ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1421
กู้เย้นเจิ้งกับกู้เย้นกาง พาคนหนีออกจากบ้านกู้เย้นจง
ในเวลานี้ สาวใช้รีบเข้ามาแล้วพูดว่า:"ท่านคะ บอดี้การ์ดในครอบครัวเรา ได้รับบาดเจ็บกันหมด ท่านคิดว่า…..."
กู้เย้นจงปัดมือทันที และพูดว่า:"รีบโทร 120 แล้วส่งไปรักษาที่เซี๋ยเหอ ฉันจะจ่ายค่าใช้จ่ายทั้งหมด แล้วจ่ายค่ารักษาพยาบาลอีกคนละ200,000 ฉันจะสั่งให้เลขาของฉันไปที่นั่น"
คนรับใช้พยักหน้าทันที หยิบมือถือออกมาแล้วโทรหา120
ทุกคนต่างออกไปตรวจดูอาการบาดเจ็บของบอดี้การ์ด แม้ว่าพวกเขาทั้งหมดจะดูน่าสังเวช แต่ก็ไม่ได้เป็นอันตรายถึงชีวิต
แต่ว่า คนเหล่านี้รู้สึกละอายใจมาก ถึงกับละอายไม่กล้าเงยหน้ามองกู้เย้นจง และด่าตัวเองอ่อนเกินไป ละอายใจกับความไว้วางใจของกู้เย้นจง
กู้เย้นจงก็ไม่สนใจเรื่องนี้เช่นกัน และปลอบโยนทีละคนว่า:"วันนี้เป็นมันอุบัติเหตุ อีกฝ่ายเตรียมพร้อมมา และที่มาก็เป็นยอดฝีมือทั้งนั้น พวกคุณสู่อีกฝ่ายไม่ได้ มันเป็นเรื่องที่เข้าใจได้"
ขณะที่เขาพูด ก็พูดเตือนอีกว่า:"ตอนนี่พวกคุณอย่าเพิ่งคิดมาก ไปรักษาที่โรงพยาบาล ค่อยๆฟื้นตัว!"
ในไม่ช้า รถพยาบาลก็พาบอดี้การ์ดออกไป กู้เย้นจงก็สั่งให้เลขาของเขารีบไปที่โรงพยาบาลเพื่อจัดการเรื่องทั้งหมด
เมื่อทุกอย่างจัดการเรียบร้อยแล้ว ในที่สุดเขาก็โล่งใจได้
ครอบครัวสามคนกลับมาที่ร้านอาหารพร้อมกับเย่เฉิน เขาจับมือเย่เฉินไว้ และพูดสะอื้นว่า:"เฉินเอ๋อ วันนี้…...ขอบคุณนายมากนะ!"
หลินหว่านชิวและกู้ชิวอี๋ที่อยู่ข้างๆก็พยักหน้าขอบคุณ
หลินหว่านชิวพูดว่า:"เฉินเอ๋อ ถ้าไม่ใช่เพราะนาย วันนี้ฉันและลุงกู้ของนาย ไม่รู้ว่าจะผ่านอุปสรรคนี้ได้ยังไงจริงๆ…... "
กู้เย้นจงถอนหายใจและพยักหน้าเบาๆ:"หลังจากที่ฉันตายไป ทุกอย่างพวกเธอก็ตัดสินใจเอง ฉันไม่มีความปรารถนาอื่น แค่หวังว่าพวกเธอจะแข็งแรง และมีชีวิตที่สงบสุข!"
กู้ชิวอี๋ร้องพูดว่า:"พ่อคะ อย่าพูดอย่างนั้นสิ พ่อเตรียมจะเข้าโรงพยาบาลและให้ความร่วมมือในการรักษาอย่างจริงจังแล้วไม่ใช่เหรอ? บางทีอาจจะมีปาฏิหาริย์นะคะ! อย่าเพิ่งตัดสินเร็วขนาดนี้!"
กู้เย้นจงหัวเราะเศร้าๆ:"ลูกรัก พ่อก็อยู่มาครึ่งค่อนชีวิตแล้ว ความยากลำบากอะไรก็ผ่านมาหมดแล้ว มีหลายๆเรื่องสามารถเปิดใจยอมรับได้และมองทะลุปรุโปร่ง โรคของพ่อนั้น ไปไหนก็ไม่สามารถรักษาได้หรอก ยอมรับการรักษาอย่างจริงจัง ก็เป็นแค่คำถาม ว่าจะไปในช่วงครึ่งปีแรกหรือครึ่งปีหลัง"
ตอนนี้เป็นเดือนสิบสองตามปฏิทินจันทรคติ และเป็นเดือนแรกวันปีใหม่ในปฏิทินสากล ดังนั้น กู้เย้นจงรู้สึกว่า เขาจะไม่สามารถมีชีวิตผ่านปีนี้ได้
เมื่อคำพูดเหล่านี้ออกมา หลินหว่านชิวและกู้ชิวอี๋ร้องไห้กอดกัน ทั้งคู่ต่างก็เป็นสาวงาม ร้องไห้ยังงดงาม มันช่างน่าสงสารจริงๆ
โดยเฉพาะกู้ชิวอี๋ เย่เฉินไม่ค่อยรู้จักเธอมากนัก แต่ก็รู้สึกได้ว่า นิสัยของเธอนั้นหยิ่งยโสและหัวดื้อมาก แต่ตอนนี้เธอร้องจนเป็นสภาพแบบนี้ ยังมีออร่าแบบไม่กลัวอะไรเลยสักนิดอีกเหรอ?เธอเป็นเหมือนเด็กสาวข้างบ้านที่ทำให้คนรู้สึกปวดใจ
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...