ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1434
“โอเค!” กู้เหว่ยเลี่ยงพยักหน้าโดยไม่ลังเล
วันนี้เขารู้สึกหดหู่ใจหลังจากถูกเย่เฉินเหยียดหยาม คิดไม่ถึงว่ากู้เหว่ยกวงจะจัดหาโอกาสให้ได้เขาระบายความโกรธทันที ดังนั้นจึงตอบตกลงเลย
...
พลบค่ำ
สองพี่น้องกู้เหว่ยเลี่ยงและกู้เหว่ยกวงออกมาจากโรงพยาบาล ทั้งสองขับรถคันหนึ่งไปที่คลับเฮาส์ระดับไฮเอนด์ในเย่นจิง
คลับเฮ้าส์แห่งนี้มีชื่อเสียงมาก มีชื่อว่าอีห้าวกงก่าน
ในอีห้าวกงก่าน หากต้องการจัดห้องวีไอพี ต้องจ่ายอย่างน้อยสิบล้าน
เพราะที่นี่ วีไอพีจะมีห้องชุดหรูหราของตัวเอง ภายในห้องไม่เพียงแต่รวมร้านอาหาร KTV ออนเซ็น และบริการสปาเท่านั้น แต่ยังรวมถึงห้องนอน ห้องประชุม และห้องหมากรุกด้วย
นอกจากนี้ วีไอพียังมีแม่บ้านส่วนตัวและพนักงานเสิร์ฟส่วนตัวอีกด้วย เมื่อมาที่นี่จะได้เพลิดเพลินกับบริการพิเศษระดับราชา สง่าผ่าเผยยิ่งกว่าราชาในสมัยโบราณอีกด้วย
พูดอีกอย่างก็คือ เมื่อสมัครเป็นสมาชิกของที่นี่ ไม่เพียงแต่กินดื่มสนุกสนานเท่านั้น แต่ยังสามารถจัดการประชุมทางธุรกิจและงานเลี้ยงได้อีกด้วย สารพัดประโยชน์จริงๆ
นอกจากนี้ ที่นี่ยังมีความเป็นส่วนตัวมาก ไม่ต้องกังวลเรื่องการเปิดเผยความเป็นส่วนตัวเลย
เพราะอีห้าวกงก่านนั้นอเนกประสงค์ จึงเป็นที่โปรดปรานของเศรษฐีใหญ่ในเย่นจิง
กู้เหว่ยเลี่ยงและกู้เหว่ยกวงก็เป็นสมาชิกของคลับเฮ้าส์แห่งนี้ แต่ทั้งสองไม่ค่อยได้มาเที่ยวด้วยกัน ต่างคนต่างมา
พูดจบก็มองไปที่กู้เหว่ยเลี่ยง แล้วถามว่า “แล้วพี่ล่ะ ยังมีไหม?”
กู้เหว่ยเลี่ยงทรุดนั่งลงกับพื้น แล้วบ่นพึมพำ “ให้ตายสิ ฉันก็ไม่มีแล้ว...นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น...ฉันเพิ่งจะอายุยี่สิบกว่าเอง อยู่ดีๆ ทำไมถึงใช้การไม่ได้แล้ว?”
กู้เหว่ยกวงถามต่อ “พี่ชาย พี่รู้สึกไหมว่า เหมือนส่วนนั้นของร่างกาย ถูกตัดขาดจากร่างกายไปแล้วอย่างสมบูรณ์?”
กู้เหว่ยเลี่ยงพยักหน้า พูดด้วยดวงตาแดงก่ำ “บัดซบ ความรู้สึกนี่แหละ...”
กู้เหว่ยกวงแทบทรุด เขายืนพิงกำแพง แล้วค่อยๆ ไถลลงมาที่พื้น เอ่ยด้วยความสิ้นหวัง “พี่ชาย พี่คิดว่าเราควรทำยังไงดี...?”
กู้เหว่ยเลี่ยงพูดด้วยความตื่นตระหนก “คงไม่ได้เป็นไปตามคำพูดของเจ้าเด็กนั่นในวันนี้หรอกนะ? ไม่ได้การ! ต้องรีบไปโรงพยาบาลตรวจดูว่าเกิดอะไรขึ้น!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...