่ว่าถังซื่อไห่ไม่มองเธอเลยแม้แต่น้อย เดินตรงไปที่เย่เฉิน

“คุณชายครับ ผมมาแล้ว เอาเงินมาด้วยครับ”

ถังซื่อไห่พูดพลางโบกมือ บอดี้การ์ดด้านหลังเดินตามเข้ามาในชุ่ยเก๋อซวน เอาวางหีบที่บรรจุเงินลงบนพื้น เปิดออก

ด้านในเป็นธนบัตรแน่นขนัดไปหมด！

คนรอบตัวเริ่มตกใจจนลมหายใจเย็นไปหมด！

บ้าเอ๊ย！

ตาบ้าใส่เสื้อกล้ามคนนี้......ไม่สิ！สิ่งที่คนๆนี้พูด เป็นความจริงหรอกหรือ！

แม่เจ้า ผู้หลักผู้ใหญ่ขนาดนี้！

ผู้คนต่างควักมือถือออกมาถ่ายคลิป ฉากน่าตะลึงขนาดนี้ พวกเขาไม่อยากพลาด

แต่ว่า บอดี้การ์ดของถังซื่อไห่รีบกวาดต้อนพวกเขาออกไป พวกเขาจึงได้แต่ถ่ายท้ายทอยเย่เฉิน

เย่เฉินชี้ไปที่ธนบัตรที่กองอยู่เต็มพื้น ถามหวังเย่น“ไหนบอกไม่เคยเห็นเงินมากขนาดนี้ไง ตอนนี้ได้เห็นแล้วนะ”

หวังเย่นตกใจจนวิญญาณแทบหลุดออกจากร่าง พยักหน้าหงึกหงัก“เห็นแล้วค่ะ เห็นแล้วค่ะ......”

เย่เฉินพูดกับถังซื่อไห่“ผมอยากพบผู้จัดการใหญ่”

ถังซื่อไห่พยักหน้า หยิบมือถือออกมา แล้วโทรทันที

พอโทรศัพท์ติด เขาก็รีบด่าขึ้นมาทันที“ไอ้บ้าเอ๊ย ฉันถังซื่อไห่ ตอนนี้อยู่ชุ่ยเก๋อซวน ให้เวลาแกหนึ่งนาที รีบไสหัวมาเลย！ไม่งั้นฉันจะส่งคนมาเผาชุ่ยเก๋อซวน！แล้วให้คนซัดหมาอย่างแกให้หมอบ！”

หวังเย่นหน้าซีดเผือด มองไปที่แววตาของถังซื่อไห่ เต็มไปด้วยความหวาดกลัว

คนๆนี้ ร้ายกาจขนาดนี้เลยหรือ

เจ้านายตัวเอง เป็นคนมีหน้ามีตาในเมืองจินหลิงเชียวนะ แล้วก็เป็นคนมีคอนเนคชั่น จะไม่ไว้หน้ากันหน่อยเหรอ

ยังไม่ทันถึงนาที ชายอ้วนวัยกลางคนก็กระเสือกกระสนออกมาจากหลังห้องทำงาน พอเห็นถังซื่อไห่ จึงรีบพุ่งขึ้นมา กล่าวว่า“คุณถังครับ มาที่ร้านผม ไม่บอกไม่กล่าวก่อนครับ จะได้ออกไปต้อนรับ”

ถังซื่อไห่ตบหน้าเขาฉาดใหญ่ กล่าวอย่างเดือดดาล“ร้านมึงฟอร์มเยอะนักนี่ ขนาดคุณชายของเราพวกแกยังลามปาม มีชีวิตจนเบื่อแล้วใช่ไหม”

ถังซื่อไห่รู้ดีว่าไม่กี่ปีมานี้คุณชายลำบากมามาก วันนี้เข้าร้านก็มาโดนรังแก ในใจจึงเดือดดาลเป็นพิเศษ

ชายอ้วนวัยกลางคนโดนตบไปฉาดหนึ่งเต็มๆ เดิมทีรู้สึกอึดอัดเต็มประดา แต่พอได้ยินคำนี้จึงตกใจจนไม่อยู่กับร่องกับรอย

คุณชายของถังซื่อไห่เหรอ แม่เจ้า ถังซื่อไห่นี่ก็ยิ่งใหญ่เป็นมังกรแล้วนะ คุณชายของเขา ก็ต้องเป็นเซียนที่เหาะลงมาน่ะสิ

เขาตกใจจนสองขาสั่นพับๆ หันไปเป็นเย่เฉินที่ยืนข้างๆถังซื่อไห่ แม้ว่าจะดูธรรมดา แต่เขาเป็นคุณชายของถังซื่อไห่！

คิดมาถึงตรงนี้ ชายอ้วนวัยกลางคนรู้สึกหวาดกลัวขึ้น รีบพูดขึ้นว่า“คุณ......คุณชาย ขอโทษนะครับ กระผมขออภัยอย่างยิ่งเลยครับ”

จากนั้นจึงหันไป สีหน้าเต็มไปด้วยความโกธรเคือง ด่าทอเสียงดัง“ตกลงไอ้ตาบอดตัวไหน ที่มันบังอาจลบหลู่คุณชาย ยืนออกมานี่！”

ผู้ซื้อทุกคนหันไปทางหวังเย่นสายตาเดียว