ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1559
ในขณะนี้ ทานากะโคอิจิรู้สึกว่าโลกทัศน์ของเขาถูกโค่นล้ม
รุ่นหกของทีมยามากุจิที่มีชื่อเสียงโด่งดัง เสียชีวิตด้วยน้ำมือของปรมาจารย์นินจา ซึ่งเป็นตำนานเกินไปหรือเปล่า
อย่างไรก็ตาม เขากลับไม่กล้าที่จะสงสัยในคำพูดของนางาฮิโกะ อิโตะใดๆ เลยแม้แต่น้อย
เพราะเขารู้จักนิสัยของนางาฮิโกะ อิโตะเป็นอย่างดี ผู้ชายคนนี้ไม่เคยพูดอะไรที่ไม่แน่ใจเลย
ถ้าเขาพูดอย่างนั้น มันก็ต้องเป็นว่าเขามีวิธีพิเศษบางอย่าง ที่สามารถแน่ใจได้ว่าข้อเท็จจริงเป็นอย่างที่เขาพูดจริงๆ
แม้กระทั่ง ทานากะโคอิจิก็ยังสงสัยว่า อาจมีปรมาจารย์นินจาเฝ้าอยู่ในตระกูลอิโตะด้วย
อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ได้ถามอะไรมากเกี่ยวกับเรื่องนี้
เพราะเขารู้ว่า มีคำถามบางอย่างที่ตัวเองไม่ควรถามถึง และเรื่องบางเรื่องที่ตัวเองไม่ควรรู้
ในฐานะที่เป็นผู้ช่วยของตระกูลอิโตะ และลูกน้องที่โปรดปรานของนางาฮิโกะ อิโตะ สิ่งที่จะต้องทำก็คือรับใช้นางาฮิโกะ อิโตะให้ดี สิ่งที่ควรถามก็ถาม สิ่งที่ไม่ควรถาม ก็ไม่ต้องพูดอะไรสักคำ
ดังนั้น เขาจึงพูดกับนางาฮิโกะ อิโตะด้วยความเคารพว่า “ข้าน้อยโง่เขลาและความรู้น้อย ไม่ได้คาดคิดว่าปรมาจารย์นินจาในตำนานจะมีอยู่จริงเลย........”
นางาฮิโกะ อิโตะพยักหน้าเบาๆ และถอนหายใจและพูดว่า “น่าเสียดาย ปรมาจารย์นินจาเก่งในการฆ่าคนแบบไม่มีร่องรอย แต่ไม่ได้เก่งในด้านการรักษาโรคและช่วยชีวิตผู้คน มิฉะนั้น นานาโกะก็ไม่ต้องทนกับความเจ็บปวดมากขนาดนี้หรอก”
หลังจากพูดจบ เขาก็ถอนหายใจ และโบกมืออีกครั้ง “ไม่พูดถึงเรื่องพวกนี้แล้ว อีกสักครู่ถึงบริษัทผลิตยาโคบายา หลังจากลงนามในสัญญานี้ ก็ถือว่าเป็นการหมดกังวลไปอีกเรื่องหนึ่งของสำหรับผม ในวันพรุ่งนี้คุณก็ตามผมเดินทางไปที่เกียวโต ผมจะหยุดกิจการในมือ และกลับไปเกียวโตเพื่อไปอยู่กับนานาโกะสักสองสามวัน”
พูดตามตรงแล้ว ก็คือเป็นการแกล้งทำเป็นคนโง่และหลอกตระกูลอิตสักครั้ง
นางาฮิโกะ อิโตะจะรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร เมื่อเขาก้าวเข้าไปในห้องประชุม ผู้บริหารของบริษัทผลิตยาโคบายาก็ลุกขึ้นยืนทั้งหมดและปรบมือต้อนรับ ทุกคนแสดงความเคารพต่อเขา ทำให้เขารู้สึกทันทีว่าหน้าของเขาเป็นที่เคารพนับถืออย่างมาก
โคบายา มาซาโยชิยอมจำนนที่นั่งตำแหน่งประธานในห้องประชุม และพูดกับนางาฮิโกะ อิโตะว่า “นางาฮิโกะ อิโตะ เชิญนั่งครับ!”
นางาฮิโกะ อิโตะพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ นั่งลงบนเก้าอี้ประธาน แล้วยิ้มและพูดว่า “อยากจะมาเยี่ยมทุกคนมาโดยตลอด แต่ไม่มีโอกาสที่เหมาะสมได้มาสักที วันนี้ได้เห็นทุกท่านอยู่ที่นี่ แต่ละคนก็ดูดีจริงๆ สมกับที่เป็นเสาหลักของญี่ปุ่น!”
เมื่อทุกคนเห็นว่านางาฮิโกะ อิโตะให้คำชมทุกคนในระดับสูงเช่นนี้ ทุกคนก็เต็มไปด้วยความสุข ในเวลานี้พวกเขามองไปที่การแสดงออกของนางาฮิโกะ อิโตะ และเหมือนว่าพวกเขากำลังดูเทพบุตรกวักเงินอยู่
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...