ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1600
ซูจือหยูถามกลับ “นายเพิ่งรู้จักฉันวันแรกหรือไง?"
...
ในขณะนี้ ทากาฮาชิ เอคิจิ มองเย่เฉินอย่างเย็นชา
เขาอยากจะออกคำสั่ง ให้คนเข้าไปทุบตีเย่เฉินให้ตายอย่างยิ่ง
อย่างไรก็ตาม ที่นี่อยู่ใกล้กับมหาวิทยาลัยโตเกียวและเป็นในตัวเมือง มีหลายคนมองอยู่ หากเขาลงมืออย่างเปิดเผย หลังจากนี้จะต้องมีข่าวต่างๆตามมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้แน่
บวกกับตอนนี้ในรถยังมีแขกผู้มีเกียรติอยู่สองคนโดยเฉพาะซูจือหยู ซึ่งถือว่าเป็นเสป็คของเขา ตนเองควรจะต้องรักษาท่าทีการวางตัวต่อหน้าเธอให้ดี หากเขาเปิดเผยนิสัยวางอำนาจบาตรใหญ่ชอบใช้ความรุนแรงออกไป จะต้องส่งผลต่อความประทับใจของซูจือหยูที่มีต่อตนอย่างแน่นอน
ดังนั้น เขาจึงมองไปที่เย่เฉินและแค่นเสียงอย่างเย็นชา จากนั้นจึงพูดอย่างยโส “ไอ้หนุ่ม วันนี้ถือว่านายโชคดี ฉันไม่อยากจะลดตัวไปหานาย ถ้านายคุกเข่าลงและคำนับฉันสามครั้ง เรื่องนี้ก็จะถือว่าจบลง!"
เย่เฉินคล้ายกับกำลังได้ยินเรื่องตลกครั้งใหญ่ “นี่นาย ดูเหมือนว่าจะยังไม่เข้าใจสถานการณ์อยู่เล็กน้อย ปัญหาข้อสำคัญในตอนนี้ก็คือ นายติดหนี้แขนสองข้างกับฉัน!”
"นาย..." ทากาฮาชิ เอคิจินับถือเขาแล้วจริงๆ เขาแอบคิดกับตัวเองลับๆ “อุตส่าห์ใจดีหาทางรอดให้เจ้านี่ แต่เขากลับเลือกทางตาย แบบนี้ถ้าฉันอาศัยสถานการณ์นี้ทุบตีเขา ใครก็โทษฉันไม่ได้แล้วสินะ?"
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เขาก็กัดฟันพูดว่า “ไอ้เด็กเวร! ฉันอุตส่าห์ไว้หน้าแก แต่ไม่ใช่ให้แกขึ้นมาเหยียบจมูกฉัน! ในเมื่อโอกาสนี้นายไม่อยากได้ อย่างนั้นก็อย่าโทษว่าฉันหยาบคาย!”
พูดจบ เขาก็ตะโกนบอกบอดี้การ์ดทันที "จัดการให้ฉัน!"
ทันทีที่เสียงสิ้นสุดลง หญิงสาวร่างผอมบางก็พุ่งเข้าใส่ฝูงชนทันที เธอก็คือสาวชาวจีนที่ดีดกีตาร์ร้องเพลงอยู่บนท้องถนนคนนั้น
เมื่อกี้นี้เธอเห็นทักษะฝีมือของเย่เฉินแล้ว เธอรู้ว่าเย่เฉินไม่ใช่คนธรรมดา บางทีเขาอาจจะมีความสามารถต่อกรกับคนเหล่านี้ได้จริงๆ แต่ถ้าเขาต้องมาบาดเจ็บเพราะเสียสมาธิมาปกป้องเธอ แบบนั้นตัวเธอก็ยากจะแก้ตัวจริงๆแล้ว!
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เธอก็ได้แต่ยืนอยู่ด้านหนึ่งอย่างกังวล โทรศัพท์มือถือของเธอตอนนี้ถูกป้อนหมายเลขแจ้งตำรวจเอาไว้แล้ว หากสถานการณ์ดูท่าไม่ดี เธอก็จะโทรหาตำรวจทันที
ในเวลานี้ ซูจือหยูที่อยู่ในรถโรลส์รอยซ์มองไปที่เย่เฉิน เธออดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วขึ้นและพูดกับซูจือเฟยว่า "เฮ้ คนญี่ปุ่นที่นายพูดถึงที่แท้เป็นคนจีน!"
ซูจือเฟยถอนหายใจ “ในเมื่อเป็นคนจีน อย่างนั้นก็น่าจะรู้หลักมังกรแข็งแกร่งไม่สยบงูเจ้าถิ่นสิ ทำไมถึงได้ทำตัวเป็นศัตรูกับทากาฮาชิ เอคิจิได้ เจ้าหนุ่มคนนี้นิสัยออกจะมุทะลุไปหน่อย...”
ซูจือหยูส่ายหัวและกล่าวอย่างเสียดาย “ผู้ชายคนนี้หน้าตาไม่เลว คิดไม่ถึงว่าสมองจะไม่ค่อยดี…”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...