ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1422
ดังนั้น เย่เฉินสูดหายใจเข้าลึกๆ พูดอย่างจริงจังว่า:"ลุงกู้ ป้าหลิน หนานหนาน ผมเย่เฉินมีชีวิตหนึ่งวัน ไม่ว่าผมจะอยู่ที่ไหน ผมจะไม่ให้พวกคุณโดนรังแกแน่นอน!"
พูดจบ เย่เฉินมองไปทางกู้เย้นจง พูดอย่างจริงจังว่า:"ลุงกู้ ผมมีวิธีรักษาโรคของคุณ ทำให้คุณแข็งแรงอีกครั้ง!"
ถ้าหากเย่เฉินพูดแบบนี้ในตอนที่ทานข้าวเมื่อกี้ กู้เย้นจงมีโอกาสไม่เชื่ออย่างแน่นอน
เขารู้ โรคแบบนี้ของตนไม่มีทางรักษาให้หายได้
แต่ว่าเมื่อกี้แค่เห็นว่าเย่เฉินเอาชนะเทพสงครามและเจ้าถิ่นด้วยพลังของเขาเอง เขาก็เชื่อมั่นเย่เฉินอย่างแรงกล้า
เขารู้สึกว่า ในเมื่อเย่เฉินพูดแบบนี้ งั้นเขาคงจะมั่นใจเล็กน้อย
ดังนั้น เขาจึงรีบถามว่า:"เฉินเอ๋อ นายมีวิธีรักษาลุงจริงๆเหรอ?!"
หลินหว่านชิวก็ร้องพูดว่า:"นั่นสิเฉินเอ๋อ อาการของลุงกู้นายมันร้ายแรงเกินไป เราเคยถามผู้เชี่ยวชาญระดับสูงโดยตรงแล้ว แต่พวกเขาทั้งหมด...... "
เมื่อพูดถึงตรงนี้ หลินหว่านชิวไม่ได้พูดต่อ
คำพูดแบบนี้ ทั้งสามคนเคยได้ยินมาหลายครั้งแล้ว
ไม่ว่าจะไปหาผู้เชี่ยวชาญระดับแนวหน้าคนไหน พวกเขาต่างบอกว่าโรคนี้ไม่มีทางรักษาได้ และอาจอยู่ได้ไม่เกินสองสามเดือน
เย่เฉินพูดอย่างมั่นใจในเวลานี้:"ป้าหลิน ไม่ต้องกังวล ผมบอกว่าได้ ก็ต้องได้อย่างแน่นอน!"
เมื่อพูดอย่างนั้น เขาก็หยิบยาอายุวัฒนะออกจากกระเป๋าของเขา ส่งให้กู้เย้นจง และพูดอย่างจริงจังว่า:"ลุงกู้ กินยานี้ลงไป โรคทั้งหมดในร่างกายของคุณจะหายขาด!"
สีหน้าของหลินหว่านชินที่อยู่ข้างๆสับสนมาก
ตอนนี้ในใจของเธอนั้นมีความสงสัย
เชื่อครึ่ง และอีกครึ่งก็คิดว่าเป็นไปไม่ได้
แต่ว่า เธอคิดดูว่า เย่เฉินไม่มีทางทำร้ายสามีของเธอ ก็แค่ยาเม็ดเดียวเท่านั้นเอง แม้ว่าจะรักษาโรคนี้ไม่หาย แต่ก็คงไม่ทำร้ายร่างกายมากเกินไป
ดังนั้น เธอจึงไม่พูดอะไร และนิ่งรอให้สามีกินยา เพื่อดูว่าได้ผลหรือไม่
เมื่อนำน้ำอุ่นมา กู้เย้นจงก็ไม่ลังเลใจ ใส่ยาอายุวัฒนะที่มีกลิ่นยาแรงเข้าปากของเขา ดื่มน้ำอีกจิบ แล้วเงยหน้าขึ้นกลืนยาอายุวัฒนะลงไป…...
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...