ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1601

เมื่อเห็นว่าเย่เฉินถูกรายล้อมไปด้วยบอดี้การ์ดมากมาย ภายในใจของซูจือหยูก็สรุปได้แล้ว วันนี้เขาเคราะห์ร้ายยากที่จะหนีรอดไปได้

แต่ทว่า เธอกลับไม่มีความเห็นอกเห็นใจต่อเย่เฉิน

เพราะเธอไม่เห็นสาเหตุของเรื่องราวทั้งหมด เห็นเพียงเย่เฉินไล่ตามชายคนหนึ่งโดยไม่คำนึงถึงความปลอดภัยจนทำให้ชายคนนั้นถูกรถชน ต่อจากนั้นก็ถูกรถทับแขนทั้งสองข้างหัก

เพียงแค่นั้น ก็มีการกระทำโหดร้ายที่เต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือดแล้ว คาดไม่ถึงเย่เฉินไม่รู้จักวางมืออย่างพอดี ยังจะต่อสู้กับคุณชายของตระกูลทากาฮาชิขึ้นมา สมองมีปัญหาชัดๆ

ในเวลานี้ ทากาฮาชิ เอคิจิเห็นว่าเสียเวลานานมากแล้ว ความอดทนก็หมดลงแล้ว เขาสั่งลูกน้องทันทีว่า: “ตีเดี๋ยวนี้! ตีจนเหลือเพียงลมหายใจเฮือกสุดท้าย แล้วโยนลงไปถังขยะ พร้อมกับชายที่อยู่ใต้เท้าฉันคนนี้!”

บอดี้การ์ดสิบกว่าคนรายล้อมรอบตัวของเย่เฉินเป็นเวลานาน ก็รอคำพูดนี้อยู่

ด้วยคำสั่งของทากาฮาชิ เอคิจิ พวกเขาก็พุ่งไปทางเย่เฉินอย่างรวดเร็ว ทุกคนก็เดินหน้าอย่างเต็มกำลัง กลัวที่จะเป็นคนตามอยู่ข้างหลัง

เนื่องจาก เย่เฉินมีเพียงแค่คนเดียว อยู่ในสายตาของพวกเขา นี่เป็นมาตรฐานคนน้อยไม่พอที่จะแบ่งกันสู้ ทุกคนต่างก็เป็นยอดฝีมือ ถ้าใครช้าไปเล็กน้อย หมอนี่อาจจะล้มลงแล้วก็ได้

ถ้าเป็นแบบนั้น คนที่ตามอยู่ข้างหลัง ก็ไม่มีโอกาสแสดงความแข็งแกร่งของตัวเอง ต่อหน้าคุณชายแล้ว!

เมื่อทากาฮาชิ เอคิจิเห็นคนมากมายรายล้อมเย่เฉินไว้ และขยับวงที่ล้อมรอบอยู่เล็กลงทันที มุมปากก็เยาะเย้ยถากถางเล็กน้อย

“แค่คนจีนคนหนึ่ง กล้าที่จะต่อกรกับฉันทากาฮาชิ เอคิจิบนถนนในตัวเมืองประเทศญี่ปุ่น นี่มันรนหาที่ตายไม่ใช่เหรอ?”

“เพียงแต่น่าเสียดาย ฉันในฐานะคุณชายของตระกูลทากาฮาชิ ไม่สะดวกลงมือต่อหน้าผู้คนมากมายด้วยตัวเอง ไม่อย่างนั้น ฉันจะลงมือจัดการแกด้วยตัวเอง!”

ทากาฮาชิ เอคิจิคาดหวังว่าจะได้เห็นท่าทางของเย่เฉินดิ้นรนเฮือกสุดท้ายในทันที แต่กลับคาดไม่ถึงว่า บอดี้การ์ดยอดฝีมือสิบกว่าคนที่รายล้อมกลายเป็นวงล้อมนั้น ทันใดนั้นมีเสียงกรีดร้องด้วยความกลัวและความเจ็บปวดก็ดังขึ้นมาหลายเสียง!

ต่อจากนั้น หลายคนที่รายล้อมอยู่นอกวงก็กระเด็นออกมาอย่างต่อเนื่อง!

“อ๊ากกกก!”

“เจ็บ!”