ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1562

การโจมตีอันทรงพลังทั้งสองหยุดกะทันหันในขณะนี้!

ทั้งสองคนตกใจกับแรงมหาศาลที่ข้อมืออย่างกะทันหัน และเห็นว่าหมัดของพวกมันขยับเข้าไปไม่ได้และถอยออกมาไม่ได้ พวกเขารู้ทันทีว่าวันนี้พวกเขาได้พบกับปรมาจารย์แล้ว!

ทั้งสองมองหน้ากัน และเห็นความกลัวในดวงตาของกันและกัน

หลังจากนั้น ทั้งสองก็สบตากัน ออกแรงพร้อมกัน พยายามปล่อยมือขวาออกจากมือของเย่เฉิน

แต่น่าเสียดายที่พลังทั้งหมดของพวกเขา ยังไม่อาจดึงมือขวาออกได้เลยแม้แต่น้อย!

เย่เฉินมองดูทั้งสองด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า และพูดด้วยความสนใจ:"มือของทั้งสองดำไปนะ! เข้ามาโจมตีซี่โครงของคนอื่นเลย ไม่กลัวว่าจะตายบ้างเหรอ?"

ทั้งสองประหม่ามาก และหนึ่งในนั้นก็พูดว่า:"เรา......เราแค่อยากทดสอบความแข็งแกร่งของคุณ ไม่มีอย่างอื่น!"

เย่เฉินหัวเราะ:"เหตุผลโง่ๆแบบนี้ยังคิดออกมาได้ ดูเหมือนว่าจะมีอะไรบางอย่างจริงๆ!"

เมื่อนางาฮิโกะ อิโตะเห็นว่าบอดี้การ์ดทั้งสองของเขา ถูกเย่เฉินควบคุมอย่างสมบูรณ์ ก็รู้สึกประหม่าทันที โพล่งออกมาว่า:"แกจะทำอะไรกันแน่! รู้รึเปล่าว่าฉันเป็นใคร? หาเรื่องฉัน แกจะไม่มีวันจบลงด้วยดีในญี่ปุ่น!"

เย่เฉินยิ้ม:"จะตายแล้วยังปากแข็งอีก มีคุณธรรมของชาติที่ไม่เหมือนใครจริงๆ"

หลังจากพูดจบ เขามองไปที่บอดี้การ์ดทั้งสองของนางาฮิโกะ อิโตะ และพูดเบา ๆ ว่า:"คุณทั้งสองจำไว้นะ ที่โดนทั้งหมดในวันนี้ เป็นเพราะเจ้านายของพวกคุณ!"

ทั้งสองคนกำลังจะขอความเมตตาด้วยความตกใจ จู่ๆเย่เฉินก็บิดมือ และแขนขวาของพวกเขาบิดเป็นเกลียวทันที !

ในเวลานี้ ทั้งสองร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด และทุกคนในที่เกิดเหตุหน้าซีด!

ตัวตนของนางาฮิโกะ อิโตะคืออะไร?