ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 16

บทที่16 เขาคงไม่คิดแค้นหรอกมั้ง

ปี้ลีน่ากอดอก พูดอย่างยโส“ฉันจะดูถูกนาย แล้วจะทำไม แค่นี้พูดไม่ได้หรือไง”

“เพื่อนร่วมชั้นคนไหนที่ไม่รู้บ้างเล่าว่าพอเรียนจบนายก็ตกถังข้าวสารเป็นลูกเขยเศรษฐี ตอนเรียนไม่มีปัญญาแม้กินข้าว พอเรียนจบก็กินข้าวบ้านเมียเลย สวะแบบนี้ยังมีหน้ามาหาฉันให้ช่วยเหลืออีกเหรอ อย่างนายนี่นับประสาอะไร！”

ในใจของเย่เฉินเดือดดาล

ใครไม่ทำข้า ข้าไม่แตะใคร ปี้ลีน่านี่เกินไปแล้วจริงๆ！

ในเวลานี้เอง มือถือของเขาก็ปรากฏข้อความของถังซื่อไห่“คุณชายครับ แชงกรีล่า เป็นทรัพย์สินในเครือเย่ซื่อกรุ๊ปของเราครับ แชงกรีล่าเมืองจินหลิงเป็นแค่หนึ่งในร้อยของแชงกรีล่าทั้งหมดที่เรามีครับ”

ม่านตาของเย่เฉินหดลง！

แชงกรีล่าเป็นของตระกูลเย่หรอกหรือ

เขาดึงสติตอบกลับข้อความ“แกไม่ได้หลอกฉันใช่ไหม”

ถังซื่อไห่กล่าว“ผู้รับผิดชอบแชงกรีล่าในจินหลิงชื่อเฉินจื๋อข่ายครับ เบอร์โทรคือ155...... คุณชายโทรหาเขานะครับ เขาจะจัดการทุกอย่างให้”

“ตกลง”

เห็นเย่เฉินเอาแต่ก้มหน้าอ่านข้อความ ปี้ลีน่าจึงรู้สึกเซ็งมาก

หล่อนรู้สึกราวกับตัวเองกำลังแกล้งหมาตัวนึง แน่นอนว่าหล่อนอยากได้ยินเสียงหมาร้อง

แต่คิดไม่ถึงว่า เย่เฉินกลับไม่พูดอะไรเลย

ดูท่า รุ่นพี่มหาวิทยาลัยที่ชอบสวมเสื้อกล้ามคนนี้ ตอนนี้ก็ยังชอบใส่เสื้อกล้มอยู่ โดนด่า

ยังไงก็ไม่มีทีท่าอะไร

ดังนั้นเธอจึงได้ใจใส่แรงยั่วยุเข้าไปในคำพูด พูดเสียงเย็นชาว่า“แหม หัวหน้าห้องช่างมีน้ำอดน้ำทนเสียจริง！”

“จริงสิ ฉันได้ยินคนว่ากันว่า นายแต่งงานกับดาวมหาวิทยาลัยอย่างเซียวชูหรัน นายไม่ได้ขึ้นเตียงกับเธอเลยสักครั้งเหรอ หรือว่าดาวมหาวิทยาลัยอย่างเธอจะไปเป็นเมียน้อยคนอื่น นายคงไม่ได้โดนเจ้าหล่อนสวมเขาหรอกนะ ฮ่าๆๆ！”

เย่เฉินขมวดคิ้ว

หยามเกียรติฉันก็ช่างเถอะ ยังลามปามมาถึงเมีย

ปี้ลีน่า หล่อนรนหาที่ตายเองนะ！

ดังนั้น เขาจึงกดสายหาผู้รับผิดชอบแชงกรีล่าเมืองจินหลิงที่ชื่อว่าเฉินจื๋อข่าย มองไปที่ปี้ลีน่า พูดเสียงเรียบ“ฉันจะถามผู้รับผิดชอบของพวกเธอ ว่าตกลงแชงกรีล่าคัดเลือกพนักงานยังไง แม้แต่คนที่ปากเต็มไปด้วยขี้แบบนี้ยังรับเข้ามา！”

“กล้าด่าฉันเหรอ นายคงไม่อยากมีชีวิตแล้วสินะ！”ปี้ลีน่าระเบิดอารมณ์ออกมา คำรามใส่รปภ.ข้างตัวว่า“มันมาหาเรื่อง ซ้อมมัน！”

ในเวลานี้เอง เย่เฉินต่อสายติดพอดี

“สวัสดีครับ ใครเรียนสาย”

สายโทรศัพท์ เป็นเสียงผู้ชายที่ค่อนข้างมีอำนาจคนหนึ่ง

เย่เฉินถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา“คุณคือเฉินจื๋อข่ายสินะ ผมชื่อเย่เฉิน ตอนนี้อยู่ที่หน้าประตูแชงกรีล่า ผมให้เวลาคุณหนึ่งนาทีไสหัวลงมา ไม่อย่างนั้นก็ไสหัวออกจากแชงกรีล่าตลอดไป！”

ชายที่น้ำเสียงมีบารมีในสายโทรศัพท์ถามเสียงสั่น“คุณ......คุณชาย อยู่หน้าประตูแชง กรีล่าจริงหรือครับ”