ในขณะที่เซียวอี้เชียนประหลาดใจและตกใจอยู่นั้น เขาก็อดถอนหายใจไม่ได้ “จะว่าไปแล้ว เย่เฉินผู้นี้ช่างลึกลับจริงๆ วันนั้นเขาทำปากขมุบขมิบ จากนั้นผมก็รู้สึกสะลึมสะลือ...”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เซียวอี้เชียนก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงความเจ็บปวดที่เขาได้รับในจินหลิงในช่วงแรกๆ
เริ่มด้วยการถูกเย่เฉินทุบตี จากนั้นก็ถูกพรากความสามารถในการเป็นผู้ชาย แต่นี่ยังไม่ใช่สิ่งที่แย่ที่สุด!
สิ่งที่น่าสังเวชที่สุดคือเขาหลงเชื่อชายชราแซ่เว่ย หลังจากกินสิ่งที่ตระกูลเว่ยเรียกว่ายาวิเศษ ไม่เพียงแต่ฟื้นฟูพลังไม่ได้ แต่ยังเกือบเอาชีวิตไปทิ้งด้วย
สุดท้าย เขาก็รักษาอวัยวะสืบพันธุ์เอาไว้ได้ภายใต้การรักษาของเย่เฉิน
ในส่วนของวิธีการรักษาที่เย่เฉินใช้กับตนเอง ก็เป็นประวัติศาสตร์แห่งเลือดและน้ำตา
ปัสสาวะหนึ่งลิตรผสมกับยาหนึ่งลิตรในตอนนั้น ทำให้ตนเองยังมีชีวิตอยู่จนถึงทุกวันนี้
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ “เฮ้อ ท่านทั้งสองไม่รู้หรอกว่า ตอนที่ผมอยู่ในจินหลิง คนแก่อย่างผมถูกเด็กหนุ่มอย่างเขาทำลาย!”
กู้เย้นเจิ้งกัดฟันพูดว่า “ถ้าว่ากันตามนี้ เจ้าเด็กคนนี้เป็นเพียงลูกเขยของตระกูลเล็กๆ ในจินหลิง แต่ทำไมเขาถึงไปคบหาสมาคมกับพี่ใหญ่ของผมได้? เรื่องนี้มันแปลกมาก!”
หลังจากที่พ่อแม่ของเย่เฉินถูกฆ่าตายในเย่นจิงไปหลายปี กู้เย้นเจิ้งก็ไม่มีภาพความทรงจำเกี่ยวกับพ่อของเย่เฉินเขาเลย ดังนั้นเขาจึงมองไม่เห็นตัวตนของเย่เฉิน เขาไม่เข้าใจว่าทำไมลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านคนอื่นในเมืองเล็กๆ อย่างเย่เฉิน ถึงสามารถมาอยู่กับพี่ใหญ่ได้ ยิ่งไปกว่านั้นยังได้รับเชิญจากพี่ใหญ่มาที่บ้าน เพื่อรับประทานอาหารเย็นกับครอบครัวสามคนของเขาด้วย
กู้เย้นกางพูดเหน็บ “น่าสนใจจริงๆ เขาไม่ได้ประกาศมาทั้งชีวิตเหรอว่าตัวเองไม่เชื่อเรื่องพระเจ้า? ไม่เคยเชื่อเรื่องผีเรื่องเทพ ทำไมตอนนี้ใกล้ตาย ถึงได้ถึงเชื่อเรื่องฮวงจุ้ยขึ้นมาแล้วล่ะ?”
“ใครจะไปรู้...?” กู้เย้นกางโบกมือแล้วพูดว่า “แต่เจ้าหนุ่มคนนี้ไม่น่าเชื่อถือจริงๆ จนถึงตอนนี้ฉันยังคิดไม่ออกว่า เขาทำให้เราสูญเสียสมรรถภาพเรื่องอย่างว่าไปได้อย่างไร เขาจะมีความสามารถเรื่องซวนซวนจริงๆ เหรอ?”
เซียวอี้เชียนรีบเข้ามาประจบทันที “เฮ้อ ท่านรอง ผมมีข้อคิดบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้แต่ยังไม่ได้รับการยืนยัน หากท่านทั้งสองไม่รังเกียจ ผมจะเล่าให้ท่านทั้งสองฟังเพื่อประกอบการพิจารณา”
กู้เย้นกางพยักหน้า “คุณเล่ามาเถอะ!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...