ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1435
สองพี่น้องเพิ่งออกจากโรงพยาบาลเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว แต่ไม่นานก็กลับมาอีกอย่างเร่งรีบ
เพื่อตรวจโรคที่บอกใครไม่ได้ พวกเขาเชื่อมั่นเพียงโรงพยาบาลของตัวเองเท่านั้น เพราะหากเป็นที่โรงพยาบาลอื่น ก็มีแนวโน้มที่ข่าวจะรั่วไหลออกไป
ถ้าให้พวกเพลย์บอยในเย่นจิงรู้ว่าคุณชายตระกูลกู้ทั้งสองสูญเสียความสามารถเรื่องอย่างว่าอย่างกะทันหัน คงไม่ใช่แค่พวกเขาสองคนเท่านั้นที่จะขายหน้า แต่ตระกูลกู้ทั้งหมดจะต้องอับอายเพราะพวกเขา
กลายเป็นว่าจะทำให้ตระกูลกู้ กลายเป็นเรื่องตลกหลังอาหารในเย่นจิง
เมื่อทั้งสองกลับมาที่โรงพยาบาล ก็ตรงดิ่งไปที่ห้องทำงานของคณบดี โดยไม่สนใจบิดาของพวกเขาที่ยังคงพักอยู่ในห้องผู้ป่วย
ในเวลานี้คณบดีกำลังจะเลิกงาน พอเห็นคุณชายตระกูลกู้ทั้งสองมาถึง ก็รีบถามด้วยความเคารพ “คุณชายเหว่ยเลี่ยง คุณชายเหว่ยกวง ท่านทั้งสองมาหาผมมีอะไรให้รับใช้ครับ?”
กู้เหว่ยเลี่ยงโพล่งออกมา “คณบดีหลี่ รีบให้คนมาตรวจพวกเราหน่อย เราสองคนมีอาการผิดปกติ!”
คณบดีถามด้วยความประหลาดใจ “มีอาการผิดปกติ? ผิดปกติยังไงครับ? ท่านทั้งสองช่วยอธิบายคร่าวๆ ให้ผมฟังหน่อย เดี๋ยวผมจะได้จัดผู้เชี่ยวชาญที่เกี่ยวข้องมาตรวจให้ท่านทั้งสองทันที!”
กู้เหว่ยเลี่ยง มองไปรอบๆ ไม่พบใครในห้องทำงานเลย ประตูหน้าต่างทั้งหมดปิดไว้ จึงกัดฟันฝืนพูดอย่างกระดากอาย “ตรงนั้นของผมเหมือนจะไม่มีความรู้สึกแล้ว!”
“ตรงไหนครับ? ตรงไหนครับ?”
กู้เหว่ยเลี่ยงชี้ไปที่เป้ากางเกงของตัวเองแล้วพูดว่า “ให้ตายสิ ตรงนี้ไง ยังจะถามอีกว่าที่ไหน คุณรู้อยู่แล้วยังจะถามอีกใช่ไหม?”
คณบดีตกใจมากรีบโบกมือแล้วพูดว่า “ไม่ใช่ ไม่ใช่ คุณชายเหว่ยเลี่ยง ตรงนั้นจะไม่มีความรู้สึกได้ยังไง? รู้สึกว่ามันเสื่อมสมรรถภาพหรือเปล่า?”
“เสื่อมสมรรถภาพบ้านคุณสิ!” กู้เหว่ยเลี่ยงตวาดใส่ “มันไม่มีความรู้สึกเลย เข้าใจไหม? เหมือนถูกตัดขาดออกไปเลย! ไม่รู้สึกว่ามันมีอยู่น่ะ!”
บางคนก็เลิกงานขับรถออกจากที่ทำงานไปหลายกิโลเมตรแล้ว บางคนก็เพิ่งได้ไปเที่ยวพักผ่อนในวันนี้ แต่เนื่องจากเป็นเรื่องสำคัญ พวกเขาจึงยังคงถูกเรียกมาที่นี่
ทีมผู้เชี่ยวชาญ 7-8 คนหมดปัญญากับสถานการณ์ของคุณชายแห่งตระกูลกู้ทั้งสอง
พวกเขาใช้วิธีการต่างๆ ในการตรวจ แต่ก็ไม่พบสิ่งผิดปกติใดๆ แต่ทั้งสองก็ยืนยันอยู่ตลอดว่า ไม่มีความรู้สึกใดๆ เลย
เรื่องดังกล่าวทำให้กู้เย้นเจิ้งและกู้เย้นกางที่กำลังพักอยู่ในห้องผู้ป่วยพิเศษตื่นตระหนกทันที
ทั้งสองได้ยินว่าบุตรชายของตนเกิดปัญหาบางอย่าง จึงรีบรุดมาถึง
หลังจากสอบถามสถานการณ์แล้ว ทั้งสองคนก็ตกใจทันที!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...