ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 153

บทที่ 153 ลูกเขยดีของแท้(1)

ในคืนนั้น หลังจากที่ซ่งหวั่นถิงไปส่งเย่เฉินแล้ว ก็กลับมาที่บ้านพักตระกูลซ่ง

ทางฝั่งบ้านตระกูลซ่ง คุณท่านกลับไม่ได้ไปพักฟื้นตามคำแนะนำของเย่เฉิน แต่นั่งนิ่งอยู่หน้าประตูห้องโถง เพื่อฟังพวกอาๆ ของซ่งหวั่นถิงมารายงานสถานการณ์ของตระกูล

พอเห็นเธอหลับมา คุณท่านซ่งก็รีบกวักมือเรียก “หวั่นถิง ปู่รอเธอตั้งนาน”

“คุณปู่！” ซ่งหวั่นถิงเรียกอย่างมีมารยาท แล้วถามว่า “ไม่ทราบคุณปู่มีอะไรจะสั่งหรือคะ?”

คุณท่านซ่งพูดว่า “อาจารย์เย่คนนั้น เธอเป็นคนเชิญมาหรือ อาจารย์เย่เขาเป็นใครกันแน่ แนะนำให้ฟังหน่อย เล่ามาให้ละเอียดเลย”

“ค่ะ คุณปู่！”

ซ่งหวั่นถิงรีบพูดว่า “หนูกับอาจารย์เย่ รู้จักกันโดยบังเอิญที่จี๋ชิ่งถัง ตอนนั้นอาจารย์เย่อยู่กับพ่อตาของเขา......”

“พ่อตาหรือ?” คุณท่านซ่งขมวดคิ้ว “อาจารย์เย่แต่งงานแล้วงั้นหรือ?”

“ใช่ค่ะ” ซ่งหวั่นถิงรีบพยักหน้า

“เสียดาย น่าเสียดายจริงๆ ！” คุณท่านซ่งส่ายหัวถอนหายใจว่า “มันน่าเสียดายมากเลยจริงๆ ！”

ซ่งหรงวี่ด้านข้างก็รีบพูดว่า “คุณปู่ครับ อย่ารีบร้อนไป อาจารย์เย่คนนี้ ผมไปสืบมาบ้างแล้ว ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นคนตระกูลเล็กๆ ที่ถูกแต่งไปเข้ากับตระกูลผู้หญิง”

“ตระกูลเล็กงั้นหรือ?” คุณท่านซ่งยิ่งไม่เข้าใจ “ตระกูลเล็กๆ ที่ไหนกันที่ได้ลูกเขยดีเช่นนี้?”

ซ่งหรงวี่ก็พูดหัวเราะว่า “ตระกูลเซียว ดูเหมือนว่าคุณปู่จะยังไม่ทราบ”

“ไม่เคยได้ยินเหมือนกัน”