"นางาฮิโกะ อิโตะ?"
เย่เฉินได้ยินแบบนี้ ก็ขมวดคิ้ว ถามทานากะโคอิจิ:"เขาเป็นอะไรกับอิโตะ นานาโกะ?"
ทานากะโคอิจิรีบตอบว่า:"ครับคุณเย่ ประธานอิโตะ เป็นพ่อของคุณอิโตะ นานาโกะครับ!"
เย่เฉินตระหนักทันที
จริงๆ แล้วเขาไม่ค่อยรู้เรื่องตระกูลอิโตะสักเท่าไหร่ ยกเว้นอิโตะ นานาโกะ เขาก็ไม่รู้จักใครสักคนเลย
เมื่อได้ยินว่าชายชาวญี่ปุ่นวัยกลางคนที่ทำผมเสย เป็นพ่อของอิโตะ นานาโกะ สีหน้าของเขาก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย
หลังจากนั้น เขามองไปที่นางาฮิโกะ อิโตะ และพูดนิ่งๆว่า:"เห็นแก่หน้าลูกสาวของคุณ คราวนี้ฉันจะปล่อยคุณไป ในเมื่อคุณไม่ใช่คนตระกูลโคบายา งั้นคุณก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่ พาคนของคุณออกไป"
นางาฮิโกะ อิโตะโกรธจนหน้าเขียวหน้าดำ
เขาที่เป็นผู้เฒ่าของตระกูลอิโตะ จะได้รับการดูหมิ่นเช่นนี้ได้ไง?
ยิ่งกว่านั้น น้ำเสียงของชายหนุ่มคนนี้ก็ภาคภูมิใจมาก ราวกับว่าเขาไว้หน้าลูกสาว จึงปล่อยตัวเองไป และไม่ยุ่งกับตน มันมากเกินไปแล้วจริงๆ!
เมื่อคิดเช่นนี้ เขากัดฟันพูดว่า:"ไอ้หนู ทำไมนายถึงบอกว่านี่คือบริษัทของนาย? ยังบอกว่านายเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ของบริษัทนี้อีก? บอกให้นะ เมื่อกี้ฉันเพิ่งเซ็นสัญญากับตัวแทนประธานของบริษัทผลิตยาโคบายา ได้หุ้น 30% ในบริษัทผลิตยาโคบายา!"
"โอ้?"เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้มว่า:"ตัวแทนประธานคนไหนมีสิทธิ์ เป็นตัวแทนเซ็นสัญญาบริษัทผลิตนาโคบายาได้? "
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...
สงสัยไม่ได้อ่านต่อแล้ว...แต่งดีมากเลยคัฟ ได้อรรถรถ...
สงสัยจะไม่ได้อ่านต่อแล้ว กำลังสนุกเชี่ยว...