ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1446

เซียวอี้เชียนกล่าวว่า “ผมกำลังไตร่ตรองอยู่ แม้ว่าเรื่องซวนซวนจะมีความเป็นจริงเช่นกัน แต่ก็ยังเป็นมุมมองโดยรวม ยกตัวอย่างเช่นมันอาจส่งผลกระทบต่อโชคชะตาอย่างช้าๆ แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะส่งผลต่อความสามารถในการมีลูกของคนคนหนึ่งในทันที ดังนั้นผมจึงคิดว่าเจ้าเด็กนั่นต้องวิธีการหลอกล่อบางอย่าง”

กู้เย้นเจิ้งถาม “วิธีการหลอกล่อ? คุณหมายความว่ายังไง? ทำไมคุณถึงพูดแบบนี้”

เซียวอี้เชียนอธิบายว่า “มันเหมือนกับการใช้มายากล นักมายากลนอกจากจะใช้วิชาบังตาแล้ว สิ่งที่มักใช้บ่อยที่สุดคือการหลอกล่อ โดยทั่วไปแล้วเมื่อเขาชี้ไปที่มือขวาให้คุณดู สิ่งของมักจะซ่อนอยู่ในมือซ้าย และเมื่อเขาชี้ไปที่หมวกให้คุณดู สิ่งของมักจะซ่อนอยู่ในแขนเสื้อของเขา”

กู้เย้นเจิ้งพยักหน้าอย่างจริงจัง “คุณพูดต่อไป”

เซียวอี้เชียนรีบพูดต่อ “อย่างที่ท่านเห็น ดูผิวเผินเหมือนว่าเย่เฉินผู้นี้กำลังฝึกฝนซวนซวน แต่ผมคิดว่า หลานชายคนนี้ต้องใช้วิธีลึกลับบางอย่าง แอบวางยาพิษพวก แต่ตอนที่วางยาพิษ พวกเราก็จิตใจกระเจิดกระเจิง ดังนั้นจึงไม่ทันได้สังเกตเห็น”

จู่ๆ กู้เย้นเจิ้งก็นึกอะไรออกบางอย่าง เขายืดตัวตรงแล้วโพล่งออกมา “มีเหตุผล! มีเหตุผลมาก! ผมสงสัยมาตลอดว่า ทำไมลูกน้องสองคนของผมถึงได้กล้ามเนื้ออ่อนแรงหลังจากถูกเขาบีบคอ ตอนนี้มาคิดๆ ดู มันเป็นไปได้มากว่าเขาจะแอบวางยาพิษลูกน้องของผม! ถ้าไม่เช่นนั้นยอดฝีมือชั้นสูงสองคน อยู่ดีๆ จะกลายเป็นคนไร้ประโยชน์ได้อย่างไร?

กู้เย้นกางที่อยู่ข้างๆ รีบพูดว่า “พี่รอง ถ้าหลานชายนั่นวางยาพวกเราจริงๆ เขาก็ต้องมียาแก้พิษแน่ๆ! หมายความว่าพอเพียงพวกเราได้ยาถอนพิษจากเขา เราก็มีโอกาสฟื้นฟูกลับเป็นเหมือนเดิมได้?”

“ถูกต้อง!” กู้เย้นเจิ้งก็พูดขึ้นทันที “เจ้าหมอนี่ต้องมีวิธีที่ทำให้พวกเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้! พรุ่งนี้พอพวกเราทำงานเสร็จ ก็คิดหาวิธีทำให้เขาเอายาถอนพิษออกมา!”

เมื่อเซียวอี้เชียนได้ยินเช่นนี้ ก็รู้สึกฮึกเหิมขึ้นมาทันทีเช่นกัน!