ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1420
ตามหลักแล้ว ทั้งสามพี่น้องถือหุ้น 51% ซึ่งสอดคล้องกับอัตราส่วนโอลดิ้งแน่นอน ตราบใดที่ทั้งสามคนเป็นหนึ่งใจเดียวกัน กู้ซื่อกรุ๊ปก็จะอยู่ภายใต้การควบคุมของตระกูลกู้อย่างสมบูรณ์
แต่ดันตอนนี้น้องสองและน้องสามเห็นว่าพี่ใหญ่กู้เย้นจงใกล้จะตายแล้ว ไม่ว่ายังไงก็จะแบ่งส่วนแบ่งของเขาไปให้ได้
ตอนนี้กู้เย้นเจิ้งเห็นว่าแผนขอหุ้นในวันนี้ไม่สำเร็จ จึงเอาเรื่องคณะกรรมการบริหารในวันพรุ่งนี้ ไปกดดันพี่ใหญ่ต่อ
ถึงเรื่องหุ้น เขาจะไม่ตกลงสักพัก แต่พรุ่งนี้จะต้องบังคับเขา ให้ยกตำแหน่งประธานให้กับตน!
ดังคำกล่าวที่ว่า ประเทศไม่สามารถขาดราชาได้สักวัน และมังกรไม่สามารถขาดผู้นำได้สักวัน
ด้วยเมทริกซ์การผลิตขนาดใหญ่ของกู้ซื่อกรุ๊ป ไม่สามารถไม่มีประธานคณะกรรมการได้
แม้ว่ากู้เย้นจงจะยังมีชีวิตอยู่ แต่ตอนนี้เขามีอาการป่วยที่กำลังจะตาย ถ้าไปรักษา งั้นต่อไปจะไม่มีเรี่ยวแรงจัดการเรื่องบริษัทแน่นอน ถ้าไม่ไปรักษา จะอยู่ได้ไม่นานแน่นอน
ดังนั้นตอนนี้เป็นเวลาที่ดีที่จะบังคับให้ลาออก
ไม่ว่ายังไง ก็ต้องให้เขาต้องบกตำแหน่งและอำนาจของประธานออกมาก่อน
จากนั้นตนก็ค่อย ๆ วางแผนหุ้นส่วนในมือของเขา
หากไม่ได้ผลก็จะใช้วีธีที่สุดโต่ง หลังจากพี่ใหญ่ตาย ก็จะฆ่าภรรยาและลูกสาวให้หมด
ด้วยวิธีนี้ สวนแบ่งของครอบครัวพวกเขาสามคน จะตกอยู่ในมือของตนและน้องสาม
เพียงแต่เขาไม่กล้าใช้วิธีที่สุดโต่งเช่นนี้ เพราะไม่ว่ายังไงเย่นจิงก็เสือซุ่มมังกรซ่อน มีเจ้าพ่อหลายคนรู้สถานการณ์ของตระกูลใหญ่ดี ถ้าเขาแอบลงมือจริงๆ แม้ว่าเขาจะทำได้อย่างสมบูรณ์แบบก็ไม่สามารถรอดจากสายตาของคนพวกนี้ได้
ถึงตอนนั้นกลุ่มคนในสังคมชั้นนำของเย่นติง จะรู้ว่าเขาได้ฆ่าครอบครัวของพี่ใหญ่
ก่อนหน้านั้น ตระกูลกู้สามพี่น้องถือหุ้น 51% ของจำนวนหุ้นทั้งหมด และมีสิทธิ์พูดในคณะกรรมการแน่นอน ผู้ถือหุ้นรายอื่นไม่สามารถบังคับพวกเขาให้ทำสิ่งต่างๆ ได้
แต่สถานการณ์ตอนนี้ต่างออกไป
น้องชายสองคนไม่เห็นด้วยกับเขา ในมือเขามีหุ้นเพียง 25.5% และอีก 25.5% อยู่ในมือของน้องชายสองคน
หากทั้งสองคนไม่เป็นหนึ่งใจเดียวกับตน และร่วมมือกับสมาชิกคณะกรรมการคนอื่นๆมากำจัดตัวเอง หุ้น25.5% ของตนนั้น สู้พวกเขาไม่ได้หรอก
แค่พวกเขารวมกันก็เกิน 51%แล้ว สามารถกล่าวโทษตนได้อย่างสมเหตุสมผลและถูกต้องตามกฎหมาย สามารถบังคับตนให้ยกตำแหน่งประธานได้
เมื่อคิดเช่นนี้ เขาพูดด้วยสีหน้าเย็นชาว่า:"กู้เย้นเจิ้ง ฉันรู้ว่านายคิดจะทำอะไร แต่ว่านายวางใจได้ ตราบใดที่ฉันกู้เย้นจงยังมีลมหายใจ ประชุมคณะกรรมการในวันพรุ่งนี้ ฉันจะไปแน่! ไม่ว่านายจะมีแผนอะไร ฉันจะไม่ให้นายทำสำเร็จ!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...